ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 889
เจี่ยนเฟิงฉือโยนหน้ากากในมือไปมา แล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ
“ถ้าพูดตามตรงแล้ว คุณชายเช่นข้านั้นก็ได้ดูแลฝ่าบาทมาช่วงระยะเวลาหนึ่ง แม้ว่าจะใช้ภายใต้ชื่อของใต้เท้าจั่วหมิงซีก็ตาม แต่ว่า…ที่ข้าทำไปนั้นเพื่อให้อาการของฝ่าบาทดีขึ้น ข้าเชื่อว่าทุกคนที่มีความจงรักภักดี คงจะไม่รังเกียจหรอกใช่หรือไม่?”
ภาระนี้ยิ่งใหญ่เกินไป จะมีใครบ้างจะกล้าพูดคำว่า “รังเกียจ”
เขาต้องยืนอยู่ข้างฝ่าบาทถึงจะสามารถออกจากตำหนักหลางคุนพร้อมฝ่าบาทได้ ดังนั้นจึงต้องพิสูจน์ให้พระองค์เห็นถึงความจงรักภักดีที่ยิ่งใหญ่!
แล้วเขาจะกล้าปากมากได้อย่างใด?
“ความจริงแล้วเรื่องนี้นั้น ต้องเริ่มพูดจากองค์หญิงสาม”
เจี่ยนเฟิงฉือยิ้มแล้วพูดขึ้น
“คุณชายอย่างข้านั้นยังจำได้แม่น ครั้งแรกตอนที่ข้าเข้าวังมาในฐานะจั่วหมิงซี และได้บังเอิญเจอกับองค์หญิงสาม ไม่ทราบว่าตอนนั้นองค์หญิงสามยังจำได้หรือไม่ว่าพูดอันใดออกมา?”
ซั่งกวนหว่านหน้าซีดเผือด
นางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจี่ยนเฟิงฉือปลอมตัวเป็นจั่วหมิงซีตั้งแต่เมื่อไร แล้วนางจะรู้ได้อย่างใดว่านางพูดอันใดออกไปบ้าง?
แต่ว่า…นางนั้นเชื่อใจจั่วหมิงซีมาโดยตลอด เรื่องราวที่เกี่ยวกับเสด็จพ่อนางล้วนไม่ได้ปิดบังใดๆ ทั้งสิ้น…
“ในตอนนั้นองค์หญิงสามกังวลว่าฝ่าบาทจะ “ตื่น” ช้า ดังนั้นจึงให้ “ข้า” ลดจำนวนยาที่วางลงซะ และหาทางปลุกฝ่าบาทให้ตื่นขึ้นมาให้ได้”
เจี่ยนเฟิงฉือปรบมืออย่างจริงใจ
แปะ!
แปะ!
แปะ!
“องค์หญิงสามนี่ช่างกตัญญูเสียจริง! ฟ้าดินเป็นพยาน! เพื่อให้ฝ่าบาทได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ดังนั้นท่านจึงไม่ป้อนโอสถเหล่านั้นอีกแล้ว ด้วยเหตุผลเพียงข้อนี้ข้อเดียว น่าจะไม่มีใครสามารถมาเทียบเทียมได้แล้วใช่หรือไม่? หือ?”
คำพูดของเจี่ยนเฟิงฉือเหมือนมีดที่แหลมคม มันสามารถแทงทะลุเสื้อนอกของซั่งกวนหว่านได้โดยตรง!
สีหน้าของนางแข็งค้าง
“ข้า ข้าเปล่า…”
นางโต้เถียงทันที แต่สีหน้าของนางนั้นเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ฝีเท้าล่องลอย เหมือนว่าคำพูดได้แทงใจดำนางไปตรงๆ!
ในที่สุดซั่งกวนหว่านก็ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป ก่อนจะกัดฟันกรอดแล้วมองไปจั่วหมิงซีที่ยืนอยู่ด้านข้าง
“จั่วหมิงซี เสียแรงที่ข้าไว้ใจเจ้า คาดไม่ถึงว่าเจ้าจะกล้าหักหลังข้าได้เช่นนี้!”
หากไม่ใช่เพราะเขากับเจี่ยนเฟิงฉือร่วมมือกัน เรื่องก็ไม่มีทางมาถึงขั้นนี้หรอก!
“เจ้า ข้า…หม่อมฉันไม่รู้อันใดเลยนะพ่ะย่ะค่ะ!”
จั่วหมิงซีอยากจะพูดอันใดบางอย่าง แต่เหมือนเขาจะรู้สึกผิดขึ้นมา ไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างใดออกมาดี
เขาไม่รู้จริงๆ ว่าเจี่ยนเฟิงฉือแอบปลอมตัวเป็นเขาแล้วเข้ามาในวังหลวง
เพียงแต่ในช่วงเวลานี้เขามักจะคิดว่าเขาชอบนอนมากกว่าเมื่อก่อนเท่านั้นเอง สมองก็รู้สึกพร่าเลือน
โดยเฉพาะในตอนที่เขากำลังเปลี่ยนกะ ความรู้สึกเหล่านี้ก็เหมือนว่าจะชัดเจนมากยิ่งขึ้น
เขามักจะคิดว่ามีอันใดบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่กลับไม่กล้าพูดอันใดออกไป เพราะเกรงว่าหลังจากที่ซั่งกวนหว่านรู้เรื่องนี้เข้า นางอาจจะมาฆ่าปิดปากเขาได้
แต่คิดไม่ถึงเลยว่า เขาจะไม่สามารถหลบซ่อนมันได้
จนเกิดเรื่องวุ่นวายในวันนี้!โนเวล-พีดีเอฟ
ภายในใจของซั่งกวนหว่านรู้สึกเคียดแค้นอย่างมาก แต่นางก็รู้ว่าพูดอันใดไปตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว
วิธีเดียวที่จะสามารถสลัดเรื่องเหล่านี้ให้พ้นตัวไปได้คือต้องล้างมลทินให้กับตัวเอง!
แต่มันง่ายขนาดนั้นเสียเมื่อไรกัน!?
นางคิดได้ว่าก่อนหน้านี้ที่อยู่ตำหนักชิงเฟิง ในตอนที่เสด็จพ่อยังไม่ฟื้น นางก็ได้พูดเรื่องราวเช่นนี้ไปหลายครั้ง
หากคำพูดเหล่านั้นเสด็จพ่อได้ยินหมดแล้วละก็…
“โอ้ จริงสิ ยังมีเจียงอวี่เฉิง”
แววตาของเจียงอวี่เฉิงสั่นระริกเล็กน้อย มุมปากยกขึ้น รอยยิ้มเต็มไปด้วยความชั่วร้ายและกำเริบเสิบสาน สายตามีร่องรอยการประชดประชัน
“ต่อมาเจ้าก็เคยพูดคำพูดประเภทนี้อยู่ด้วยเช่นกัน ข้าเองก็จำได้อย่างแม่นยำเช่นกัน
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...