ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 919
ทุกอย่างเกิดขึ้นในชั่วพริบตา!
และก่อนที่ทุกคนจะรู้ตัวว่าเกิดอันใดขึ้น ภาพของพยัคฆ์ที่สง่างามทว่าดุร้ายเมื่อครู่ ก็พลันสลายไปแล้ว!
จากนั้นค่ายกลอันทรงพลังก็แตกออก!
แกรก!
ค่ายกลอันซับซ้อนและทรงพลังเมื่อครู่ ถูกปกคลุมด้วยรอยแตกร้าวเสมือนใยแมงมุม!
หัวใจของจ้าวจื่อเฉิงจมดิ่งลงทันใด และหนีถอยไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว!
ทันทีที่เขาออกจากจุดนั้น ค่ายกลสีเงินขนาดใหญ่ก็แตกเป็นเสี่ยงๆ ทันที!
ตูม!
ตามมาด้วยเสียงระเบิดดังกังวาน ค่ายกลนั้นเปลี่ยนเป็นเส้นแสงพร่างพรายจำนวนนับไม่ถ้วน และกระจายไปทุกทิศทุกทาง!
รวมทั้งแรงกระแทกอันน่ากลัวที่แพร่กระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบ!
จ้าวจื่อเฉิงรู้สึกแน่นหน้าอกและหนักหัวไหล่ ราวกับมีภูเขาสองลูกกดทับอยู่!
แต่ขณะนี้ เขาไม่ได้ห่วงเรื่องนั้นเลยแม้แต่น้อย และทำเพียงจ้องมองหรงซิวที่อยู่ตรงข้ามด้วยตกตะลึง
เป็นไปได้อย่างใด…
เขาทำเช่นนั้นได้อย่างใดกัน!
หรงซิวไม่แม้แต่จะเคลื่อนไหว เขาเพียงแค่เรียกสัตว์อสูรออกมา แล้วค่ายกลที่สร้างมันขึ้นมาอย่างระมัดระวัง ก็ถูกทำลายลงได้อย่างง่ายดาย!
แถมประโยคที่หรงซิวพูดก็ทำให้เขาอับอายมากกว่าเดิมอีก ใบหน้าหล่อเดี๋ยวซีดเดี๋ยวแดง เขาแน่นหน้าอกจนแทบกระอักเลือด
เดิมทีเขาคิดว่าตัวเองสามารถจัดการอีกฝ่ายได้ง่ายๆ ด้วยการลงมือเพียงครั้งเดียว แต่กลับคิดไม่ถึงว่าสุดท้ายเขาจะกลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบเสียเอง…
เขาทั้งตกใจทั้งวิตกกังวล พลางตวัดตามองสิงโตขาวตรงหน้าหรงซิว
ขนของมันขาวราวหิมะ ดวงตาของมันเป็นสีฟ้าน้ำแข็ง และทั้งตัวของมันเต็มไปด้วยไอเย็นจัด มันยังคงอยู่ที่นั่นอย่างเงียบเชียบ ทว่าบนพื้นที่มันเหยียบย่ำอยู่นั้น กลับถูกปกคลุมไปด้วยด้วยชั้นน้ำแข็งหมดแล้ว!
“นะ นี่คือสัตว์อสูรในพันธะสัญญาของเจ้าหรือ!?”
จ้าวจื่อเฉิงถามอย่างไม่เชื่อ
ทว่าเมื่อพิจารณาจากการระเบิดเมื่อครู่แล้ว แสดงว่าอย่างน้อยสิงโตขาวตัวนี้จะต้องอยู่ระดับแปดแน่ๆ และอาจสูงกว่านั้นด้วยซ้ำ!
ไม่ใช่ว่าจ้าวจื่อเฉิงไม่เคยเห็นสัตว์อสูรระดับสูงเช่นนี้มาก่อน
ย้อนกลับไปในอดีต เขาเองก็เคยเห็นสัตว์อสูรระดับเก้าของฉู่หลิวเยว่อย่างไก่ฟ้าเก้าสีมาแล้ว
และในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ระหว่างที่เขาเดินทางข้ามทวีป ก็บังเอิญโชคดีได้เจอพวกมันอีกสองครั้ง
แต่ไม่แน่ใจว่าเขาคิดไปเองหรือเปล่า เพราะเหมือนว่าแรงกดดันและลมปราณของสิงโตขาวตัวนี้… จะมีมากกว่าสัตว์อสูรระดับเก้าที่เขาเคยเห็นอีก!
