ชั่วพริบตาที่ม้วนกระดาษหนังแกะปริคลี่ออก ลำแสงสีแดงสดเป็นประกายระยิบระยับพุ่งออกมาเข้าปกคลุมทั่วทั้งร่างซือถูซิงเฉิน!
หลังจากนั้น บนร่างของซือถูซิงเฉินก็ปรากฏรอยปริแตกเส้นเล็กนับไม่ถ้วนในพริบตา!
โลหิตแดงสดกระจายทั่ว!
เสียง “โครม” ดังขึ้น ซือถูซิงเฉินพลันร่วงลงบนพื้น ร่างกายบิดเบี้ยวเป็นเกลียว ขดตัวกลายเป็นก้อนกลม!
ภายใต้ความคิดอันว่างเปล่า นางรู้สึกได้เพียงทั่วร่างกายทั้งเจ็บปวดทั้งแสบคัน! ราวกับว่ามีมดนับพันนับหมื่นกำลังรุมขบกัดอย่างบ้าคลั่ง!
นางเกาไปตามร่างกายของตนตามแรงจิตใต้สำนึกนำพา ไม่เพียงแต่ฉีกกระชากอาภรณ์ของตนจนขาดรุ่งริ่ง นางยังใช้เล็บที่ถูกตัดแต่งอย่างดีแล่เนื้อหนังของตนไปตามรอยเฆี่ยน!
หลังจากที่หลังคอของนางถูกเกาเสียจนไม่เหลือชิ้นดี ท้ายที่สุดนางก็ยื่นมือมาทางใบหน้าของตน
แล้วเกาอย่างรุนแรงโดยไม่ลังเล!
รอยเลือดหลายสายไหลรินอาบไปแทบทั่วใบหน้าของนาง!
ใบหน้าที่นับได้ว่างดงามของผู้มีอนาคตไกลเช่นนางถูกทำลายในชั่วพริบตา! กลับกลายเป็นใบหน้าอัปลักษณ์และน่าสยดสยองแทน!
“อ๊า…”
ซือถูซิงเฉินส่งเสียงร้องออกมาอย่างควบคุมไม่ได้!
ฉู่หลิวเยว่ที่กำลังมองดูฉากนี้ คิ้วขมวดเป็นปมแน่น
นี่เป็นสัญญาณที่ชัดเจนว่าซือถูซิงเฉินถูกช่วงชิงร่าง!
อีกทั้งผู้ที่ช่วงชิงร่างของนางมีพลังที่แข็งแกร่งมาก!
ถ้าเป็นแบบนี้ กายเนื้อของนางย่อมไม่สามารถรับแรงกดดันน่าหวาดหวั่นและการเฆี่ยนตีจนแตกยับไปทั่วเช่นนี้ได้แน่นอน!
ไม่แปลกใจเลยว่า เหตุใดก่อนหน้านี้นางถึงไม่สามารถทำลายค่ายกลเหนือม้วนกระดาษนั่นได้ ที่แท้ก็เพราะภายในนั้นซ่อนดวงจิตอีกดวงของนักพรตไว้นี่เอง!
ร่างของซือถูซิงเฉินค่อยๆ หยุดกระตุกลง
เมื่อแสงสีเลือดบนตัวนางจางหายไป นางลุกขึ้นอย่างช้าๆ พลางเลื่อนสายตามามองฉู่หลิวเยว่!
ดวงตาคู่นั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง!
มันทั้งแปลกประหลาด เย็นเยียบและไร้ปรานี!
ระฆังในใจฉู่หลิวเยว่ร้องลั่น นางก้าวถอยในทันที!
ทว่าในตอนนั้นเอง ซือถูซิงเฉินเงื้อมือขึ้น!
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกถึงเพียงแรงดึงดูดที่ดุร้ายเข้าห่อหุ้มร่างกาย ทั่วทั้งร่างกายกระโจนไปข้างหน้าอย่างควบคุมไม่ได้!
กรร!
เสวี่ยเสวี่ยคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว มันพุ่งทะยานตัวขึ้นมา!
ซือถูซิงเฉินตวัดสายตาอันเย็นเยียบมองมันครั้งหนึ่ง
พริบตาเดียวก็ปรากฏค่ายกลสีเลือดขนาดใหญ่ขวางกั้นเสวี่ยเสวี่ยไว้ด้านนอก!
โครม!
เสวี่ยเสวี่ยพุ่งเข้ากระแทกค่ายกลอย่างรุนแรง!
ทว่าค่ายกลนั้นกลับไร้ซึ่งรอยขีดข่วน!
สมองของฉู่หลิวเยว่ประมวลหาทางหนีทีไล่อย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้นนางก็พบว่ากำลังภายในของตนถูกแรงกดดันของฝั่งตรงข้ามกดข่มไว้อย่างแน่นหนา!
ภายใต้แรงกดดันอันน่าหวาดหวั่นนี้ ร่างกายของนางแทบไม่สามารถขยับเขยื้อนได้เลย!
จากนั้น โดยไม่ทันได้ตั้งตัว ซือถูซิงเฉินก็คว้าลำคอของนางเอาไว้!
ลำคอฉู่หลิวเยว่เกร็งแน่น!
ซือถูซิงเฉินหลุบสายตาลงมองฉู่หลิวเยว่ ริมฝีปากบางคู่นั้นฉีกยิ้มหยัน
“ต้องขอบคุณเจ้ามากจริงๆ”
แม้จะเป็นใบหน้าเดิม น้ำเสียงเดิม ทว่าเมื่อฉู่หลิวเยว่สบเข้ากับดวงตาคู่นั้น ก็รู้ได้ทันทีว่า นี่ไม่ใช่ซือถูซิงเฉินตัวจริง!
“หากไม่ได้เจ้า ข้าคงต้องใช้เวลาอีกสักพักจึงจะออกมาได้”
ฉู่หลิวเยว่ถูกนางคว้าลำคอไว้ ทั่วทั้งร่างแขวนอยู่บนอากาศ อีกทั้งฝ่ามือข้างนั้นก็รัดแน่นไม่หยุด สีหน้าของฉู่หลิวเยว่เปลี่ยนเป็นแดงก่ำ ระหว่างหน้าอกและช่องท้องรู้สึกอึดอัดราวกับว่ามันจะระเบิดออก!
“เจ้า… เจ้า!”
ฉู่หลิวเยว่อยากจะเอ่ยปากพูด ทว่ากลับทำได้เพียงแค่ส่งเสียงอันเลือนราง
นางลองง้างมือของซือถูซิงเฉินออก ทว่ากลับสัมผัสได้แต่คราบเลือดข้นเหนียวอันเหม็นคาวเท่านั้น
ซือถูซิงเฉินมองฉู่หลิวเยว่ที่กำลังกระเสือกกระสนดิ้นรน เหมือนกำลังมองเรื่องน่าขบขันเรื่องหนึ่ง แววตาฉายชัดถึงความจองหองและเหยียดหยัน
กริ๊ง!
สุ้มเสียงชัดใสเสนาะหูเสียงหนึ่งดังขึ้น
ซือถูซิงเฉินเลื่อนสายตามอง
ถวนจื่อพุ่งปะทะเข้ากับค่ายกลที่นางสร้างไว้ก่อนหน้า พยายามอย่างยิ่งที่จะเปิดทางออกแม้จะไร้ประโยชน์
ทว่าครั้งนี้ มันกลับทิ้งรอยฟันที่เด่นชัดไว้บนค่ายกล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...