ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 463

ตู้ม!

กลุ่มแสงสีแดงนั่นพุ่งขึ้นไปในอากาศ แล้วฉีกทะลวงค่ายกลซวนหมิงจนเป็นรูกลวง!

มังกรเพลิงโลกันต์คำรามขู่! แต่กลับถูกมวลแสงสีแดงเข้มพุ่งทะลุผ่านหางของมันออกไป!

ครืน!

ค่ายกลซวนหมิงขนาดใหญ่ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์! ผลึกนับไม่ถ้วนแตกหักกระจัดกระจายไปคนละทิศคนละทาง!

ทุกสายตาล้วนจ้องมองเจ้าสิ่งนั้นที่กำลังจะหลบหนี!

ฉู่หลิวเยว่ใจเต้นระรัว!

ทว่าในขณะที่นางกำลังจะตามไปไล่ล่ามัน จู่ๆ ก็มีกระบี่สีเงินเล่มยาวพุ่งออกมาจากท้องฟ้า!

เสียงแผดร้องของกระบี่นั้นดังสนั่นราวกับสันนิบาตที่กำลังโกรธเกรี้ยว และดังทะลุเสียดแก้วหู ตรงไปยังก้นบึ้งของหัวใจของนาง!

และดูเหมือนฉู่หลิวเยว่จะสัมผัสได้ถึงบางอย่าง พลันเงยหน้าขึ้นมอง!

ก่อนจะเห็นกระบี่เล่มยาวเป็นประกายระยิบระยับพุ่งตัดกลางอากาศ แล้วแทงไปทางกลุ่มแสงสีแดงเข้มนั้นอย่างรวดเร็ว!

เปรี้ยง!

คมกระบี่แทงทะลุพื้นและตอกตรึงสิ่งนั้นกับพื้นหินอ่อนจนหนีไม่ได้!

ดวงตาของฉู่หลิวเยว่ทอประกายวาววับ

เป็นไปไม่ได้ที่กระบี่ยาวธรรมดาจะตรึงร่างวิญญาณได้ โดยเฉพาะวิญญาณที่ค่อนข้างทรงพลังเช่นนี้

เห็นได้ชัดว่าพลังปราณที่บีบเค้นที่พันรอบกระบี่เล่มยาวนั้น คือสิ่งที่กดทับมันจนเจียนตาย!

และนางคุ้นเคยกับลมปราณของมันมาก

นางเหลือบมองไปยังทิศที่กระบี่เล่มนั้นพุ่งออกมา พลันสบเข้ากับดวงตาเรียวหยั่งลึกของใครบางคน

หัวใจดวงน้อยของนางอ่อนยวบยาบทันที

เป็นเขาจริงๆ ด้วย!

แต่ความรู้สึกนี้กลับคงอยู่ได้ไม่นาน เพราะหลังจากนั้น นางก็ค้นพบว่าคนที่อยู่ด้านหลังหรงซิว…คือชีหาน!

สองคนนี้มาอยู่ด้วยกันได้อย่างใด?!

หัวใจของฉู่หลิวเยว่เต้นระรัวราวโขลกกระเทียม

หรงซิว…ชีหาน…

นี่พวกเขาคุยเรื่องอันใดกันอยู่!? แล้วทั้งสองรู้จักตัวตนของกันและกันหรือไม่?

สำหรับนางหรงซิวยังพอเดาได้ แต่ชีหานนี่สิ!?

หรงซิวเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลมขนาดไหน ถ้าเขาต้องการหลอกถามอีกฝ่ายล่ะก็…

ฉู่หลิวเยว่เต็มไปด้วยความสงสัย และบรรยากาศระหว่างหรงซิวและชีหานก็ตึงเครียดขึ้นมาอีกครั้ง!

“เหตุใดเจ้าจึงขว้างกระบี่ออกไปเช่นนั้น!?”

ชีหานหันกลับมาถามเสียงเข้ม!

ทั้งๆ ที่เมื่อครู่หรงซิวบอกกับเขาเองแท้ๆ ว่าองค์หญิงสามารถจัดการทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นเขาจึงระงับความกังวลไว้ และไม่ได้เร่งเข้าไปช่วยนาง

ทว่าไม่กี่นาทีต่อมา หรงซิวกลับเป็นฝ่ายลงมือเสียเอง!

หรงซิวปรายตามองชีหานเล็กน้อย พลันยิ้มบาง

“เพราะว่าข้า…คือคู่หมั้นของนางอย่างใดล่ะ”

ช่างมั่นหน้ามั่นโหนก!

มั่นอกมั่นใจเสียเหลือเกิน!

ชีหานหรี่ตาลงอย่างไม่สบอารมณ์ และทันใดนั้นก็นึกอันใดบางอย่างขึ้นได้

“เจ้าจงใจทำเช่นนั้นหรือ!?”

ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง หรงซิวก็จะกลายเป็นคนแรกที่ช่วยเหลือองค์หญิง!

หรงซิวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“ข้าแค่ทำเพื่อผลประโยชน์ของเยว่เอ๋อ”

น้ำเสียงของเขาเบาหวิว ราวกับไม่ได้คิดมากแต่อย่างใด

ชีหานถึงกับพูดไม่ออกไปชั่วขณะ

ช่างเป็นคำพูดที่ไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย

ตอนนี้องค์หญิงยังหวนคืนสู่ราชวงศ์เทียนหลิ่งไม่ได้ ซึ่งหากแผนของฝ่าบาทล้มเหลวเพราะเขา เขาคงต้องปลิดชีพเพื่อถวายแทนคำขอโทษ

แต่ทว่า…

หรงซิวผู้นี้กลับเห็นแก่ตัว กระทำการอุกอาจโดยไม่สนใจเขาเลยสักนิด!

“จะไม่มีครั้งหน้าเด็ดขาด!”

ชีหานเอ่ยเสียงเย็นยะเยือก

หรงซิวขมวดคิ้วเล็กน้อย พลางยกยิ้มมุมปาก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน