ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 476
ขาของสตรีผู้นี้ทำมาจากเหล็กกล้าหรืออย่างใด!?
ความคิดนี้ของอู่จ้าวแล่นผ่านท่ามกลางทะเลความคิดอย่างรวดเร็ว พลันสีหน้าเปลี่ยนเป็นซีดขาว!
ผู้ชมรอบข้างเห็นฉากนี้แล้วต่างพากันอ้าปากค้างด้วยความสับสนงุนงง
ฉู่หลิวเยว่ผู้นั้นเพิ่งหักกระดูกของอู่จ้าวไปชัดๆ!
ดูจากอาการบาดเจ็บของเขาแล้วนั้น ดูท่ากระดูกซี่โครงหักไปแล้วอย่างน้อยสามซี่!
ตั้งแต่เมื่อไรกันที่พละกำลังของนักรบระดับสามแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!
ต้องรู้ก่อนว่า อายุเท่านี้เป็นแค่นักพรตระดับห้าขั้นแรก โดยปกติแล้วยังไม่มีคุณสมบัติที่จะมาหาเงินที่จตุรัสผิงเหลียง
เหตุผลที่ว่าเหตุใดอู่จ้าวถึงเป็นข้อยกเว้น นั่นก็เพราะเขามีพลังมหาศาลแต่กำเนิด!
มัดกล้ามที่ขดตัวบนร่างกายนั้นไม่ใช่เครื่องประดับตกแต่งแต่อย่างใด!
ทว่าเมื่อครู่ เขากลับถูกสตรีรูปร่างผอมบางจัดการเสียจนอยู่หมัด!
ฉู่หลิวเยว่ก้มลงมองอู่จ้าว หางตาและหางคิ้วแฝงไปด้วยรอยยิ้ม
“เจ้านี่อึดกว่าที่ข้าคิดไว้อีกนะ…”
อู่จ้าวโกรธแค้นอย่างมาก เขายกสองมือขึ้นจับข้อเท้าของฉู่หลิวเยว่เอาไว้!
ฉู่หลิวเยว่กระทืบเท้าอย่างแรงอีกครั้งหนึ่ง!
กร๊อบ!
เสียงกระดูกแตกหักได้ยินชัดเจนยิ่งกว่าเก่า!
ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่หน้าอกแล่นปราดขึ้นมา เจ็บเสียจนอู่จ้าวถึงกับหลั่งเหงื่อเย็นออกมาอย่างรวดเร็ว
เขาอยากที่จะยันกายลุกขึ้น ทว่าร่างกายกลับหนักราวกับถูกถ่วงด้วยภูเขา!
ทำให้เขาขยับตัวไม่ได้เลยแม้แต่น้อย!
ก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตนจะพ่ายแพ้อย่างหมดรูปแก่สตรีที่บอบบางเช่นนี้!
สู้ระยะประชิดปกติธรรมดาเช่นนี้เห็นทีคงเอาชนะไม่ได้แน่!
อู่จ้าวประมวลความคิดในหัว แล้วตัดสินใจใช้วรยุทธทันที!
เมื่อรู้สึกได้ถึงการโคจรพลังทั่วกายของเขา ฉู่หลิวเยว่ก็เลิกคิ้วขึ้น
ถ้าหากว่านางไม่ใช้พลังของไข่มุกวารีภายในจุดตันเถียน กำลังภายในย่อมมิใช่คู่ต่อสู้ของนักรบระดับห้าอย่างอู่จ้าว
ดังนั้น นางจะไม่ยอมให้โอกาสนี้แก่เขาเป็นอันขาด!
ชิ้ง!
อู่จ้าวปล่อยพลังสายหนึ่งออกจากฝ่ามือ!
ฉู่หลิวเยว่หลบไปด้านข้าง พร้อมถอยไปหนึ่งก้าว!
อู่จ้าวในใจลิงโลดยิ่ง ใช้ฝ่ามือยันตัวขึ้นมาจากพื้น กลับมายืนขึ้น!
ทว่าเมื่อเขาหยัดตัวลุกขึ้นได้แล้ว ตรงหน้ากลับไม่พบร่างเงาของฉู่หลิวเยว่แล้ว!
ทันใดนั้นในใจเขาเกิดความหวาดหวั่น
มีลมเย็นสายหนึ่งพัดมาทางด้านหลังศีรษะเข้าโจมตี!
เขากลิ้งไปข้างหน้าโดยไม่ทันได้ยั้งคิด
ฉึบ!
มีดบินเล่มหนึ่งที่บางราวกับปีกจักจั่น พุ่งตรงเข้าปักในตำแหน่งที่เขายืนอยู่เมื่อครู่!
กริชเล่มนั้นฝังเข้าไปถึงหนึ่งส่วนสาม!
อู่จ้าวหันกลับไปมอง ก่อนจะเห็นกริชเล่มนั้นพลันสั่นไปทั้งกาย เปลือกตาของเขากระตุกถี่รัว
จัตุรัสแห่งนี้ทำมาจากไพฑูรย์หล่อ มีความทนทานอย่างมาก อาวุธโบราณปกติย่อมไม่สามารถทิ้งร่องรอยอันใดไว้ได้!
ทว่า ฉู่หลิวเยว่ผู้นี้เพียงแค่ซัดมีดบินเล่มนี้ออกมา ก็สามารถทำให้มันแยกออกได้!
เรื่องนี้ แม้แต่ตัวเขาเองยังไร้หนทางจะทำได้แบบนี้!
คิดได้ไม่ยากเลยว่า หากเขาหลบช้ากว่านี้เพียงก้าวเดียว จะต้องพบเจอกับชะตากรรมเช่นไร!
อู่จ้าวรู้สึกเย็นวาบทั่วร่าง ในใจเกิดความเสียใจรางๆ อยู่บ้าง
ผู้ที่สามารถมีมีดบินระดับนี้ไว้ในครอบครอง ย่อมมีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา!
แต่จะให้ยอมแพ้ตอนนี้แล้วล่ะก็ เขาย่อมต้องกลายเป็นที่ขบขันของทั่วทั้งเมืองซีหลิงเป็นแน่!
คิดได้ดังนั้น เขาจึงชักกระบี่ที่เหน็บไว้ข้างเอวออกมาโดยพลัน!
อาวุธยาวกว่าย่อมได้เปรียบ!
เขาไม่มีทางเชื่อ ว่าตัวเองพ่ายแพ้ให้กับนักรบระดับสาม!
ในตอนที่เขาเริ่มถ่ายโอนพลังไปให้กระบี่ข้างเอวอย่างบ้าคลั่ง ฉู่หลิวเยว่ก็ซัดมือบินในมือออกไปอีกครั้ง!
สถานการณ์ตึงเครียด อู่จ้าวยังไม่ทันจะแสดงวรยุทธกลับถูกบีบบังคับให้ต้องเงื้อกระบี่ขึ้นสกัดการโจมตีจากมีดบิน!
ฉับ!
มีดบินขนาดเท่าเพียงแค่นิ้วมือ เข้าปะทะกับกระบี่ของอู่จ้าวอย่างรุนแรง!
สะเก็ดและประกายไฟกระจายทั่ว!
พลันเสียงปะทะเสียดหูเงียบลง เขาก็ต้องตะลึงพรึงเพริดเมื่อพบว่ากระบี่ของตน นั้นเกิดรอยร้าวที่แสนประณีตขึ้นสายหนึ่ง!
ทันใดนั้น เคร้ง!
กระบี่ของเขาก็หักออกเป็นสองท่อน!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...