เสียงกระจ่างใสและทรงพลังของนางดังก้องไปทั่วตำหนักหลางคุน!
ทุกคนนั่งรอและมองดูภาพเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นอย่างเงียบๆ พร้อมกลั้นหายใจอย่างไม่รู้ตัว
เจียงอวี่เฉิง ซั่งกวนหว่าน และคนอื่นๆ ที่สมรู้ร่วมคิดร่วมปองร้ายนั้นก็ช่างมันไปเถิด ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาต่างมีความต้องการเป็นของตนเอง แต่ว่ามู่ชิงเห่อนั้นไม่เหมือนกัน
ที่เขามีทุกวันนี้ได้ต้องขอบคุณองค์หญิงใหญ่
ถ้าไม่มีองค์หญิงใหญ่ ก็จะไม่มีมู่ชิงเห่อที่เป็นรองแม่ทัพทหารม้าทมิฬอย่างเช่นทุกวันนี้
ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นคนที่องค์หญิงใหญ่ไว้ใจมากที่สุดคนหนึ่ง!
ถ้าเขาหักหลังองค์หญิงใหญ่แล้ว เช่นนั้นในวันนี้เขาก็ยากจะรอดพ้นความตายแล้วล่ะ อีกทั้งหลังจากตายแล้วเขายังต้องทนรับคำตำหนิติเตียนอีกเป็นหมื่นครั้งพันครั้ง!
แต่ถ้าเขาไม่ได้หักหลัง…การตายขององค์หญิงใหญ่ในปีนั้น มันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?
สายตาจำนวนนับไม่ถ้วนได้จ้องมองลงมา!
มู่ชิงเห่อเงยหน้าขึ้นไปมองหญิงสาวคนที่ยืนอยู่บันไดขั้นที่เก้านั้น ในสมองเต็มไปด้วยความสับสน
ที่แท้…
ก็เป็นนางจริงๆ ด้วย!
มิน่าครั้งแรกที่เขาเจอนางที่เมืองเย่าเฉิน เขาถึงได้มีความรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก
จากนั้นเขาก็ยังใส่ใจเรื่องของนางอยู่บ่อยครั้ง
แม้ว่าเขาจะสัมผัสได้ว่าหลายครั้งนางทำเกินไป แต่เขาก็ไม่เคยคิดมากเรื่องเหล่านี้มาก่อน
เขาคิดว่าเพียงเพราะคิ้วและดวงตาของนางนั้นคล้ายกับอีกฝ่ายมากเกินไป
แต่ในความจริงแล้ว ตอนนี้เพิ่งมาคิดได้ หน้าตาไม่ได้เหมือนกัน แต่อากัปกิริยาและท่าทางนั้นต่างหากที่เหมือนกัน!
เขาเบนสายตามองไปยังปีศาจแดงที่เกาะอยู่ตรงไหล่ด้านข้าง
“เจ้ารู้มาก่อนอยู่แล้ว ใช่หรือไม่?”
แววตาของปีศาจแดงสั่นไหวเล็กน้อย ก่อนจะซบหัวลงที่ใต้ปีก
ความจริงแล้วมันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังเขา เพียงแต่ว่า…
มู่ชิงเห่อไม่ได้ตั้งใจจะตำหนิมัน แต่กลับถอนหายใจออกมาเบาๆ
วินาทีต่อมาเขาก็สาวเท้าออกไปที่ด้านหน้า พร้อมยืนอยู่อยู่ตำแหน่งตรงกลางตำหนัก พร้อมเงยหน้าเล็กน้อยอีกครั้ง พร้อมมองไปทางฉู่หลิวเยว่ที่อยู่ตรงหน้า
หัวใจของฉู่หลิวเยว่มีอันใดบางอย่างจับเอาไว้อยู่ ร่างกายของนางแข็งเกร็งขึ้นมาก
คนอื่นหักหลัง หลังจากแก้แค้นไปแล้ว นางสามารถมองเรื่องนั้นเป็นเพียงแค่ฝุ่นควันที่ลอยผ่านไปได้ แต่สำหรับมู่ชิงเห่อแล้ว ในหัวใจของนางมักมีความไม่ยินยอมสลักขึ้นอยู่เสมอ
นางไม่เข้าใจ มู่ชิงเห่อคนที่เงียบขรึม ดื้อรั้น และจงรักภักดีไปอยู่ที่ไหนแล้ว
ดังนั้นวันนี้นางจะต้องได้คำตอบ!
นางจะต้องทำให้เขาเปิดปากพูดออกมาให้ได้!
หลังจากชะงักไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นมู่ชิงเห่อก็ขว้างกระบี่ออกไปจนเสียงดังลั่น
ระหว่างคิ้วของฉู่หลิวเยว่ก็ขมวดขึ้นเล็กน้อย
ทันใดนั้นเองมู่ชิงเห่อก็ถอดชุดเกราะของตัวเองออกอีกครั้ง!
เพราะว่าวันนี้เป็นวันมหามงคลสมรสและราชาภิเษก พิธีการทั้งหมดจึง ยิ่งใหญ่อย่างมาก แม้กระทั่มู่ชิงเห่อเองก็ยังแต่งองค์ทรงยศครบถ้วน
ในตอนที่เขาถอดชุดเกราะแล้ว เขารู้สึกตัวเบาขึ้นมาก
เหมือนว่าได้ปลดภาระที่หนักอึ้งออกไปทั้งหมดโนเวล-พีดีเอฟ
เมื่อเขาเผชิญหน้ากับฉู่หลิวเยว่ เขาก็คุกเข่าลงทันที
ขาทั้งสองข้างกระแทกลงกับพื้นจนเกิดเสียงดังลั่น
“ฝ่าบาท”
เขาก้มลงกราบ หน้าผากจรดแผ่นหินหยกที่เย็นเยียบ ความหนาวเย็นแผ่กระจายเขาไปทั่วร่างกายของเขา!
“มู่ชิงเห่อหักหลังฝ่าบาท เป็นขุนนางที่ไม่ได้เรื่อง ฝ่าบาทได้โปรดมอบโทษตายให้กระหม่อมด้วย!”
…
คำพูดของเขานั้นฉะฉานชัดเจนทุกคำ!
แต่ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์นั้นต่างคาดไม่ถึงว่ามู่ชิงเห่อจะมีปฏิกิริยาตอบรับเช่นนี้
เขาไม่ได้โต้เถียง ไม่ได้ยื่นคำร้อง ไม่ได้คัดค้าน
มีเพียงคำเดียวเท่านั้น เขารับสารภาพอย่างตรงไปตรงมา!
ในสถานการณ์อย่างตอนนี้ นี่ไม่เท่ากับรนหาที่ตายหรอกหรือ!?
แค่เขาพูดว่าเขาไม่ได้หักหลัง หรือพูดว่าตัวเองถูกบังคับ บางทีอาจจะมีทางรอดอยู่!
แต่ว่า…เขาไม่ทำเช่นนั้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...