วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 781

สีหน้าของลีจองฮีเปลี่ยนไปอย่างมาก

สายตาของเขาจับจ้องไปคนไข้หญิงบนเวทีราวกับว่าเขากำลังจะกินคน

“คุณหมอ ขอบคุณที่รักษาอาการป่วยของฉัน ขอบคุณ”

หลังจากที่คนไข้หญิงพูดจบ เธอก็คุกเข่าลงและคำนับเยี่ยชิว

ฉากนี้ทำให้เกิดเสียงอุทานจากผู้ชมด้านล่าง

“เชี้ย หมอเยี่ยรักษาคนไข้ให้หายแล้วจริงๆ”

“เขาใช้เวลาไปเพียงแค่ 5นาที มันเร็วเกินไปไหม!”

“ถ้าไม่ใช่ว่าเห็นกับตาตัวเอง ตีให้ตายฉันก็ไม่เชื่อว่าแพทย์แผนจีนจะทรงพลังขนาดนี้!”

"..."

พิธีกรต่งซือประกาศผลทันที

"ในการแข่งขันรอบที่ 3 เยี่ยชิวชนะ!"

ทันใดนั้นก็มีเสียงปรบมือดังกึกก้อง

โดยเฉพาะนักศึกษาด้านล่างเวที ปรบมือกันกันอย่างจริงจังและตื่นเต้นมาก

“หมอเยี่ยแข่งสามรอบชนะทั้งสามรอบ น่าทึงจริงๆ”

“ครั้งนี้ลีจองฮีคงพูดอะไรไม่ได้แล้วสิ ?”

“ลีจองฮีสามารถฆ่าตัวเองได้เลย”

"..."

บนเวที

ลีจองฮีหน้าซีดและพึมพำว่า: "เป็นไปได้อย่างไร"

“เขาชนะอีกแล้วได้ไง?”

“และใช้เวลาเพียง 5นาทีเอง เขาเป็นพระเจ้าเหรอ?”

ลียองฮันถามอย่างกังวล: "คุณพ่อ ตอนนี้ทำยังไงดี?"

ลีจองฮีรู้สึกตัวและรู้สึกตื่นตระหนกในใจ: "แพ้มาสามเกมติดกัน ตามที่สัญญาไว้ ฉันจะฆ่าตัวตายในตรงนี้ทันที"

“ยองฮัน ฉันไม่อยากตาย”

“แกช่วยฮันวิธีหน่อย”จองฮี

ลียองฮันพูดว่า: "คุณพ่อเราหนีกันไหม?"

“หนี?” ลียองเหลือบมองผู้ชมด้านล่างแล้วส่ายหัว: "ถ้าหากฉันหนี งั้นพวกเขาก็จะฉีกฉันเป็นชิ้นๆแน่"

“นอกจากนี้ หานหลงยังได้พาคนมากมายเฝ้าอยู่สนามอีก จะหนียังไง”

“ยองฮัน รีบหาวิธีอื่นเร็วๆ ไม่งั้นฮันได้ตายที่นี้แน่”

ลียองฮันคิดอย่างหนัก

หลังจากนั้นไม่นาน

ก็มีความคิดแวบขึ้นมาในใจของลียองฮัน และเขาก็พูดว่า "คุณพ่อ มีวิธีล่ะ"

“วิธีอะไร” ลีจองฮีถามอย่างเร่งรีบ

ลียองฮันกระซิบว่า: "ใช้วิธีเดิม"

เอิ่ม?

ลีจองฮีขมวดคิ้วเล็กน้อย คิดอยู่พักหนึ่งแล้วพยักหน้า: "ดูเหมือนว่าจะมีวิธีนี้แค่วืธีเดียวล่ะ"

ห้านาทีผ่านไป

เสียงปรบมือจากผู้ชมด้านล่างหยุดลง

เยี่ยชิวมองไปที่ลีจองฮี แล้วพูดว่า: "คุณลี ฉันชนะสามในสามการแข่งขันซึ่งเพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าการแพทย์แผนจีนดีกว่าการแพทย์แผนโบราณของเกาหลี"

“การแข่งขันระหว่างทักษะการแพทย์ทางจีนและเกาหลีครั้งนี้ คุณแพ้แล้ว”

“ถึงเวลาแล้วที่คุณจะต้องทำตามสัญญาแล้ว”

ลีจองฮีพูดด้วยความสับสนบนใบหน้าว่า: "สัญญาอะไร ทำไมฉันถึงไม่รู้"

เยี่ยชิวเลิกคิ้ว: "คุณลี คุณหมายความว่าอะไร"

“ก่อนการแข่งขันคุณได้พูดแล้วว่า แข่งสามชนะสอง คนที่แพ้จะต้องฆ่าตัวตายในตรงนี้ทันที”

“คุณคงไม่ลืมมันไปเร็วขนาดนั้นเหรอมั้ง”

ลีจองฮียิ้มแล้วพูดว่า: "คุณหมายถึงเรื่องนี้เหรอ ฉันจำได้"

"จริงที่ฉันเคยพูดอบบนั้นไป"

“อต่ว่า ฉันไม่เห็นด้วยกับผลการแข่งขัน”

"ฉันเป็นปราชญ์ทางการแพทย์ของเกาหลี และฉันก็ถนัดเรื่องการรักษาคนใบ้หูหนวกที่สุด ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าในการรักษาคนใบ้หูหนวกนั้นไม่มีใครในโลกที่เป็นคู่ต่อสู้ของฉันได้ แม้แต่ ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาการแพทย์ก็ตาม"

“แต่สำหรับคุณ ใช้เวลาไปเพียง 5นาที ก็สามารถรักษาคนใบ้หูหนวกได้ ทำไมล่ะ?”

“เพียงเพราะอพทย์แผนจีนเหรอ?”

"ไร้สาระ!"

ลีจองฮีด่าด้วยความโกรธ: "ถ้าการแพทย์แผนจีนมีอานุภาพมากจริงๆ แล้วการแพทย์แผนตะวันตกนั้นจะมีจุดยืนได้ไง?"

“แต่ปัจจุบันล่ะ การแพทย์แผนตะวันตกแพร่หลายและการแพทย์แผนจีนก็กำลังเสื่อมโทรมลง นี่ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าการแพทย์แผนจีนไม่ดีเท่าการแพทย์แผนตะวันตก”

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ สิ่งที่คนใช้ในการอข่งขันนั้นไม่ใช่อพทย์แผนจีน แต่เป็นเวทมนตร์”

“เยี่ยชิว แกมันเป็นคนหลอกลวง”

"คนหลอกลวงโดยสมบูรณ์"

“หมอเยี่ย อย่าตกลง”

“เห็นได้ชัดว่าลีจองฮีมันกำลังโกง”

“แม้ว่าคุณจะชนะการแข่งขันครั้งต่อไป ลีจองฮีก็จะไม่ยอมรับเหมือนเดิม”

"..."

เยี่ยชิว ยกมือขึ้นเพื่อส่งสัญญาณให้ผู้ชมด้านล่างเงียบแล้วพูดว่า:

“การแพทย์แผนจีนสืบทอดกันมานับพันปี แล้วเหตุใดเราจึงต้องกลัวความท้าทาย?”

“ลีจองฮี หากคุณไม่พอใจ ต้องการแข่งขันกับฉันต่อ ได้ ฉันตกลงกับคุณ ฉันจะแข่งขันกับคุณ”

"จะแข่งจนกว่าคุณจะพอใจ!"

ไม่นานทั้งสองก็แข่งขันกันต่อ

รอบที่สี่เป็นการแข่งขันการรักษาโรคกระเพาะ

เยี่ยชิวชนะ!

รอบที่ห้า การแข่งขันรักษาโรคถุงลมโป่งพอง

เยี่ยชิวชนะ!

รอบที่หก การแข่งขันการรักษาโรคไขข้อ

เยี่ยชิวชนะ!

รอบที่7, รอบที่ 8, รอบที่ 9...

ชนะ ชนะ ชนะ!

เยี่ยชิวไม่แพ้เลยสักรอบ

“ลีจองฮี คุณยังไม่พอใจอีกเหรอ?” เยี่ยชิวตะโกนเสียงดัง

“ฉันไม่พอใจ” ลีจองฮีคำรามด้วยดวงตาสีแดง

เขาไม่พอใจจริงๆ

เขาเป็นปราชญ์ทางการแพทย์ของเกาหลีที่ไม่เคยพ่ายแพ้มาก่อน แต่หลังจากได้พบกับเยี่ยชิว เขาก็พ่ายแพ้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยไม่ชนะเลยสักครั้ง ราวกับว่าเยี่ยชิวกับเขานั้นไม่ถูกชะตากัน

แม้จะแพ้ไปนับไม่ถ้วนแล้ว ลีจองฮี ก็ยังคงไม่พอใจ

“ไม่ยอมใช่ไหม? ต่อ!”

การแข่งขันได้ดำเนินต่อ

รอบที่10 รอบที่11 รอบที่12...

20รอบ!

เยี่ยชิวชนะ20เกมติดต่อกันด้วยทัศนคติที่กดดัน และตะโกนว่า: "ลีจองฮี คุณยอมไม่ยอม?"