ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 436

ชีหานรู้ว่าถึงอย่างใดก็ไม่สามารถปิดบังได้ จึงครุ่นคิดไปมา และในที่สุดก็เอ่ยปาก

“สนมจักรพรรดิ ข่าวนี้ถูกส่งมาจากเจินเป่าเก๋อ”

ฉู่หลิวเยว่นิ่งไป

“คุณชายรองเหยียน?”

ชีหานพยักหน้าแล้วส่ายหน้ารัว

ฉู่หลิวเยว่เข้าใจทันที

“คุณชายรองเหยียนแห่งเจินเป่าเก๋อเป็นคนส่งข่าวรึ?”

แววตาของชีหานดูประหลาดใจ แต่ไม่คิดว่านางจะเดาได้เร็วถึงเพียงนี้

แต่สนมจักรพรรดิเป็นคนฉลาดอยู่แล้ว สามารถนึกเรื่องนี้ออกก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอันใด…

“ก่อนหน้านี้กระหม่อมเคยไปซื้อสมุนไพรที่เจินเป่าเก๋อมาก่อนต่อมาก็เห็นจดหมายฉบับหนึ่งอยู่ในกล่องที่พวกเขาส่งมา และบนจดหมายฉบับนั้น…”

ฉู่หลิวเยว่เข้าใจดี

ที่จริงแล้วเป็นเช่นนี้นี่เอง

ถ้าเป็นคนคนนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอันใด

ชายผู้นี้มีต้นกำเนิดที่ลึกลับ มือและดวงตาของเขาสูงเสียดฟ้า สุสานของจักรพรรดิแห่งแคว้นเย่าเฉินเกือบทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา นับประสาอันใดกับคนอื่น?

เพียงแต่…ที่เขาตั้งใจบอกเรื่องเหล่านี้กับชีหาน ก็แสดงว่าเขารู้ตัวตนของนางอย่างถ่องแท้ตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่รึ?

ฉู่หลิวเยว่เอ่ยปากถาม “แล้วจดหมายฉบับนั้นล่ะ?”

ชีหานเอ่ยปาก “จดหมายฉบับนั้นถูกกำจัดอย่างพิเศษ หลังจากที่กระหม่อมเปิดอ่านแล้วจึงเผามันทิ้งด้วยตัวเองทันที”

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเสียดายเล็กน้อย

อีกฝ่ายระมัดระวังเป็นพิเศษ และไม่ให้เปิดเผยแม้แต่เพียงเสี้ยวเดียว

ชีหานมองนางด้วยความหวาดระแวง

“สนมจักรพรรดิขอรับ ก่อนหน้านี้ที่กระหม่อมไม่ได้พูด ก็เพราะไม่อยากให้ท่านเป็นกังวล…เดิมทีกระหม่อมคิดว่าจะสืบหาตัวตนของชายผู้นั้นเสียก่อนแล้วจึงค่อยบอกท่าน”

ในโลกใบนี้นอกจากสือซานเยว่แล้ว ก็มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่รู้ตัวตนที่แท้จริงของสนมจักรพรรดิ!

ยิ่งไปกว่านั้นคือเขายังรู้ก่อนพวกเขาเสียอีก!

หลังจากชีหานรู้ข่าวแล้ว จิตใจก็รู้สึกสับสนทันที

ด้านหนึ่ง เขาก็ดีใจและตื่นเต้นที่ฉู่หลิวเยว่อาจจะเป็นสนมจักรพรรดิ!

แต่อีกด้านหนึ่ง เขาก็กังวลว่าอีกฝ่ายจะใช้เรื่องนี้ในการทำร้ายสนมจักรพรรดิ

ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดสักพัก ก่อนจะเอ่ยปากด้วยความใจเย็นพลางส่ายหน้า

“เจ้าอยากสืบหาตัวตนของเขารึ? ข้าเกรงว่าจะยากไปหน่อย อีกอย่าง…เขาก็รู้แล้ว อีกทั้งยังบอกเจ้าด้วยเลย ถ้างั้นก็คงไม่มีอันใดต้องกังวลแล้ว”

เขาช่วยเหลือตัวเองมาหลายต่อหลายครั้ง ถ้าอยากจะเผชิญหน้ากับเขา เหตุใดต้องเสียเวลาถึงเพียงนี้ด้วย?

“ความสามารถและเบื้องหลังของชายผู้นั้นแข็งแกร่งมาก ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าห้ามเสียเวลาและเสียแรงไปสืบหาตัวตนของเขาอีก”

ชีหานรู้สึกตกใจ

ชายผู้นั้นคือใครกันแน่ ถึงทำให้สนมจักรพรรดิหึงหวงได้ถึงเพียงนี้?

อีกอย่าง…ฟังน้ำเสียงของสนมจักรพรรดิแล้วก็เหมือนกับสนิทสนมและคุ้นเคยกับคนๆ นั้นด้วย?

“องค์สนมรู้จักชายผู้นั้นรึ?”

“ไม่รู้จัก”

ฉู่หลิวเยว่ตอบอย่างห้วนๆ

ที่จริงแล้วนางอยากจะรู้ตัวตนของคนๆ นี้ยิ่งกว่าใครๆ เสียอีก แต่เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่อยากจะให้นางรู้ แล้วเหตุใดนางถึงต้องเสียเวลาด้วย?

ถ้าถึงเวลาต้องรู้ ก็จะรู้เอง

ฉู่หลิวเยว่พูดแล้ว แน่นอนว่าชีหานก็ต้องทำตาม

“ตอนนี้พวกสือซานเยว่คนอื่นๆ อยู่ที่ใดรึ? พวกเขารู้เรื่องของข้า…หรือไม่?

“พวกเขาไม่ได้อยู่ในแคว้นเย่าเฉิน พวกกระหม่อมเองก็ติดต่อมาโดยตลอด แต่…ข่าวที่เกี่ยวข้องกับท่านนั้น ข้าไม่ได้บอกกับพวกเขามาก่อน

ก่อนหน้านี้ที่ยังไม่ได้มั่นใจในตัวตนขององค์สนม เขาก็คงไม่เปิดเผยมันเองแน่นอน

ฉู่หลิวเยว่แสยะยิ้มเม้มปาก

“ทำได้ดี ความระมัดระวังของเจ้าก็ยังคงมีอยู่เหมือนเดิม”

วันนี้นางได้เจอกับชีหานที่พึ่งสุดท้าย

สือซานเยว่ยังคงซื่อสัตย์ต่อนางอยู่เหมือนเดิม สำหรับนางแล้วนี่ถือเป็นการช่วยเหลือที่ยิ่งใหญ่ แต่สำหรับเรื่องตัวตนของนางนั้น คนยิ่งรู้น้อยก็ยิ่งดี

“อย่าเพิ่งให้พวกเขารู้เรื่องนี้ ถ้าถึงเวลาแล้ว ข้าจะเป็นคนบอกพวกเขาเอง”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน