วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ นิยาย บท 64

ในฐานะคุณชายของตระกูลหนานกง สถานะของเขานั้นสูงส่งและมีความมั่งคั่งอย่างมากในเมือง A แต่ในขณะเดียวกันตระกูลหนานกงก็ได้สร้างศัตรูไว้มากมายในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา ตระกูลอื่นๆพยายามทุกวิถีทางที่จะกำจัดเขา แต่ก็ไม่เคยสำเร็จ เพราะตระกูลหนานกงปกป้องเขาไว้ได้ตลอด

เขาเบื่อหน่ายกับการปกป้องแบบนี้ เขามีผู้ติดตามจำนวนมากจนทำให้เขารู้สึกไม่มีพื้นที่ส่วนตัว ในคืนหนึ่งเขาดื่มไวน์เข้าไปเล็กน้อยและกำจัดผู้ติดตามออกไป พอเขาได้รับอิสระ เขาก็ถูกคนกลุ่มหนึ่งล้อมไว้

เขาต่อสู้กับพวกมันอย่างสุดความสามารถ และในที่สุดเขาก็รอดพ้นจากพวกมัน แต่ก็สาหัสอยู่มาก เขาถูกฟันเข้าที่กลางอก

เขาเสียเลือดไปมาก เนื่องจากบาดแผลใกล้หัวใจ ท้ายที่สุดเขาก็ตกอยู่ในอาการโคม่า

เขาคิดว่าตัวเองจะต้องตายไปเสียแล้ว แต่เมื่อเขาลืมตาตื่นขึ้นมาก็เจอกับใบหน้าเล็ก นั่นคือมู่เวยเวย

เมื่อเธอเห็นเขาตื่นขึ้นมา สีหน้าของเธอก็ผ่อนคลายลง เธอยิ้มและพูดกับเขาว่า ในที่สุดคุณก็ฟื้น "ฉันเห็นคุณเสียเลือดมากนึกว่าคุณจะ....."

หนานกงเฮ่าสังเกตว่า เขานอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล ในห้องมีเพียงพวกเขาสองคน เขาจึงถามด้วยเสียงแหบแห้งว่า "เธอเป็นคนช่วยฉันไว้หรอ" ?

หญิงสาวคนนั้นพยักหน้าและพูดเบาๆว่า "ฉันเห็นคุณหมดสติอยู่ จึงเรียกรถพยาบาล เขาจึงพาคุณมาที่โรงพยาบาล แต่ว่าฉันไม่รู้จักชื่อคุณ ไม่รู้ว่าจะติดต่อครอบครัวของคุณยังไงดี จึงทำได้เพียงนั่งรอคุณตื่นขึ้นมา

จริงสิ คุณบอกข้อมูลติดต่อครอบครัวคุณให้ฉันหน่อยสิ"

หนานกงเฮ่าเห็นเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา จึงบอกข้อมูลติดต่อให้เธอไป เธอจะรอจนกว่าครอบครัวเขามา เธอจึงจะกลับไป

"ฉันยังไม่ทราบชื่อของเธอเลย" หนานกงเฮ่าพูดขึ้นขณะมองข้างหลังเธอ

หญิงสาวคนนั้นหันกลับมา พร้อมพูดด้วยรอยยิ้มว่า " ฉันชื่อมู่เวยเวย "

นับตั้งแต่ตอนนั้น ใบหน้าของเธอและคำสามคำนั้นก็ฝังลึกอยู่ในใจของเขา เขาส่งคนไปตามสืบเรื่องของเธอ เขารู้ว่าเธอเรียนการออกแบบที่มหาวิทยาลัยหนานฮวา รู้ว่าพี่ชายเธอชื่อมู่เทียนเย่ และยังรู้ว่าเธอมีแฟนชื่อ ลู่จื่อหาง.....

เดิมทีเขาอยากเข้าไปมีส่วนร่วมในชีวิตของเธอ นึกถึงเรื่องที่เธอกำลังเรียน เขาจะรอให้เธอเรียนจบก่อนแล้วค่อยทำให้เธอกลายมาเป็นผู้หญิงของเขา

เพียงแต่ไม่คิดเลยว่า ในช่วงเวลาสั้นๆ เธอได้เข้าไปพัวพันกับเพื่อนสนิทของเขาเย่ฉ่าวเฉิน มันทำให้เขาเสียใจมาก เขาควรที่จะลงมือให้เร็วกว่านี้ ！

ราวกับถูกแรงโน้มถ่วงดูด กาน้ำชาและถ้วยชาลอยเคว้งคว้างอยู่ในอากาศ ชายคนนั้นมายืนอยู่ข้างๆเธอ

เมื่อเห็นเขาใช้มือชี้ออกไป กาน้ำชาลอยก็ขึ้นไปใกล้ๆกับถ้วยน้ำชา แล้วรินน้ำสีแดงลงในถ้วยน้ำชาที่ลอยอยู่

ก่อนที่มู่เวยเวยจะเห็นท่าทีของเขาอย่างชัดเจน ร่างกายของเขาก็ปรากฎอยู่บนถ้วยชาที่ห่างออกไปสามเมตร.....

มู่เวยเวยเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอเห็นชายตาสีม่วยรูปร่างคล้ายคลึงเย่ฉ่าวเฉินมาก หยิบถ้วยชาขึ้นมาก่อนยกดื่มด้วยท่าทีที่เกียจคร้าน

ในขณะเดียวกัน------------

"คุณเป็นใคร ? มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเย่ฉ่าวเฉิน ?" มู่เวยเวยทนไม่ได้เลยเปิดประตูเข้าไป มองหน้าชายที่แปลกประหลาดคนนี้ด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา