บ่าวหญิงแซ่จูไม่มีทางยอมรับเรื่องนี้ “พวกเราแค่ไปเรียกคุณหนูต่างสกุลมารับประทานอาหารเช้า แต่พวกเราทำงานหนักจนเคยชิน ก็เผลอทำเกินกว่าเหตุไปหน่อย คุณหนูต่างสกุลถึงได้เข้าใจผิด
“คุณหนูต่างสกุลนั่นแหละ ไม่พูดไม่จาก็คว้าไม้มาทุบตีพวกเราแล้ว ท่านทำเกินไปหน่อยกระมัง!
“ถึงพวกเราจะเป็นแค่บ่าวต่ำต้อย แต่ก็ยังเป็นคนอยู่ดี ท่านรังแกพวกเราอย่างนี้ไม่ได้นะเจ้าคะ!”
หลินชูเจิ้งเอ่ยเสียงต่ำ “ชูอิ่ง เจ้าเองก็ทำเกินกว่าเหตุไปมากนะ ข้าจำเป็นจะต้องลงโทษเจ้าด้วย!
“มิฉะนั้นหลังจากเจ้ากลายเป็นพระชายาอ๋องฉู่แล้ว จะเผลอเอานิสัยเยี่ยงนี้ไปใช้ที่จวนอ๋องด้วย ท่านอ๋องจะกล่าวโทษพวกเราว่าไม่รู้จักสั่งสอนเจ้าได้!”
เฟิ่งชูอิ่งเชิดหน้ามองเขา แววตาของนางฉายแววเหยียดหยามอยู่หลายส่วน
ซึ่งแววตาเหยียดหยามพวกนั้นหลินชูเจิ้งเห็นแล้วรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวยิ่งนัก จึงกล่าวว่า “งั้นลงโทษให้เจ้า......จ่ายสิบตำลึงเงินเป็นค่ารักษาพวกเขาก็แล้วกัน”
ตอนแรกเขาตั้งใจจะกักตัวนางไว้ในห้อง แต่พอคิดๆ ดูอีกที หากกักตัวนางเอาไว้ในจวนสกุลหลิน วันหน้าก็คงจะลงมือกับนางได้ไม่ถนัด
หากนางตายในจวนสกุลหลิน ชื่อเสียงในราชสำนักของเขาก็จะพลอยย่ำแย่ไปด้วย แล้วเขาก็กลัวว่าอ๋องฉู่เสียสติผู้นั้นจะมาเอาเรื่องด้วย
อีกทั้งเขาต้องรักษาภาพลักษณ์ท่านลุงแสนดี ไม่อาจลงโทษนางหนักเกินไปได้ จึงเหลือแค่บทลงโทษเบาๆ อย่างการหักเงินนางเท่านั้น
ทว่าเฟิ่งชูอิ่งอุตส่าห์หลอกเอาเงินจากเขาได้แล้ว เรื่องอะไรนางจะยอมคืนเขาล่ะ “ยังเหลือเวลาอีกสามเดือนข้าถึงจะแต่งออกไปอยู่จวนอ๋อง แสดงว่ายังเหลือเบี้ยหวัดอยู่สามเดือน
“ท่านลุงก็หักเงินจากเบี้ยหวัดสามเดือนของข้า ชดเชยเป็นค่ารักษาให้พวกเขาก็แล้วกัน”
หลินชูเจิ้งตอบรับแบบส่งเดช เพียงแต่หลังจากเขารับปากไปแล้ว ก็เพิ่งนึกได้ว่ามันผิดปกติ
เขาตั้งใจจะหาทางฆ่านางให้ตายโดยเร็วที่สุด ไม่มีทางปล่อยให้นางมีชีวิตรอดจนแต่งงานออกจากจวนไปได้ หากเป็นไปได้ก็อยากให้นางตายเดือนนี้เลยด้วยซ้ำ จึงไม่เคยคิดจะจ่ายเบี้ยหวัดให้นางอยู่แล้ว
เขาถึงได้สั่งลงโทษนางไปเช่นนั้น สุดท้ายกลับกลายเป็นเขาเองที่ต้องจ่ายเงินชดเชยให้บ่าวหญิงแซ่จู?
แม้เงินจำนวนนี้จะไม่ได้มากมายอะไร แต่มันทำให้เขาเจ็บใจยิ่งนัก
หลังจัดการเรื่องนี้ได้แล้ว เฟิ่งชูอิ่งก็ถามหลินชูเจิ้งว่า “ลูกชายคนโตของบ่าวหญิงแซ่จูออกไปทำธุระนอกจวน ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะกลับมา?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี