อยู่ดีๆด้านนอกก็มีการเคลื่อนไหว
ประตูด้านนอกได้ยินแต่เสียงของสวีจื่อหมิงพูดว่า"คุณลี บ้านหลังนี้ทั้งด้านในและนอกผมก็หาหมดแล้วนะครับ ทำไมอะไรไม่เจอเลย?"
"คุณสวีอย่าพึ่งรีบร้อนไป ถ้าฉันจำไม่ผิดบ้านหลังนี้เหมือนจะยังมีอีกห้องที่ผมยังไม่ได้หาหรือป่าว?"ลีจองฮีพูด
"ห้องไหนครับ?"
"ห้องหนังสือ"
สวีฉางจินได้ยินบทสนทนาด้านนอกเลยพูดด้วยเสียงเบาว่า"เยี่ยชิวออปป้า ดูเหมือนลีจองฮีจะเข้ามาในห้องหนังสือเลย จะทำยังไงดี?"
"ไม่เป็นไร อยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาจะทำอะไร"เยี่ยชิวพูดจบ รีบพับรูปที่อยู่บนโต๊ะเก็บไว้ในกระเป๋า
จาดนั้นเขาก็สุ่มหยิบรูปภาพที่อยู่ใกล้ตัวม้วนเก็บใส่ลงในกล่องไม้แล้วล็อกไว้อย่างดี
สวีฉางจินถามด้วยความสงสัย"เยี่ยชิวอปป้าจะทำอะไร?"
"เดี๋ยวเธอก็รู้"เยี่ยชิวยิ้มอย่างมีเลศนัย
ไม่ช้าประตูห้องหนังสือก็ถูกเปิดออก
หลังจากลีจองฮีเดินเข้ามาก็เห็น เยี่ยชิวอยู่กับสวีฉางจินใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึงเต็มไปหมด
"เยี่ยชิว? ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี้?"
สีหน้าของลีจองฮีหม่นหมองแววตาฉายแววความเย็นชา
"สบายดีนะ คุณลี"เยี่ยชิวยิ้มทักทาย
"คุณยังไม่ได้ตอบผมเลยว่าคุณมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง?"ลีจองฮีถามคำถามเดิม
เยี่ยชิวยิ้มตอบว่า"ผมเป็นเพื่อนของฉางจิน เธอพาฉันมารู้จักคนในครอบครัวเธอ"
หมายความว่าอะไร?
ไอ่เด็กนี้มาตระกลูสวีเพื่อพบกับพ่อแม่สามี?
หึ ไอ่เด็กนี้ฝีมือไม่เลว แปปเดียวก็จีบลูกสารตระกลูสวีติดแล้ว?
ลีจองฮีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า"ว่าไม่ได้นะเนี้ยเยี่ยชิว ฝีมือในการจีบสาวนายเก่งพอๆกันกับฝีมือทักษะทางการแพทย์เลยจริงๆ
"ถ้าฉันจำไม่ผิดละก็ที่หัวกั๋วนายก็มียังเพื่อนผู้หญิงที่รู้ใจเยอะเลยใช่ไหม?"
"ฉันอยากจะถามหน่อย นายอยู่กับคุณหนูสวีแบบนี้ แล้วผู้หญิงที่เหลือในหัวกั๋วทำยังไงหรอ?"
เยี่ยชิวรู้ว่าลีจองฮีต้องการขุดหลุดพลาง เขาทำให้เขาอับอาย
เผลอๆอาจจะใช้วิธีนี้เพื่อให้ตระกลูสวีไล่เยี่ยชิวออกไปจากที่นี้ก็ได้
แต่น่าเสียดายที่ลีจองฮีไม่รู้ว่าเยี่ยชิวกับสวีฉางจินไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบแฟนกัน คำพูดที่เยี่ยชิวพูดเมื่อกี้เพียงแค่หลอกให้เขาเข้าใจผิด
เยี่ยชิวหัวเราะแล้วพูดว่า"คุณลีเรื่องของผมคุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ"
"แต่ผมสงสัยอย่างหนึ่งจริงๆว่าคุณนี้มันยังไงกัน?"
"คุณไม่ใช่ว่าเป็นหมอหรือแล้วทำไมถึงเปลี่ยนไปเป็นนักบวชเต๋าได้ละ?"
"ไม่ใช่เรื่องของนาย"ลีจองฮีพูดกับสวีจื่อหมิงว่า"คุณสวี โปรดเชิญคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปด้วย เสียเวลาผมช่วยผู้เฒ่าสวี
พรึบ——
เยี่ยชิวหัวเราะลั่น"คุณลี นี้อย่าบอกนะว่าคุณแต่งตัวแบบนี้เนี้ยนะจะรักษาผู้เฒ่าสวี?"
"ทำไมผมรู้สึกสภาพคุณแบบนี้เหมือนกับคนมาทำอะไรลับๆล่อๆ?"
"หุบปาก"ลียองฮันโผล่จากด้านหลังของลีจองฮีและชี้หน้าเยี่ยชิวพูดว่า"อย่าพูดไร้สาระนะ พ่อฉันกำลังช่วยรักษาผู้เฒ่าสวีอย่ต่างหาก"
"จริงหรอ?"เยี่ยชิวหัวเราคิกคักแล้วพูดว่า"ฉันชักอยากจะเห็นจริงว่าคุณลีจะรักษาผู้เฒ่าสวีให้หายดียังไง"
ลีจองฮีรู้ว่าเยี่ยชิวเก่งกาจมาก ยากที่จะต่อกรด้วย เพื่อกันไม่ให้เกิดเรื่องลีจองฮีเลยหันกลับไปพูดกลับสวีจื่อหมิงว่า"คุณสวี ช่วยเชิญคนนอกออกไปด้วยครับ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องชีวิตของผู้เฒ่าสวี จะเกิดข้อผิดพลาดแม้แต่น้อยเลยไม่ได้"
ไม่คาดคิด
สวีจื่อหมิงกลับหัวเราะและพูดว่า"คุณลี คุณเข้าใจผิดแล้วในนี้ไม่มีคนนอก"
"เยี่ยชิวเป็นแฟนของฉางจิน เขาได้รับการยอมรับจากคนทั้งตระกลูแล้วรอแค่คุณพ่อฟื้นก็จะทำการหาฤกษ์งานแต่งให้"
"ดังนั้นเยี่ยชิวไม่ใช่คนนอก"
วิธีการดีจริง!
ลีจองฮีอดไม่ได้ที่จะชื่นชมเยี่ยชิวในใจ ใช้เวลาเพียงสั้นๆก็สามารถจีงสวีฉางจินอยู่หมัด เก่งจริงๆ
อยู่ดีๆลีจองฮีก็พูดขึ้นมาว่า"หาเจอแล้ว"
เมื่อได้ยินแบบนี้สายตาของทุกคนก็มองไปที่ลีจองฮี
ลีจองฮีรีบเดินไปที่หน้าโต๊ะหลังจากนั้นหยิบกล่องไม้สี่เหลี่ยมขึ้นมา
"นี้มัน......"
สวีฉางจินกำลังจะเปิดปากพูดแต่เยี่ยชิวส่งสายตาบอกให้เธออย่าพูด
"คุณสวี ของสกปรกอยู่ในกล่องนี้แน่นอน"ลีจองฮีพูด
สวีจื่อหมิงถาม"ด้านในคืออะไร?"
"ภาพรูปหนึ่ง"ลีจองฮีตอบกลับ
มุมปากของเยี่ยชิวยกยิ้มเล็กน้อยพร้อมใบหน้าที่ปรากฏรอยยิ้ม
"ยองฮันเปิดกล่อง"ลีจองฮีสั่ง
"ครับ"ลียองฮันเดินหาบริเวณรอบโต๊ะ หลังจากนั้นก็ตะโกนขึ้นมาว่า"หากุญแจเจอแล้วครับ"
สวีฉางจินใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย ก่อนหน้านั้นเธอตามหากุญแจอยู่สักพักก็ไม่เจอแต่ทำไมตอนนี้ลียองฮันหาแปปเดียวก็เจอแล้ว?
รอยยิ้มบนริมฝีปากของเยี่ยชิวก็ยิ้มกว้างขึ้น
หลังจากกล่องไม้ถูกเปิดออกลีจองฮีก็นำภาพอกมากางสีหน้าเฉี่อยทันที
ลีจองฮีที่ยืนอยู่ด้านข้างสีหน้าก็เปลี่ยนไปเช่นกัน
หลังจากนั้สองพ่อลูกก็ส่งสายตาให้กัน
"คุณลี ภาพนี้เป็นมีปัญหาหรอครับ?"สวีจื่อหมิงถาม
ลีจองฮันส่ายหัวพูดว่า"ไม่ใช่ภาพนี้ยองฮันช่วยฉันหาหน่อย
"ครับ"
ลียองฮันพอตอบรับก็เตรียมจะหาภาพแต่เสียงของเยี่ยชิวหยุดทุกการกระทำในห้องหนังสือ
"ลีจองฮี เชิญคุณเลิกแสดงเถอะ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...