ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 882
เสียงดังลั่นราวกับฟ้าถล่ม! ทำเอาทุกคนตกใจอย่างมาก!
บนฉินหางเฟิ่งหลังนั้นมีตัวอักษรเลือดซ่อนอยู่ และคาดไม่ถึงว่าจะเป็นคำว่า “เจียง”?!
แต่ไม่ว่าใครก็ตามที่มีสมองล้วนสามารถเดาได้ทั้งนั้น ว่าที่องค์หญิงใหญ่ใช้วิธีการที่ซับซ้อนเพื่อฝากรหัสลับเอาไว้ที่หลังฉินหลังนี้ มันจะต้องเป็นข้อบ่งชี้อันใดบางอย่างแน่นอน!
ค่ายกลกักขังมังกร…โนเวล-พีดีเอฟ
อักษรเลือด…
เจียง…
เมื่อนำมารวมกันแล้ว นั่นก็หมายความว่าคนที่ทำร้ายนางก็คือเจียงอวี่เฉิงไม่ใช่หรือ?!
ที่ด้านหน้าตำหนักหลางคุน เกิดความเงียบขึ้นมาชั่วขณะหนึ่ง!
เสียงคำรามดังก้องขึ้นมาในหูของเขา
คำถามของเจี่ยนชูเย่ เหมือนกับหมัดหนักๆ ที่กระแทกเข้าที่ใบหน้าของเขา จนเขาไม่ทันได้ตั้งตัว
ตอนแรกเขาคิดว่าเขาสามารถจัดการเรื่องราวได้เรียบเนียนราวกับภูษาไร้ตะเข็บ ไม่มีใครหาเบาะแสได้พบอย่างแน่นอน
แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่า ซั่งกวนเยว่จะทิ้งหลักฐานเอาไว้แบบนี้!
คาดไม่ถึงว่าบนฉินหางเฟิ่งหลังนี้จะทิ้งความลับที่น่าตกตะลึงซ่อนอยู่!
ทุกสายตาของผู้คนที่อยู่รอบข้างได้หันมาจับจ้องเขา
สงสัย ตกตะลึง โมโห…
สายตาทุกอารมณ์แผดเผาล้อมรอบตัวของเจียงอวี่เฉิงเอาไว้! เหมือนว่าร่างทั้งร่างของเขาจะมีไฟลุกท่วมขึ้นมาแล้ว!
ความรู้สึกอันตรายที่เขาไม่เคยประสบมาก่อน!
เจียงอวี่เฉิงไม่เคยรู้สึกถึงช่วงเวลาที่ว่านี้เลย มันช่างน่าอับอายอย่างมาก!
เขาพยายามสงบสติอารมณ์ลง และพยายามควบคุมเสียงตัวเองให้สงบนิ่งมากที่สุดด้วย
“แค่คำว่า “เจียง” หนึ่งคำ ไม่สามารถอธิบายอันใดได้ อย่าว่าแต่ราชวงศ์เทียนลิ่งนี้เลย แค่เมืองซีหลิงแห่งนี้แห่งเดียว ก็มีคนแซ่เจียงจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนแล้วเหตุใดพวกเจ้าถึงต้องคิดว่าเป็นข้าด้วยเล่า? หากแค่คำนี้ ไม่ได้หมายถึงชื่อหรือสกุลล่ะ แต่อาจจะมีความหมายอื่นแฝงอยู่ก็ได้?”
เจี่ยนชูเย่กลับหัวเราะเสียงดัง
“เจียงอวี่เฉิง เจ้าไม่ต้องแกล้งโง่ คนแซ่เจียงมีไม่น้อยก็จริง แต่คนที่สามารถทำให้องค์หญิงใหญ่จำได้ขึ้นใจนั้น เกรงว่าจะมีไม่กี่คนละมั้ง? หากไม่ได้โดนบังคับให้ถูกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง องค์หญิงใหญ่ไม่มีทางทิ้งรหัสลับเอาไว้เช่นนี้แน่นอน ซึ่งนั่นก็เป็นไปได้อย่างมากว่า เรื่องราวทั้งหมดจะต้องเกิดในเรือนฉิน! และเจ้า…เป็นคนที่ติดตามนางไปที่เรือนฉินบ่อยที่สุดไม่ใช่หรือ? ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว หรือเจ้าจะบอกว่าเจ้าไม่รู้อันใดเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย?”
ดวงตาของเจียงอวี่เฉิงสั่นไหว
“สิ่งที่เจ้าสำนักเจี่ยนพูดนั้นใช่ว่าจะไม่มีมูล แต่ว่าข้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน ในปีนั้นข้ากับองค์หญิงใหญ่ต่างมีใจให้กัน และกำลังจะแต่งงานกัน มีเหตุผลใดที่ข้าจะต้องทำร้ายนาง?”
“เรื่องนี้เจ้าต้องถามตัวเองแล้ว!”
อวี้ฉือซงพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน ก่อนจะพูดอย่างไม่รีบไม่ร้อนว่า
“สิ่งที่เจ้าเรียกว่าใจตรงกัน…แต่เวลาไม่ถึงสองปีที่องค์หญิงใหญ่จากไป เจ้ากลับดูใจกับองค์หญิงสามแล้ว ไหนยังจะจัดงานมหามงคลเช่นนี้อีก?”
“พูดได้ถูกต้อง!”
อวี้ฉือซงเพิ่งพูดจบ เสียงอันทรงพลังที่อยู่ด้านข้างก็ขานรับต่อทันที
เมิ่งจิงจื่อเองก็ไม่พอใจกับงานมงคลสมรสในครั้งนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว!
“อย่าบอกนะว่าเจ้าไม่ต้องการแต่งงานกับองค์หญิงใหญ่อยู่แล้ว อย่างน้อยเจ้าก็แสดงท่าทีออกมาหน่อยเถิด? หลังจากจัดงานศพขององค์หญิงใหญ่เสร็จ เจ้าก็มาอยู่กับองค์หญิงสาม แล้วยังมีหน้ามาบอกว่า “ใจตรงกัน” ? หึ ถ้าเจ้าอยู่ที่ชายแดนตะวันตก เจ้าจะถูกมองว่าเป็นผู้ชายได้อย่างใด แม้แต่ผู้หญิงยังจะดูแคลนเจ้าเลยเช่นนี้”
ที่เจียงอวี่เฉิงและซั่งกวนหว่านรักใคร่กันนั้น ตามความสัมพันธ์แล้วเป็นเรื่องหลอกลวง แต่ตามฐานะแล้วเป็นเรื่องจริง!
หากซั่งกวนหว่านไม่ได้มีตำแหน่งนี้ เจียงอวี่เฉิงจะเหลือบสายตามองนางได้อย่างใด?
แม้ว่าเมิ่งจิงจื่อจะประจำการอยู่ที่ชายแดนตะวันตกมาหลายปี และไม่ค่อยได้กลับซีหลิง แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รู้เรื่องอันใดเกี่ยวกับซีหลิงเลย
เขาเป็นนายพลที่ยอดเยี่ยม และเป็นคนที่มีสายตากว้างไกล ไม่เช่นนั้นไม่สามารถนั่งอยู่ในตำแหน่งนี้มาได้กว่าสิบปีหรอก!
ในตอนนั้น มู่ชิงเห่อที่ยกทัพปราบกบฏที่แดนภังคะ ก็ยังไม่สามารถมาแทนตำแหน่งของเขาได้เลย
ความสามารถของเขานั้นเป็นที่ประจักษ์!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...