ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 462
เปลวไฟสีแดงกำลังลุกไหม้ไปทั่วร่างกายของนาง และสะท้อนกับดวงตาของนาง ราวกับเปลวเพลิงที่กำลังเริงระบำ
จังหวะการก้าวเท้าของนางช้าลง แต่ทุกย่างก้าวนั้นดูเหมือนกำลังย่ำผ่านหัวใจของผู้คน มีแต่เพียง
เจี่ยนเฟิงฉือและเยี่ยเหล่า ที่กำลังจะรีบไปช่วยนาง ถึงกับหยุดฝีเท้าโดยไม่รู้ตัว
ส่วนชีหานนั้นกำหมัดแน่น และพยายามควบคุมคลื่นพายุในหัวใจของเขาอย่างหนักหน่วง
องค์หญิง…อย่างใดเสียก็ยังเป็นองค์หญิงคนเดิม!
ถึงจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบ แต่ก็เอาตัวรอดได้เสมอ!
จะมีสักกี่คนในโลกที่ทำเช่นนี้ได้!?
เขาหันควับไปมองหรงซิวอย่างอดไม่ได้ แต่สีหน้าของอีกฝ่ายกลับไร้ซึ่งอารมณ์ประหลาดใจใดๆ และมีเพียงรอยยิ้มจางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา ราวกับว่าเขาคาดการณ์เรื่องทั้งหมดนี้ไว้แล้ว
องค์ชายหลี่หวันผู้นี้…ช่างดูลึกลับและทรงพลังเกินคาด…
…
ดวงตาที่เย็นชาและดุร้ายของซือถูซิงเฉินเบิกโพล่ง เต็มไปด้วยความตกใจและตื่นตระหนก
ด้วยเหตุผลบางอย่าง นางสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามที่แข็งแกร่งจากฉู่หลิวเยว่!
ที่ไม่ได้มาจากนักรบระดับสามทั่วไป…ความกดดันและพลังปราณเข้มข้นเช่นนี้ มาจากที่ใดกัน!?
และในที่สุดฉู่หลิวเยว่ก็หยุดเดิน ก่อนจะเงยหน้ามองซือถูซิงเฉิน
พลันยกมือขึ้น
พริบตา เปลวไฟสีแดงกลุ่มหนึ่งก็ผุดขึ้นบนฝ่ามือของนาง!
ความกดดันที่น่าสะพรึงกลัวค่อยๆ แผ่ออกมาจากลูกไฟนั่น!
ซือถูซิงเฉินเริ่มวิตกกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ จนลำคอแห้งผาก
ฉู่หลิวเยว่จ้องมองนาง พลันแย้มยิ้มมุมปากอย่างเย็นชา
นางเอ่ยเน้นเสียงทีละคำ
“ข้าเกลียดคนที่ขโมยของของข้าไปมากที่สุด”
เมื่อก่อนเป็นอย่างใด ตอนนี้ก็ยังคงเป็นเช่นนั้น!
ซือถูซิงเฉินใจหายวาบ และสัญชาตญาณสั่งให้นางถอยหนี!
ฉู่หลิวเยว่ยังคงยืนอยู่ตรงนั้น พลันสะบัดมือ
“รับไปซะ!”
ลูกไฟขนาดเท่ากำปั้นลอยพุ่งไปทางซือถูซิงเฉินทันที!
ไม่ว่านางจะหนีไปทางใด พื้นที่นางเหยียบก็จะแตกร้าว และเกิดรอยแยกเสมือนว่าแผ่นดินกำลังแตกตัวออก!
ซือถูซิงเฉินรีบหนีด้วยความเร็วที่มากกว่าปกติ แต่รอยร้าวนั่นกลับเร็วกว่า!
ทุกคนเห็นเพียงลูกไฟที่พุ่งลงมาจากท้องฟ้า!
และวินาทีต่อมา ลูกไฟก็ได้พุ่งไปใส่ด้านหน้าของซือถูซิงเฉินเต็มๆ!
เมื่อไร้ซึ่งทางหนีทีไล่ ซือถูซิงเฉินก็ทำได้เพียงกัดฟันแล้วยืนหยัดสู้!
อย่างใดเสีย ฉู่หลิวเยว่ก็เป็นเพียงนักรบระดับสาม จะแข็งแกร่งกว่าระดับห้าอย่างนางได้หรือ?
นางไม่มีทางยอมรับว่าตัวเองจะจนตรอกและผ่ายแพ้ให้กับฉู่หลิวเยว่!
และเมื่อคิดเช่นนี้ ซือถูซิงเฉินก็รวบรวมพลังปราณดั้งเดิมในร่างกายของนางอย่างรวดเร็ว แล้วเปลี่ยนมันให้กลายเป็นกระบี่ประธีปสีชาดเล่มยาว และพุ่งไปข้างหน้า!
เปรี้ยง!
ใบมีดสีชาดปะทะเข้ากับลูกไฟอย่างแรง และแตกออกเป็นสองส่วน!
ซือถูซิงเฉินชะงักตัวแข็งทื่อ
“อันใดกัน…”
ยังไม่ทันได้พูดจบ สีหน้าของคนสติหลุดนั่น ก็แทนคำพูดของนางได้แล้ว!
ฉู่หลิวเยว่หัวเราะเสียงทุ้มลึก
“ตอนแรกข้าอยากจะให้มันค่อยเป็นค่อยไป แต่ไม่คิดว่าเจ้าจะกระตือรือร้นเช่นนี้ แต่มันช่วยข้าได้มากเลยทีเดียว”
นอกจากซือถูซิงเฉินแล้ว ก็ไม่มีใครเห็นว่า มีเปลวไฟโปร่งใสซ่อนอยู่กลางลูกไฟสีแดง!
ฉู่หลิวเยว่หลอมรวมพลังปราณทั้งสอง และโจมตีอย่างรุนแรง!
ในจังหวะที่ซือถูซิงเฉินเห็นเปลวไฟที่โปร่งใส ดวงตาของนางก็เบิกกว้างด้วยความสยดสยอง!
นั่นมัน…
พรึบ!
เปลวไฟทั้งสองกำลังลุกไหม้และพุ่งมาทางนี้!
ทว่าก่อนที่ซือถูซิงเฉินจะได้ขยับตัวหนี นางก็รู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกเสียก่อน!
เธอจึงค่อยๆ ก้มหน้ามองลงมา พลันเห็นตำแหน่งช่องท้องส่วนล่างของตน มีรูเลือดขนาดเท่ากำปั้นเจาะทะลุผ่านร่างเข้ามา!
แต่ถึงจะพูดว่าเป็นรูเลือด แต่จริงๆ แล้วไม่มีเลือดไหลออกมาสักหยด
![บทที่ 462 หลบหนี [รีไรท์] 1](https://thapi.freechap.com/assets/chapters/308770/0_1755452104.png)
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...