ทันทีที่ความคิดที่ไร้สาระและน่าสะพรึงกลัวนี้ผุดขึ้นมาในสมอง จ้าวจื่อเฉิงก็รีบระงับมันทันที
ไม่มีทาง!
สัญญาระหว่างสัตว์อสูรและมนุษย์ จะขึ้นอยู่กับเงื่อนไขในตัวบุคคลนั้นๆ
โดยทั่วไปแล้ว สัตว์อสูรจะยอมทำสัญญาก็ต่อเมื่อผู้ฝึกตนผู้นั้นแข็งแกร่งพอ
ซึ่งถ้าสิงโตขาวตัวนี้ทำสัญญากับเขาจริงๆ ล่ะก็…
หมายความว่าความแข็งแกร่งของหรงซิวนั้น…
จ้าวจื่อเฉิงหลับตาลงทันที และพยายามจะกำจัดความคิดฟุ้งซ่านเหล่านี้ ทว่าแผ่นหลังของเขากลับเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อเย็นชุ่มฉ่ำ
หรงซิวหรือ… เกรงว่าอีกฝ่ายอาจจะแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิดไว้แน่ๆ!
…
เดิมทีฉู่หลิวเยว่เฝ้ามองสถานการณ์ตรงหน้าโดยไม่คิดอันใดมาก แต่เมื่อเห็นเสวี่ยเสวี่ยออกมา นางก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
เมื่อพิจารณาจากการโจมตีของเสวี่ยเสวี่ยเมื่อครู่แล้ว ความแข็งแกร่งของมันแทบจะเท่ากับสัตว์อสูรระดับเก้าอยู่รอมร่อ…
นางจำได้ว่าเมื่อนางพบมันครั้งแรก ถึงเสวี่ยเสวี่ยจะเป็นสัตว์อสูรระดับสูงก็จริง แต่ก็เป็นสัตว์อสูรระดับเจ็ดเท่านั้น แต่แล้วเหตุใดจู่ๆ มันถึงแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมถึงเพียงนี้
ต้องรู้ว่าระดับของสัตว์อสูรนั้นถูกกำหนดโดยธรรมชาตินับตั้งแต่พวกมันถือกำเนิด และมีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่สามารถทะลวงขั้นพลังปราณและพัฒนาระดับของตัวมันเองได้อย่างต่อเนื่อง
และสัตว์อสูรเหล่านั้นล้วนมีสายเลือดที่แข็งแกร่งมาก!
ถึงแม้ว่าเสวี่ยเสวี่ยจะมีศักยภาพเช่นนั้นจริง แต่การเคลื่อนที่ทะลุมิติในช่วงเวลาสั้นๆ นั้น แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย…
ฉู่หลิวเยว่ลูบคางของตนพลางหรี่ตาลง
หรือว่าก่อนหน้านี้… เสวี่ยเสวี่ยจงใจซ่อนความแข็งแกร่งตัวเองไว้?
หรือจริงๆ แล้วจนถึงตอนนี้มันก็ยังไม่เคยแสดงพลังที่แท้จริงออกมาเลย?
ขณะเดียวกันหรงซิวก็หัวเราะเบาๆ และพยักหน้า
“ถูกต้อง ในส่วนนี้ ข้าว่าข้าคู่ควรกับเยว่เอ๋อแล้ว”
…
ทุกคนล้วนเงียบกริบ!
พวกเขาจ้องหรงซิวด้วยความทึ่งและพูดไม่ออก
นี่เขาหมายความว่าอย่างใดกัน!?
ตอนนี้ผู้คนทั่วทั้งราชวงศ์เทียนลิ่งรู้กันทั้งบางว่า ฉู่หลิวเยว่ได้กลับมาจากความตายและขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิ!
และข้างกายนางก็มีอสูรศักดิ์สิทธิ์อย่างกษายะหางวายุเป็นผู้ติดตาม!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...