ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1162

หลอกฟู่ซีออกไป อู๋เป่ยใช้ประโยชน์จากสถานการณ์แต่งตั้งเฉินเต้าซวนเป็นผู้ดูแลของยอดเขาอู๋เซียง เฉินเต้าซวนมีเอกราชของตัวเองแล้ว ก็สามารถใช้ลูกน้องเดิมของเขาต่อไปได้ มันเทียบเท่ากับการฟื้นฟูตัวตนของเจ้ายอดเขา

สำหรับสิ่งเหล่านี้ สำนักดาบเทียนตี้ไม่สนใจอยู่แล้ว ตอนนี้อู๋เป่ยเป็นเจ้าของของที่แห่งนี้ เขาพูดอะไรก็เป็นอะไร ต่อให้เขาฆ่าคนทั้งหมด ก็ไม่เป็นอะไร

ผ่านไปไม่นานเท่าไหร่ หลิวอี้เฟิงกลับมา เขาพูดด้วยรอยยิ้ม : “คิดว่าคุณชายน่าจะมีวิชาการฝึกฝนของตัวเอง เพียงแต่วิชาของสำนักดาบเทียนตี้ของพวกเรา มาจากวิชาระดับฟ้า!”

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “วิชาระดับฟ้าเหรอ”

หลิวอี้เฟิงพยักหน้า : “เมื่อก่อน บรรพบุรุษผู้ก่อตั้งสำนักดาบเทียนตี้ของพวกเรา พบเจอคัมภีร์ดาบเทียนจีโดยบังเอิญ จึงตรัสรู้วิชาดาบเทียนตี้จากมัน”

อู๋เป่ยประหลาดใจอย่างมาก : “ผู้อาวุโสหลิว ผมได้ยินคนของพรรคฉู่ซานจิ้นบอกว่า วิชาดาบของพวกเขาก็มาจากคัมภีร์ดาบเทียนจีเหมือนกัน”

หลิวอี้เฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “ต่อจากนี้ไปคุณชายเรียกผมว่าเหล่าหลิวก็พอแล้ว”

หยัดสักพัก เขาพูดต่อ : “ตอนนั้นผู้ฝึกฝนที่พบเจอคัมภีร์ดาบเทียนจีมีหลายพันคน บางคนได้รับผลประโยชน์ บางคนก็ไม่ได้รับอะไรเล บรรพบุรุษผู้ก่อตั้งของพวกเราเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับผลประโยชน์ แน่นอน คนหลายคนของพรรคฉู่ซานจิ้นก็ตรัสรู้ได้บางส่วนเช่นกัน ก่อตั้งพรรคฉู่ซานจิ้น เพียงแต่ความสำเร็จของพวกเขา เทียบกับบรรพบุรุษไม่ได้โดยสิ้นเชิง”

อู๋เป่ย : “ท่ามกลางผู้ฝึกฝนหลายพันคน มีคนตรัสรู้คัมภีร์ดาบเทียนจีทั้งหมดไหม”

หลิวอี้เฟิงโบกมือ : “จะเป็นไปได้ยังไง! วิชาระดับฟ้าได้รับพรตามพระประสงค์ของพระเจ้า มีจิตวิญญาณ จะได้มาโดยผู้ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าเท่านั้น ในตอนนั้น บรรพบุรุษตรัสรู้ได้เพียงประมาณหนึ่งในสี่ของคัมภีร์ดาบเทียนจีเท่านั้น”

หยุดสักพัก เขาพูด : “แต่ในตอนนั้นยังมีผู้แข็งแกร่งคนหนึ่ง เขาตรัสรู้ได้ครึ่งหนึ่งของคัมภีร์ดาบเทียนจี และด้วยเหตุนี้จึงสร้าง 'ดินแดนดาบเก้าสวรรค์' วิชาดาบเก้าสวรรค์ของดินแดนดาบเก้าสวรรค์ถือได้ว่าเป็นวิชาระดับจักรพรรดิ ร้ายกาจอย่างมาก!”

อู๋เป่ย : “ไม่รู้ว่าคัมภีร์ดาบเทียนจีทั้งหมดมีวิชากี่ระดับ”

หลิวอี้เฟิง : “อาจจะเป็นหนึ่งระดับ หรือไม่ก็อาจจะเป็นสองระดับ”

อู๋เป่ย : “เหล่าหลิว วิชาระดับฟ้ายากขนาดนั้นเลยเหรอ แม้แต่บรรพบุรุษก็ตรัสรู้ได้เพียงหนึ่งในสี่เท่านั้น”

หลิวอี้เฟิง : “หนึ่งในสี่ก็ถือว่าสุดยอดมากแล้ว วิชาระดับฟ้ามาจากพระประสงค์ของพระเจ้า วิชาระดับฟ้าที่สมบูรณ์แบบ สามารถฝึกฝนได้สำเร็จเพียงคนคนเดียวเท่านั้น”

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “มีแค่คนเดียวที่ฝึกสำเร็จเหรอ”

หลิวอี้เฟิงพยักหน้า : “ไม่ผิด วิชาระดับฟ้ามีลักษณะเฉพาะของมัน ตัวอย่างเช่นคุณชายฝึกฝนวิชาระดับฟ้าอย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างนั้นคนอื่นๆก็สามารถฝึกฝนได้เพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น สิ่งที่น่าอัศจรรย์กว่านั้น ถ้าหากสามารถฝึกฝนวิชาระดับฟ้าถึงระยะหลังได้ อย่างนั้นผู้ฝึกฝนทั้งหมดที่ฝึกฝนวิชานี้ พวกเขาทั้งหมดจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของพลังการต่อสู้ของคุณชาย”

อู๋เป่ยคิดไม่ถึงเลยว่า วิชาระดับฟ้าจะน่าอัศจรรย์ขนาดนี้!

“คิดว่าวิชาระดับฟ้าของบนโลกมีไม่เยอะใช่ไหม”

“ตามที่ผมรู้มา พลังที่มีวิชาระดับฟ้าที่สมบูรณ์แบบ มือข้างหนึ่งก็สามารถนับได้แล้ว”

อู๋เป่ย : “หมายความว่า วิชาดาบเทียนตี้ของพวกเราอย่างน้อยๆก็เป็นระดับราชา”

หลิวอี้เฟิงพูด : “ไม่ผิด ระดับราชาระดับหนึ่ง อย่าดูถูกวิชาระดับราชา วิชาทั่วไปของนิกายชั้นหนึ่ง โดยทั่วไปแล้วก็เป็นระดับบน ถ้าหากสามารถครอบครองวิชาระดับฟ้าระดับสามได้ นั่นคือการดำรงอยู่ขั้นสูงสุดในบรรดานิกายชั้นหนึ่ง”

พูดถึงตรงนี้ เขาหยิบแผ่นหยกออกมาหนึ่งอันมอบให้อู๋เป่ย : “นี่เป็นของที่เจ้าสำนักให้ผมเอามาให้คุณชาย ข้างในเป็นวิชาดาบเทียนตี้ที่สมบูรณ์แบบ เจ้าสำนักหวังว่าคุณชายจะสามารถฝึกฝนให้สำเร็จโดยเร็วที่สุด”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ได้ ผมจะตรัสรู้โดยเร็วที่สุด”

หลิวอี้เฟิงพูดไม่กี่ประโยค จึงบอกลา เขายังต้องรับผิดชอบในการสรรหาลูกศิษย์ใหม่ด้วย

ทันทีที่อีกฝ่ายจากไป อู๋เป่ยก็มาที่ตำหนักฉางเซิง

เหล่าผู้อาวุโสไม่น้อยของตำหนักฉางเซิงถูกคุมขังอยู่ที่สำนักดาบเทียนตี้ของดินแดนแห่งเซียน แน่นอนเหตุผลเพราะว่าพวกเขามีความรู้ด้านการปรุงยา เป็นความสามารถที่หายาก

เขาเดินดูหนึ่งรอบ พบเหวินเซิ่ง เหวินเซิ่งได้รับบาดเจ็บสาหัส แขนซ้ายหายไปแล้ว เพียงแต่เขากลับไม่มีการเปิดเผยตัวตน แต่เขากลับหาเหตุผลที่จะเลื่อนตำแหน่งให้เขาเป็นผู้ดูแลของตำหนักฉางเซิง

หลังจากนั้น เขาเดินทางไปตำหนักชิงเหลียนอีกครั้ง

ปัจจุบันเจ้าตำหนักมู่ซินหลานของตำหนักชิงเหลียนถูกจำคุกอยู่ที่ภูเขาด้านหลังด้วยพลังยุทธ์พิเศษ ตำหนักชิงเหลียนได้รับการดูแลโดยกลุ่มผู้อาวุโสและศิษย์ผู้ชายของสำนักดาบเทียนตี้

ทันทีที่อู๋เป่ยมาถึง ก็มองเห็นลูกศิษย์ผู้หญิงหลายคนคลุมหน้าร้องไห้อยู่ที่ตีนเขา

อู๋เป่ยถาม : “ร้องไห้ทำไม”

มองเห็นอู๋เป่ย เหล่าลูกศิษย์หญิงหลายคนตกใจอย่างมาก หุบปากทีละคน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน