ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1733

………………..

“แล้วพวกเรามาอยู่ที่นี่ได้อย่างใด?”

ผู้อาวุโสอี้อวี่มีสีหน้าตึงเครียดเล็กน้อย ภายในใจเกิดความกังวลขึ้นหลายส่วน

สัมพันธ์ระหว่างอสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาลทั้งสองละเอียดอ่อนอย่างมาก

พวกเขาเป็นปรปักษ์กัน แต่ไม่เคยลงมืออย่างจริงจังมาก่อน

มีท่าทีเกรงใจ แต่ภายในใจกลับไม่ได้ยอมอีกฝ่าย

พวกเขาต่อสู้กันมาหลายปีแล้วทั้งในที่ลับและที่แจ้ง

แต่ทั้งสองฝ่ายมีกฎที่ไม่ได้เขียนเอาไว้อย่างเป็นทางการข้อหนึ่งว่า ห้ามก่อเรื่องในถิ่นที่มั่นของอีกฝ่ายเด็ดขาด!

นี่คือเส้นตายของทั้งสองฝ่าย

หากใครคนใดล้ำเส้น จะต้องเกิดความปั่นป่วนที่ยิ่งใหญ่แน่นอน

หากผู้เฒ่าทั้งหลายของไท่ซวีเฟิ่งหลงรู้ว่าพวกเขามาที่นี่ เรื่องจะต้องวุ่นวายแน่นอน!

นี่จึงเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้ผู้อาวุโสอี้อวี่ไม่สบายใจ

เขาเงยหน้าขึ้นมา จากนั้นก็หันไปมองทางถวนจื่อที่อยู่ด้านหน้า

เหมือนนางยังคงไม่รู้ตัว และเดินทางไปด้านหน้าอย่างตื่นเต้น

“หากยังเดินทางต่อไปเรื่อยๆ เกรงว่าจะถึงเกาะมังกรศักดิ์สิทธิ์แล้ว!”

ผู้อาวุโสอี้อวี่รู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย

เขาไม่เคยไปเกาะมังกรศักดิ์สิทธิ์ แต่เมื่อมาถึงดอนสิบสามแล้ว แค่คิดก็รู้ว่าด้านหน้าจะต้องเป็นรังของไท่ซวีเฟิ่งหลงแน่นอน!

คิ้วของอี้เจาขยับขึ้นเล็กน้อย

“ดอนสิบสามเป็นเพียงบริเวณรอบนอกของเกาะมังกรศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น เมื่อพวกเรามาถึงที่นี่ ก็ไม่ถือว่าเป็นการล้ำเส้น แต่พวกเราไม่สามารถเดินทางต่อไปด้านหน้าได้อีกแล้ว”

โดยเฉพาะครั้งนี้ที่มีเขากับผู้อาวุโสอี้อวี่เดินทางมาด้วย

อี้เจาตะโกนเรียกถวนจื่อขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ถวนจื่อชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับไปมอง แต่นางก็พบว่าอี้เจาและผู้อาวุโสอี้อวี่ล้วนหยุดยืนอยู่ที่เดิม

“ท่านปู่ประมุข มีอันใดหรือเจ้าคะ?”

ถวนจื่อถามขึ้นอย่างสงสัย

เมื่อซั่งกวนจิ้งและคนอื่นๆ ได้ยินดังนั้น ก็ทยอยหยุดฝีเท้าตามกันไปด้วย จากนั้นก็หันกลับมามอง

อี้เจาจ้องหน้าถวนจื่ออยู่ครู่หนึ่ง แล้วถามขึ้นว่า

“ถวนจื่อ เจ้าแน่ใจหรือว่าซั่งกวนเยว่อยู่ที่ด้านหน้านี้?”

ถวนจื่อพยักหน้าขึ้นลง

“แน่ใจเจ้าค่ะ!”

ระหว่างทางที่ผ่านมาทุกคนก็เดินตามนางมาตลอดทางไม่ใช่หรือ?

แต่เหตุใดท่านปู่ประมุขถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมาอย่างกะทันหันล่ะ?

อี้เจาชะงักไปเล็กน้อย

เมื่อซั่งกวนจิ้งเห็นว่าสีหน้าของเขาไม่ถูกต้อง ดังนั้นจึงถามขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ว่า

“ประมุขอี้เจา มีอันใดผิดปกติหรือ?”

อี้เจาส่ายหน้า

“ไม่มีอันใด เพียงแค่ข้ากับอี้อวี่ไม่สามารถเดินทางต่อไปได้แล้ว จึงทำได้เพียงส่งถวนจื่อที่นี่”

ซั่งกวนจิ้งและคนอื่นๆ ตกใจอย่างมาก

ถวนจื่อเบิกตากว้างแล้วถามอย่างไม่เข้าใจ

“เหตุใดหรือเจ้าคะท่านปู่ประมุข?”

อี้เจายกมือขึ้นแล้วชี้ไปด้านหน้า

“ที่แห่งนี้คือดอนสิบสาม เป็นเขตแดนของไท่ซวีเฟิ่งหลงแล้ว เดินทางจากตรงนี้เข้าไป ด้านหน้าน่าจะเป็นเกาะมังกรศักดิ์สิทธิ์ ด้วยฐานะของข้ากับอี้อวี่มีความพิเศษอย่างมาก ดังนั้นจึงไม่สามารถเดินทางต่อไปได้”

หากเป็นเช่นนั้นละก็ ก็ถือว่าช่วยไม่ได้จริงๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน