ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 886
หินก้อนเดียวสร้างคลื่นนับพัน!
หากจะบอกว่าข้อพิพาททั้งหมดก่อนหน้านี้เป็นเพียงคลื่นใต้น้ำ ถ้าเช่นนั้นการปรากฏตัวของซั่งกวนโหยวก็ได้สร้างพายุขึ้นในใจของทุกคนแล้ว!
ภายในราชวงศ์เทียนลิ่งไม่มีใครไม่รู้ว่าองค์จักรพรรดิกำลังสลบไสลอยู่ แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานกว่าสองปีก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมา!
คนจำนวนมากได้คาดเดาไปต่างๆ นานา ว่าเขาอาจจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลยตลอดกาล
แต่คิดไม่ถึงว่าเขาไม่เพียงฟื้นขึ้นมา อีกทั้งยังปรากฏกายขึ้นมาในช่วงเวลานี้อีกด้วย!
เมื่อฉู่หลิวเยว่ได้ยินดังนั้น หัวใจก็กระตุกวูบ พร้อมเงยหน้าขึ้นมองอย่างไม่ทันรู้ตัว
แม้ว่านางจะสามารถคาดเดาได้อยู่แล้วว่าเสด็จพ่อจะมาปรากฏกายในวันนี้ แต่… เมื่อได้เห็นเขามายืนอยู่ตรงนี้ด้วยตาของตนเอง นางก็ไม่สามารถระงับความตื่นเต้นและดีใจของตัวเองได้เลย
เมื่อได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย ภายในสมองของนางก็ขาวโพลนขึ้นทันที
ทุกสิ่งที่อยู่รอบข้างเหมือนว่าจะพร่าเบลอไป มีเพียงคนคนเดียวเท่านั้นที่ครอบครองการมองเห็นของนางอยู่
ฉู่หลิวเยว่อ้าปากค้าง แต่กลับไม่สามารถเปล่งเสียงใดๆ ออกมาได้ เหลือเพียงความคิดถึงและห่วงหารวมกันอยู่เต็มหัวใจ!
ในที่สุด…
ในที่สุดก็ได้เจอกันแล้ว!
ตอนแรกนางคิดว่าตนเองสิ้นไร้ไม้ตอก ซ้ำเสด็จพ่อก็ยังถูกพวกเขาควบคุมตัวเอาไว้ จนสุดท้ายนางจึงต้องเลือกที่จะจุดไฟเผาตนเอง
หลังจากกลับมาเกิดใหม่แล้ว นางก็ได้รับรู้ว่าเสด็จพ่อของนางยังไม่ตาย เพียงแต่สลบไสลไปเท่านั้น
แม้จะไม่รู้ว่าเหตุใดเจียงอวี่เฉิงและซั่งกวนหว่านถึงไม่ยอมลงมือสังหารเสด็จพ่อ แต่ต่อมานางก็ได้ลองพยายามปลุกเสด็จพ่อให้ฟื้นขึ้นมา แต่สำหรับฉู่หลิวเยว่ นี่เป็นเพียงความโชคดีเท่านั้น
เพราะเหตุนี้นางจึงได้แต่อดทน ไม่รู้ว่านางจะอดหลับอดนอนมากี่คืน ในที่สุดถึงได้มีวันนี้!
ภาพเหตุการณ์นี้ทำให้ทุกคนเงียบกริบไป
แม้กระทั่งอวี้ฉือซงและคนอื่นๆ ก็คิดไม่ถึงว่าซั่งกวนโหยวจะปรากฏตัวออกมาอย่างกะทันหันเช่นนี้ ทุกคนจึงมีสีหน้าตื่นตะลึงและยืนอยู่ที่เดิม
ส่วนคนที่ได้สติเร็วที่สุดนั้นคือ ซย่าโหวหรง
อาจจะเป็นเพราะคำสาบานเมื่อก่อนหน้านี้หรือเพราะว่าเขาถูกเรียกชื่อก็ตาม ดังนั้นเขาจึงได้สติขึ้นมาก่อนใครเพื่อน
เขาเงยหน้ามองชายเหนือหัวด้วยสายตาเหม่อลอย ริมฝีปากสั่นระริก
“ฝ่า…ฝ่าบาท? พระองค์…พระองค์ฟื้นแล้ว?”
คำพูดหนึ่งประโยคที่เปล่งออกมา ทำให้สามารถเรียกสติทุกคนได้
ซั่งกวนโหยวเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ก่อนจะหลับตาลงแล้วถอนหายใจออกมา
“ใช่! ข้าตื่นแล้ว! เหตุใดหรือ ใต้เท้าซย่าโหวผิดหวังหรืออย่างใด?”
“หม่อมฉันไม่กล้า!”
ซย่าโหวหรงรีบคุกเข่าลงพื้นเสียงดังตุ๊บ
“ฝ่าบาทฟื้นแล้ว หม่อมฉันย่อมต้องมีความสุข จะผิดหวังได้อย่างใดเล่าพ่ะย่ะค่ะ!”
การแสดงออกของเจียงอวี่เฉิงก็สมบูรณ์แบบเช่นกัน เขาคุกเข่าพร้อมทำความเคารพและกล่าวว่า
“ขอแสดงความยินดีกับฝ่าบาท! ขอฝ่าบาทจงทรงพระเจริญ!”
การเคลื่อนไหวครั้งนี้ ทำให้ทุกคนทำตามอย่างพร้อมเพรียง
ทุกคนที่อยู่หน้าตำหนัก ล้วนคุกเข่าเป็นการใหญ่!
เสียงตะโกนโห่ร้องด้วยความยินดีดังลั่น!
“ขอจงทรงพระเจริญ หมื่นปี หมื่นๆ ปี!”
ซั่งกวนโหยวหลุบสายตาลงต่ำ พร้อมมองไปยังผู้คนที่กำลังคุกเข่าอยู่ด้านล่างด้วยแววตามืดมน
“ลุกขึ้นเถิด!”
ดังนั้นทุกคนจึงค่อยๆ ทยอยลุกขึ้น แต่เมื่อมีซั่งกวนโหยวอยู่ที่นี่ บรรยากาศในตอนนี้จึงต่างจากเมื่อก่อนลิบลับคนส่วนใหญ่เลือกที่จะเงียบ เพราะเกรงว่าจะพูดอันใดผิดๆ ออกมา แล้วสร้างความเดือดร้อนให้ตนเอง
แต่ใครก็ตามที่มีสมอง ก็ต่างรู้สึกกันได้ว่า วันนี้มันเป็นวันแต่งงานและขึ้นครองราชย์ที่ไหนกัน?
นี่มันมีคนวางหมากเอาไว้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว! เพียงแต่รอการแสดงเกิดขึ้นเท่านั้น!
ภายนอกดูสงบแต่ความจริงแล้วเป็นคลื่นใต้น้ำที่เชี่ยวกราก!
เจียงอวี่เฉิงมองไปทางซั่งกวนหว่านแล้วพูดเตือนขึ้นมาว่า
“หว่านเออร์ ฝ่าบาทฟื้นแล้ว ความพยายามที่ผ่านมาทั้งหมดของเจ้า นับว่าไม่เปล่าประโยชน์แล้ว”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...