ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1113

เห็นไดชัดว่าผู้คนบนเรือโกรธอย่างมาก เขาพูดด้วยน้ำเสียงโมโห "นี่มันไร้เหตุผลที่สุด!"

โกรธไปโกรธมา แต่ความน่ากลัวของหมัดของอู๋เป่ยนันทำให้เจ้าของเรือบินเซียนกลัวมากกว่า ในท้ายที่สุด เขากขับเรือบินเซียนไปที่ขอบแกาะเพื่อเทียบท่า ไม่กล้าเทียบด้านบนอู๋เป่ยเพื่อหลีกเลี่ยงการบังแสงแดด

ทุกคนในที่นี่ต่างตกตะลึง เรือบินเซียนที่หลี่โอวเซี่ยนขี่อยู๋นันจริงๆแล้ว ถูกบังคับให้ถอยไปก้วยฝ่ามือของหลี่ซวนเป่ย!

ในเรือบินเซียน หลี่โอวเซี่ยนโกรธมากจรจะตาย! คนลงมือเป็นใครกัน? จะอวดเก่งเกินไปแล้ว! ช่างไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย！

หลี่โอวเซี่ยนดูเป็นคนมีความสามารถและหล่อเหลา แต่ในขณะนี้ ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวดวยความโกรธ เขากัดฟัน

ตรงข้ามเขา มีหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่ หญิงสาวพูดอย่างสงบนิ่ง "ศิษย์น้อง ไม่รู้มาก่อนนะว่าตระกูลหลี่ของพวกนายจะมีคนแบบนี้อยู่ ฝ่ามือเมื่อกี้เป็นฝ่ามือแห่งความว่างเปล่า ถ้าเราไม่หลบเรือบินซียนแตกเป็นเสี่ยงๆแน่"

หลี่โอวเซี่ยนพูดเสียงเคร่งขรึม "ศิษย์พี่หญิง ฉันกล้ำกลืนลมหายใจนี้ไม่ไหวแล้ว ฉันจะฆ่าเขา!"

หญิงสาวถอนหอนใจเบาๆ "มีคนฝีมือดีขนาดนี้ คิดว่าเขาจะมีภูมิหลังที่ด้อยกว่านายเหรอ? สำนักหลัวเทียนของเราเป็นสำนักชั้นหนึ่ง แต่ก็มมีกองกำลังมากมายที่สามารถบดขยี้สำนักหลัวเทียนของเราได้ ดังนั้นก่อนที่เราจะรู้ตัวตนของอีกฝ่าย ห้ามบุ่มบ่ามเด็ดขาด"

บนเกาะ ฝูงชนต่างก็ระเบิดออก

"ดูเหมือนในตำนานจะพูดถูกนะ อาจารย์ของหลี่ซวยเป่ยเป็นเซียนผู้เที่ยงแท้ ไม่เช่นนั้นเขาจะกล้าหยิ่งผยองขนาดนี้แล้วยังบังคับเรือบินเซียนของหลี่โอวเซี่ยนออกไปได้เหรอ?"

"ใช่นะสิ หลี่ซวยเป่ยคนนี้มีอำนาจเหนือกว่ามาก เราไม่ควรทำให้เขาขุ่นเคือง"

"ทักษะเมื่อครู่คือทักษะเซียนใช่ไหม? ระดับพลังยุทธ์ของหลี่ซวนเป่ยสืบทอดมาจากเซียนผู้เที่ยงแท้จริงใช่ไหม?"

"ดูเหมือนว่า ผู้สมัครชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลหลี่ จะเกิดระหว่างสองคนนี้ แค่ดูหลี่โอวเซี่ยนดูจะแย่กว่าหลี่ซวยเปย่หน่อยนะ"

อู๋เป่ยเห้นเรือบินเซียนออกไปไกลแล้ว เขากบินขึ้นไปที่เรือบินเซียน เขาต้องการดูว่าหลี่โอวเซี่ยนนั้นเป็นใครกัน！

เรือบินเซียนลอยอยู่ในอากาศ มีร่างหนึ่งลงมาด้านหน้าเรือแล้วพูดว่า "หลี่ซวยเป่ยมาเยี่ยมเยือน"

เมื่อได้ยินเสียง หญิงสาวคนนั้นก็เดินไปที่ดาดฟ้าเรือบินเซียน เธอสวมชุดสีเขียว มีความงามอย่างน่าทึ่ง และนิสัยสูงส่ง มีการฝึกฝนยุทธ์ในระดับสูง เธอเป็นคนแข็งแกร่งในดินแดนเซียนอวี้หู!

"คุณชายท่านนี้คือ?" หญิงสาวทักทานอย่างสุภาพ

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "ศิษย์จากตำหนักเซียนเทียนหวู่ หลี่ซวยเป่ย!"

หญิงสาวเมื่อได้ยิน เธอกตกใจแล้วโค้งคำนับอย่างรวดเร็ว "ที่แท้ก็เป็นสหายจากตำหนักเซียนเทียนหวู่ หานหลิงเว่ยเสียมารยาทแล้ว"

อู๋เป่ย "ที่แท้ก็เป็นเซียนหาน ไม่ทราบว่าท่านเซียนมาจากสำนักไหนเหรอ?"

หานหลิงเว่ยยิ้มตอบ "ผู้น้อยคือศิษย์ของสำนักหลัวเทียนค่ะ"

อู๋เป่ยตอบหนึ่งเสียง "อ่อ" "เรือบินเซียนของเธอบังแสงแดดของฉัน"

ในเวลานั้นหลี่โอวเซี่ยนก็ออมา ได้ยินอู๋เป่ยพูด มุมปากของเขาก็กระตุกแล้วพูดว่า "นายจะอันตพาลเกินไปแล้ว"

อู๋เป่ยไปด้านหน้าเขา แลวพูดว่า "ทำไม ไม่พอใจเหรอ?"

หลี่โอวเซี่ยนอยากจะพูดสักสองสามคำ แต่เขาก็ไม่กล้า เพราะตำหนักเซียนเทียนหวู่เป็นทีที่ทรงพลังอย่างยิ่ง เทียบไม่ได้กับสำนักหลัวเทียนเลย

หานหลิงเว่ย ไม่ได้ฌกรธแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม "ไม่ทราบว่ามีสหายอยู่ที่นี่ เมื่อครู่ทำให้ขุ่นเคืองแล้ว"

อู๋เป่ยตอบหนึ่งเสียง"อืม" "พูดง่ายหน่อย"

เขามองไปรอบๆ แลวพูดว่า "การฝึกยุทธ์ของเซียนหานดูเหมือนจะมีเกิดปัญหานะ?"

หานหลิงเว่ยตกตะลึง แลวเร็วพูดว่า "ขอคุณชายเข้ามาในห้องเพื่อพูดคุยก่อน"

คราวนี้ แม้แต่หลี่โอวเซี่ยนก็ไล่ออกไป ภายในห้องมีเพียงเธอและอู๋เป่ย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน