ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1121

อู๋เป่ยพูดจบ ก้าวใหญ่เดินขึ้นไปข้างบน แต่ทันทีที่เดินขึ้นไป ด้านข้างก็มีแสงดาบแทงเข้ามา การตอบสนองของเขาเร็วอย่างมาก กำหมัดแล้วโจมตีออกไปทันที

“ติ๊ง!”

แสงดาบถูกเขาต่อยจนกระจาย คนที่ลงมือก็คือคนผู้นั้น

อู๋เป่ยหัวเราะออกมา : “แกต้องการขัดขวางฉันเหรอ”

คนผู้นั้นลุกขึ้นอย่างช้าๆ พูด : “ไม่มีใครสามารถเดินมาอยู่ต่อหน้าฉันได้”

อู๋เป่ยหรี่ตาลง เขาหยิบดาบไร้กังวลออกมา พูดอย่างไม่แยแส : “แกขวางฉันไม่ได้หรอก”

ระหว่างที่พูด เขาแบกดาบไว้ที่หลัง ก้าวใหญ่เดินขึ้นไป เพิ่งเดินได้หนึ่งก้าว คนผู้นั้นแทงมาอีกครั้ง อู๋เป่ยราวกับว่าข้างหลังมีตา แกว่งดาบเบาๆหนึ่งที ก็ป้องกันอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย

ต่อสู้กันสามกระบวนท่า เขาเดินไปถึงบันไดขั้นที่สี่ แสงดาบของอีกฝ่ายเข้าไม่ถึงเขาอีกต่อไป

คนผู้นั้นโกรธอย่างมาก เก็บดาบ ไม่สนใจเรื่องกินของแล้ว ไล่ล่าอย่างสุดชีวิต เมื่อเห็นว่าเข้าใกล้อู๋เป่ยแล้ว จู่ๆอู๋เปยก็กระโดดขึ้นแล้วแตะออกไปหนึ่งที แตะจนเขาถอยกลับไป

ลูกแตะนี้ เหมือนบินมาจากท้องฟ้า มหัศจรรย์อย่างมาก คนผู้นี้รับไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ถูกแตะที่หน้าท้องหนึ่งที

กลิ้งล้มลงบนแท่น เขาทั้งโกรธและตะลึง ไล่ล่าด้วยกำลังทั้งหมด แต่ในครั้งนี้ ไม่ว่ายังไงเขาก็ตามไม่ทันอู๋เป่ยแล้ว

หลังจากสามพันห้าร้อยขั้น เขาช้าเหมือนวัวแก่แล้ว และอู๋เป่ยก็เดินไปยังแท่นถัดไปอย่างรวดเร็ว ได้รับรางวัลจากเขาศักดิ์สิทธิ์

ในเวลานี้ อู๋เป่ยกำลังจ้องมองไปที่กล่องสมบัติบนแท่น กล่องสมบัตินี้เต็มไปด้วยความสว่างไสวและมียันต์ฝังอยู่ ยาวประมาณสามสิบเซนติเมตร กว้างยี่สิบเซนติเมตร สูงสิบเซนติเมตร

เขาเปิดกล่องสมบัติ ก็มองเห็นเงินอักษรวางเต็มไปหมด มีประมาณสามร้อยเหรียญ เงินอักษรเหล่านี้ล้วนแล้วเป็นสีทอง แต่ละเหรียญมีขนาดประมาณวอลนัท อยู่ในมือหนักพอใช้ได้ บนเงินอักษร ด้านหนึ่งเป็นมังกร ด้านหนึ่งเป็นเสือ

“เงินอักษรเหรอ” เขาประหลาดใจเล็กน้อย มองดูอย่างละเอียด พบว่าข้างในเงินอักษรมีพลังเวทย์ที่แข็งแกร่งซ่อนอยู่

เขาไม่ศึกษาอีกต่อไป เก็บกล่องสมบัติ เดินไปข้างบนต่อ

ทุกคนที่เชิงเขาที่เห็นเหตุการณ์นี้ต่างตกตะลึง ลูกศิษย์ของภูเขาหลงหู คิดไม่ถึงเลยว่าจะพุ่งไปที่หนึ่งแล้วเหรอ

“ฮวาอันเซี่ยถูกแซงไปแล้ว! เขาเป็นถึงอัจฉริยะนิกายจากโลกแห่งเซียนเลยนะ!” มีคนอุทาน

“พวกคุณคิดว่า จางหลิงเป่าคนนี้สามารถไปได้ไกลแค่ไหน” มีคนถาม

“ใครจะไปรู้ เพียงแต่ทันทีที่เข้าไปในเมฑและหมอกแล้ว ก็จะมีโอกาสเข้าสู่ประตูภูเขาที่แท้จริง ได้รับมรดกสูงสุดของต้าหลัวจินเซียน”

“พวกคุณว่า ต้าหลัวจินเซียนทิ้งอะไรไว้บนข้างบนนั้นเหรอ”

“ต่อให้ต้าหลัวจินเซียนอยู่ในโลกแห่งเซียนก็มีตัวตนเป็นจุดสูงสุด มรดกของพวกเขาจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน”

ท่านกลางฝูงชน เงาของเฉินเต้าซวน หงหลิงและคนอื่นๆก็ปรากฏตัวเช่นกัน แต่เมื่อมองเห้นคนที่อยู่ไกลที่สุดคนนั้น จู่ๆเฉินเต้าซวนก็หัวเราะออกมา เขาถามหงหลิง : “หงหลิง เธอรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร”

หงหลิงไม่คิดเลยด้วยซ้ำ : “ภายใต้สถานการณ์ปกติ สามารถเอาชนะอัจฉริยะจากโลกแห่งเซียนได้ มีเพียงพี่อู๋เป่ยของฉันแล้ว”

เฉินเต้าซวนพยักหน้า : “ภูเขาหลงหูไม่มีฉัจฉริยะอะไรที่ได้เรื่อง เขาจึงปลอมตัว ความสำเร็จก็คืออู๋เป่ย”

หงหลิง : “เจ้ายอดเขาเฉิน ภูเขาลูกนี้มีอะไรน่าปีนเหรอ”

เฉินเต้าซวนพูดอย่างจริงจัง : “ดินแดนเซียนพยัคฆ์มังกรเป็นสถานที่ที่ต้าหลัวจินเซียนล่มสลาย มรดกของมันนั้นไม่ธรรมดา การปรากฏตัวของมัน ทำให้สามโลกตกตะลึง ดังนั้น ใครสามารถปีนขึ้นไปได้ ต้องเป็นคนที่มีโชคดีมาก”

หงหลิงพูด : “ทำไมคนที่มีพลังยุทธ์สูงเหล่านั้นถึงไม่ไปลองดูล่ะ”

เฉินเต้าซวน : “บันไดนี้ ระดับยิ่งสูงเท่าไหร่ ยิ่งมีความต้านทานมากเท่านั้น ดังนั้นจึงไม่เกี่ยวข้องกับระดับพลังยุทธ์สูงต่ำ สุดท้ายก็ต้องดูคุณสมบัติ”

หงหลิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “ฉันก็ขอไปลองบ้างดีกว่า” พูดจบ เธอติดตามลูกศิษย์ของพรรคฉู่ซานจิ้นสี่คน ขึ้นบันไดเขาศักดิ์สิทธิ์

พรรคฉู่ซานจิ้นแข็งแกร่งที่สุดในดินแดนแห่งเซียน คิดไม่ถึงเลยว่ามีแค่ห้าคนที่ได้รับโค้วต้าปีนขึ้นเขา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน