ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 898

ปกติแล้วจะเห็นท่าทางเอาแต่ใจของปีศาจแดง นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นท่าทางแบบนี้ของมันเลย

เมื่อเห็นว่าน้ำตาของปีศาจแดงนั้นไม่สามารถหยุดยั้งได้ ถวนจื่อก็กระพรือปีกอย่างหงุดหงิด พร้อมเงยหน้าไปมองทางฉู่หลิวเยว่ แววตาเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

ฉู่หลิวเยว่ถอนหายใจออกมา นางยื่นมือออกไปเช็ดน้ำตาให้กับปีศาจแดง

“เอาล่ะๆ ไม่ต้องร้องไห้แล้ว ข้าไม่ฆ่าเขาแล้ว”

ในตอนนั้นทุกคนที่กำลังมองดูภาพเหตุการณ์นี้ก็ต้องตกใจอย่างพร้อมเพรียงกัน

นะ นี่หมายความว่าอย่างใด?

เพื่อนกชิงเชวี่ยตัวหนึ่ง ดังนั้นนางจึงไม่ฆ่ามู่ชิงเห่อแล้วอย่างนั้นน่ะหรือ?

ในตอนนั้นเองเสียงซุบซิบก็ดังขึ้นท่ามกลางกลุ่มคน

“ไม่หรอกมั้ง องค์หญิงใหญ่จะไม่ฆ่ามู่ชิงเห่อแล้วหรือ? เพราะว่านกชิงเชวี่ยตัวนั้นเนี่ยนะ?!”

“เจ้านี่ไม่รู้อันใด แม้ว่านกชิงเชวี่ยตัวนั้นจะเป็นอสูรพันธสัญญาของมู่ชิงเห่อ แต่ความจริงแล้วเวลาส่วนใหญ่นั้นองค์หญิงใหญ่เป็นคนที่เลี้ยงดูมันต่างหาก…ได้ยินมาว่าองค์หญิงใหญ่รักใคร่ถนอมอสูรตัวนั้นเทียบเท่ากับอสูรในพันธสัญญาของตัวนางเองเลย! หากมู่ชิงเห่อตายแล้ว เห็นได้ชัดว่านกชิงเชวี่ยตัวนั้นก็คงจะไม่มีชีวิตรอดต่อไป”

“เป็นเช่นนี้นี่เอง…แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม…อสูรในพันธสัญญาขององค์หญิงใหญ่ในตอนนี้คืออสูรศักดิ์สิทธิ์เชียวนะ จะมาสนใจกับนกชิงเชวี่ยตัวเล็กๆ เช่นนั้นเหตุใด?”

“ความคิดขององค์หญิงใหญ่ใครก็ยากจะคาดเดา…แต่ในทางกลับกันมู่ชิงเห่อนั้นโชคดีเหลือเกิน! คาดไม่ถึงว่าเขาจะมีชีวิตรอดมาได้เพราะอสูรในพันธสัญญาของตนเอง!”

คนจำนวนไม่น้อยล้วนตกใจกับเรื่องนี้ แต่ท้ายที่สุดแล้วเรื่องขององค์หญิงใหญ่นั้น นางจะจัดการอย่างใด ก็ล้วนอยู่ที่นางแล้ว

มู่ชิงเห่อหักหลังนาง ในเมื่อนางไม่ฆ่า คนอื่นๆ จะมีสิทธิ์พูดว่าอันใดเล่า?

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นมาแล้วมองมู่ชิงเห่อ

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าถูกขับออกจะตำแหน่งรองแม่ทัพ ทหารม้าทมิฬ! กักบริเวณในจวนตระกูลมู่! ไม่มีคำสั่งจากข้า ห้ามเจ้าออกจากคฤหาสน์ และไม่ว่าใครก็ห้ามเยี่ยมโดยเด็ดขาด!”

ในที่สุดแล้วหัวใจของเจี่ยนเฟิงฉือก็สามารถปล่อยวางและหายใจได้ เขาถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง

ดีจริงๆ…

ไม่เช่นนั้นเขาเองก็ไม่รู้ว่าเอ่ยปากอ้อนวอนอย่างใด…

แต่ว่าเหมือนมีอันใดบางอย่างผิดปกติไป เหตุใดอยู่ดีๆ เขาถึงต้องเรียกร้องหาความตายด้วย?

ถ้ามีโอกาสแล้วจะต้องไปถามเสียหน่อย!

ใบหน้าของมู่ชิงเห่อเต็มไปด้วยความตกตะลึง

เดิมทีเขาคิดว่าสิ่งที่รอเขาอยู่นั้นคือความตาย แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่า…

ทันใดนั้นแววตาแห่งความมุ่งมั่นของเขาก็ลุกโชน ราวกับเขาต้องการจะพูดอันใดบางอย่าง

“ฝ่าบาท…”

“นำตัวเขาลงไป”

ฉู่หลิวเยว่ออกคำสั่ง ทหารม้าทมิฬที่อยู่ด้านข้างก็รีบเข้ามาแล้วจับตัวของมู่ชิงเห่อเอาไว้!

ชายคนนั้นเป็นชายรูปร่างกำยำ แต่เมื่อครู่ไม่มีใครสนใจถึงการมีอยู่ของเขาเลย แต่เมื่อเขาออกมายืนด้านหน้า ทุกคนถึงเพิ่งตระหนักว่าเขาผู้นี้มีรัศมีปราณที่แข็งแกร่งอย่างมาก!

มู่ชิงเห่อขมวดคิ้วมุ่น หันกลับไปมอง จากนั้นก็ได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย

คนผู้นั้นคือ พี่เหลยสี่!

คาดไม่ถึงว่าเขาจะแทรกซึมเข้าไปในกองทัพทหารม้าทมิฬ แต่ไม่มีคนพบเลยแม้แต่คนเดียว

“ซื่อจิง ลำบากเจ้าแล้ว”

ฉู่หลิวเยว่พูดขึ้น

ซื่อจิงหัวเราะคิกๆ

“ฝ่าบาทได้โปรดวางใจในการทำงานของข้า!”

ทุกคนต่างตกตะลึงไป

ซื่อจิง?

นั่นมันสิบสามผู้พิทักษ์เยว่ ลำดับที่สี่ไม่ใช่หรือ?

สิบสามผู้พิทักษ์เยว่กลับมาที่ซีหลิงตั้งแต่เมื่อไร! อีกทั้งยังไม่มีใครพบถึงความผิดปกตินี้เลย!

ก่อนหน้านี้เจียงอวี่เฉิงใช้กำลังคนไปจำนวนมากในการตามจับตายสิบสามผู้พิทักษ์เยว่!

คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไม่สามารถตามจับได้แม้แต่คนเดียวซ้ำพวกคนเหล่านั้นก็ตามองค์หญิงใหญ่กลับมาที่ซีหลิงแล้ว!

คิ้วของเจียงอวี่เฉิงก็ขมวดเป็นปมมากขึ้น

มิน่าล่ะ!

สิบสามผู้พิทักษ์เยว่ได้แปลงโฉมและกลับเข้ามาที่นี่ใหม่แล้ว!

เมื่อตอนที่เขากับซย่าโหวหรงได้พูดคุยเรื่องโอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืนที่หายไปนั้น เขากลับรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

หลังจากนั้นเขาก็ได้ส่งคนไปสืบหาในเมืองแล้ว แต่ก็ไม่ได้ผล ไม่พบอันใดสักอย่างเลย

คิดไม่ถึงว่า พวกเขาจะเข้าวังมากันในวันนี้เลย!

เรื่องทั้งหมดนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นแผนของฉู่หลิวเยว่ที่วางเอาไว้ตั้งนานแล้ว!

นางตัดสินใจพลิกกลับมามีชัย โดยไม่คิดจะเหลือหนทางรอดให้พวกเขาเลยแม้แต่น้อย!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน