ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 484

นางปฏิเสธการคาดเดานี้อย่างไม่รู้ตัว แต่ว่าชื่อที่ปรากฏเมื่อครู่ก็บอกไว้อย่างชัดเจนแล้ว

เขาเขี้ยวมังกร เจี่ยนเฟิงฉือ!

ทั้งเมืองซีหลิงแห่งนี้ มีเพียงแค่เจี่ยนเฟิงฉือ ที่เขาเขี้ยวมังกรเพียงคนเดียวเท่านั้น!

เหตุผลที่นางรู้เรื่องนี้ก็เพราะว่า ตอนที่นางพูดคุยกับลูกพี่ลูกน้องในตอนนั้น ก็ได้ยินเขาพูดขึ้นมา

ภูเขาเขี้ยวมังกรกับสำนักหลิงอวิ๋น มีความบาดหมางกันมานานหลายปีแล้ว ต่างฝ่ายก็ต่างเกลียดชังกันมาโดยตลอด

จากคำอธิบายของเขา เจี่ยนเฟิงฉือคนนี้กำเริบเสิบสาน ไร้ยางอาย และยิ่งไปกว่านั้นเขายังเคยด่าผู้อาวุโสทั้งเก้าของสำนักหลิงอวิ๋นต่อหน้าเสียจนเละเทะ

คนทั้งสำนักหลิงอวิ๋น ต่างก็เกลียดเจี่ยนเฟิงฉือคนนี้เข้ากระดูกดำเชียว!

แต่เขาเป็นนายน้อยของภูเขาเขี้ยวมังกร ฐานะสูงส่ง อีกทั้งฝีมือยังเก่งกาจมาก

ไม่ต้องพูดถึงคนธรรมดาเลย ตระกูลลำดับสูงของซีหลิง เมื่อเจอเขาก็ยังต้องเกรงใจเขาอยู่สามส่วน!

หรือว่าชายหนุ่มที่พวกนางเจอในวันนั้น จะเป็น…

ในใจของนางรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย นางขยับตัวออกไปด้านข้างอย่างเงียบเชียบ

เมื่อผู้อาวุโสชิวซีและผู้อาวุโสตวนมู่ฉุนเห็นชื่อของเจี่ยนเฟิงฉือต่างก็รู้สึกตกใจอย่างมาก

และหันกลับไปมองฉู่หลิวเยว่อีกครั้งด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ฉู่หลิวเยว่เก็บลูกปัดกลับคืนมา เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนมีท่าทีก็แปลกไป นางจึงยิ้มแล้วถามว่า

“ผู้อาวุโสทั้งสองท่านยังมีเรื่องอันใดอีกหรือไม่?”

ผู้อาวุโสตวนมู่ฉุนส่ายหน้า

“ไม่มีอันใด ลำดับของพวกเจ้าคือลำดับที่ห้าสิบสาม ลงไปเตรียมตัวเถอะ”

“เจ้าค่ะ”

ฉู่หลิวเยว่ตอบรับหนึ่งคำ จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไป เมื่อผู้อาวุโสทั้งสองสบตากันแล้ว พวกเขาก็มองเห็นแววตาความแปลกใจของอีกฝ่าย

“เหมือนว่าครั้งนี้เขาจะไม่ได้ส่งคนมานะ…”

“แต่รายชื่อนี้เป็นหลิ่วสิงอีที่ลงชื่อด้วยตนเองนะ ไม่น่าจะผิดพลาด บางที… เพียงแต่พวกเราไม่รู้เอง”

นอกจากเรื่องนี้แล้ว ก็เหมือนว่าจะไม่มีคำอธิบายข้ออื่นอีก

คนที่อยู่ด้านหลังก็เดินขึ้นมาแล้ว

ทั้งสองคนจึงหยุดสนทนาเรื่องนี้แล้ว จัดลำดับต่อไป

ในใจของจ้าวอวิ๋นจื่อรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก นางรีบเดินกลับไปหาศิษย์พี่ศิษย์น้องกลุ่มนั้นที่กำลังคุยกันอยู่

เมื่อเห็นนางมีสีหน้าที่แปลกไป พวกเขาจึงถามขึ้นมาว่า

“อวิ๋นจื่อ เป็นอันใดหรือ?”

จ้าวอวิ๋นจื่อหันหน้ามาหาคนอื่น แล้วถามอย่างกังวลว่า

“คือ…คือว่าเจี่ยนเฟิงฉือ หน้าตาเป็นอย่างใดหรือ?”

พวกเขาชะงักไปครู่หนึ่ง

“เหตุใดอยู่ๆ ถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมาได้ล่ะ?”

จ้าวอวิ๋นจื่อฝืนยิ้มออกมาแล้วถามว่า

“ก่อนหน้านี้เคยได้ยินลูกพี่ลูกน้องพูดเรื่องนี้ขึ้นมา จึงสงสัยเล็กน้อย?”

“เขาหรือ? เหอะ แน่นอนว่าหน้าตาเป็นภัยโดยธรรมชาติ”

ดวงตากลมโตของหญิงสาวฉายแววขุ่นเคือง และโมโหอยู่หลายส่วน

คนที่อยู่ข้างๆ ผู้หญิงคนนั้นก็หัวเราะขึ้นมา

“เจ้าอย่าทำให้จ้าวอวิ๋นจื่อตกใจสิ นางก็แค่ถามไปเท่านั้น แล้วก็ท่าทางแบบนี้ของเจ้า อย่าให้คนอื่นเห็นด้วยเด็ดขาดเลยนะ ไม่เช่นนั้นต้องเกิดเรื่องยุ่งยากขึ้นแน่”

เมื่อสิ้นเสียงนั้น หญิงสาวดวงตากลมโตก็กระทืบเท้าขึ้นแล้วพูดว่า

“เจี่ยนเฟิงฉือรูปร่างสูงใหญ่ สูงกว่าผู้ชายทั่วไปเล็กน้อย อีกทั้งดวงตาของเขาเป็นสีฟ้าราวกับน้ำแข็ง นี่คือลักษณะทางสายเลือดของคนภูเขาเขี้ยวมังกร หากเจ้าเจอเขาแล้ว แค่มองครู่เดียวก็สามารถแยกแยะออกได้ทันที แต่ว่าเจี่ยนเฟิงฉือมีบุญคุณความแค้นกับสำนักหลิงอวิ๋นของพวกเราเยอะมาก คนแบบนี้ไม่เจอยังดีกว่า”

ยิ่งจ้าวอวิ๋นจื่อได้ยิน นางก็รู้สึกตกใจมากขึ้น

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์