ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 460

ชั่วพริบตาที่ม้วนกระดาษหนังแกะปริคลี่ออก ลำแสงสีแดงสดเป็นประกายระยิบระยับพุ่งออกมาเข้าปกคลุมทั่วทั้งร่างซือถูซิงเฉิน!

หลังจากนั้น บนร่างของซือถูซิงเฉินก็ปรากฏรอยปริแตกเส้นเล็กนับไม่ถ้วนในพริบตา!

โลหิตแดงสดกระจายทั่ว!

เสียง “โครม” ดังขึ้น ซือถูซิงเฉินพลันร่วงลงบนพื้น ร่างกายบิดเบี้ยวเป็นเกลียว ขดตัวกลายเป็นก้อนกลม!

ภายใต้ความคิดอันว่างเปล่า นางรู้สึกได้เพียงทั่วร่างกายทั้งเจ็บปวดทั้งแสบคัน! ราวกับว่ามีมดนับพันนับหมื่นกำลังรุมขบกัดอย่างบ้าคลั่ง!

นางเกาไปตามร่างกายของตนตามแรงจิตใต้สำนึกนำพา ไม่เพียงแต่ฉีกกระชากอาภรณ์ของตนจนขาดรุ่งริ่ง นางยังใช้เล็บที่ถูกตัดแต่งอย่างดีแล่เนื้อหนังของตนไปตามรอยเฆี่ยน!

หลังจากที่หลังคอของนางถูกเกาเสียจนไม่เหลือชิ้นดี ท้ายที่สุดนางก็ยื่นมือมาทางใบหน้าของตน

แล้วเกาอย่างรุนแรงโดยไม่ลังเล!

รอยเลือดหลายสายไหลรินอาบไปแทบทั่วใบหน้าของนาง!

ใบหน้าที่นับได้ว่างดงามของผู้มีอนาคตไกลเช่นนางถูกทำลายในชั่วพริบตา! กลับกลายเป็นใบหน้าอัปลักษณ์และน่าสยดสยองแทน!

“อ๊า…”

ซือถูซิงเฉินส่งเสียงร้องออกมาอย่างควบคุมไม่ได้!

ฉู่หลิวเยว่ที่กำลังมองดูฉากนี้ คิ้วขมวดเป็นปมแน่น

นี่เป็นสัญญาณที่ชัดเจนว่าซือถูซิงเฉินถูกช่วงชิงร่าง!

อีกทั้งผู้ที่ช่วงชิงร่างของนางมีพลังที่แข็งแกร่งมาก!

ถ้าเป็นแบบนี้ กายเนื้อของนางย่อมไม่สามารถรับแรงกดดันน่าหวาดหวั่นและการเฆี่ยนตีจนแตกยับไปทั่วเช่นนี้ได้แน่นอน!

ไม่แปลกใจเลยว่า เหตุใดก่อนหน้านี้นางถึงไม่สามารถทำลายค่ายกลเหนือม้วนกระดาษนั่นได้ ที่แท้ก็เพราะภายในนั้นซ่อนดวงจิตอีกดวงของนักพรตไว้นี่เอง!

ร่างของซือถูซิงเฉินค่อยๆ หยุดกระตุกลง

เมื่อแสงสีเลือดบนตัวนางจางหายไป นางลุกขึ้นอย่างช้าๆ พลางเลื่อนสายตามามองฉู่หลิวเยว่!

ดวงตาคู่นั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง!

มันทั้งแปลกประหลาด เย็นเยียบและไร้ปรานี!

ระฆังในใจฉู่หลิวเยว่ร้องลั่น นางก้าวถอยในทันที!

ทว่าในตอนนั้นเอง ซือถูซิงเฉินเงื้อมือขึ้น!

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกถึงเพียงแรงดึงดูดที่ดุร้ายเข้าห่อหุ้มร่างกาย ทั่วทั้งร่างกายกระโจนไปข้างหน้าอย่างควบคุมไม่ได้!

กรร!

เสวี่ยเสวี่ยคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว มันพุ่งทะยานตัวขึ้นมา!

ซือถูซิงเฉินตวัดสายตาอันเย็นเยียบมองมันครั้งหนึ่ง

พริบตาเดียวก็ปรากฏค่ายกลสีเลือดขนาดใหญ่ขวางกั้นเสวี่ยเสวี่ยไว้ด้านนอก!

โครม!

เสวี่ยเสวี่ยพุ่งเข้ากระแทกค่ายกลอย่างรุนแรง!

ทว่าค่ายกลนั้นกลับไร้ซึ่งรอยขีดข่วน!

สมองของฉู่หลิวเยว่ประมวลหาทางหนีทีไล่อย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้นนางก็พบว่ากำลังภายในของตนถูกแรงกดดันของฝั่งตรงข้ามกดข่มไว้อย่างแน่นหนา!

ภายใต้แรงกดดันอันน่าหวาดหวั่นนี้ ร่างกายของนางแทบไม่สามารถขยับเขยื้อนได้เลย!

จากนั้น โดยไม่ทันได้ตั้งตัว ซือถูซิงเฉินก็คว้าลำคอของนางเอาไว้!

ลำคอฉู่หลิวเยว่เกร็งแน่น!

ซือถูซิงเฉินหลุบสายตาลงมองฉู่หลิวเยว่ ริมฝีปากบางคู่นั้นฉีกยิ้มหยัน

“ต้องขอบคุณเจ้ามากจริงๆ”

แม้จะเป็นใบหน้าเดิม น้ำเสียงเดิม ทว่าเมื่อฉู่หลิวเยว่สบเข้ากับดวงตาคู่นั้น ก็รู้ได้ทันทีว่า นี่ไม่ใช่ซือถูซิงเฉินตัวจริง!

“หากไม่ได้เจ้า ข้าคงต้องใช้เวลาอีกสักพักจึงจะออกมาได้”

ฉู่หลิวเยว่ถูกนางคว้าลำคอไว้ ทั่วทั้งร่างแขวนอยู่บนอากาศ อีกทั้งฝ่ามือข้างนั้นก็รัดแน่นไม่หยุด สีหน้าของฉู่หลิวเยว่เปลี่ยนเป็นแดงก่ำ ระหว่างหน้าอกและช่องท้องรู้สึกอึดอัดราวกับว่ามันจะระเบิดออก!

“เจ้า… เจ้า!”

ฉู่หลิวเยว่อยากจะเอ่ยปากพูด ทว่ากลับทำได้เพียงแค่ส่งเสียงอันเลือนราง

นางลองง้างมือของซือถูซิงเฉินออก ทว่ากลับสัมผัสได้แต่คราบเลือดข้นเหนียวอันเหม็นคาวเท่านั้น

ซือถูซิงเฉินมองฉู่หลิวเยว่ที่กำลังกระเสือกกระสนดิ้นรน เหมือนกำลังมองเรื่องน่าขบขันเรื่องหนึ่ง แววตาฉายชัดถึงความจองหองและเหยียดหยัน

กริ๊ง!

สุ้มเสียงชัดใสเสนาะหูเสียงหนึ่งดังขึ้น

ซือถูซิงเฉินเลื่อนสายตามอง

ถวนจื่อพุ่งปะทะเข้ากับค่ายกลที่นางสร้างไว้ก่อนหน้า พยายามอย่างยิ่งที่จะเปิดทางออกแม้จะไร้ประโยชน์

ทว่าครั้งนี้ มันกลับทิ้งรอยฟันที่เด่นชัดไว้บนค่ายกล

บทที่ 460 ช่วงชิงร่าง [รีไรท์] 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์