บินออกไปได้สักพักหนึ่ง ว่านหงเว่ยคำรามด้วยความโกรธ : “คนใหม่ที่น่าสมเพช! คิดว่าฉันว่านหงเว่ยรังแกง่ายเหรอ ใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่ ฉันจะทำให้แกคุกเข่าข้อความเมตตาต่อหน้าฉัน!”
ไล่ว่านหงเว่ยไปแล้ว อู๋เป่ยรีบไปที่ด้านหลังห้อง ในเวลานี้ผู้หญิงทั้สามเต็มได้ด้วยความหวาดกลัว พลังยุทธ์ถูกปิดผนึก ล้วนแล้วไม่มีแรงนั่งอยู่บนพื้น สีหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า
ฟางหยินมองหลินชิงเหยาหนึ่งที พูด : “ชิงเหยา คุณคิดว่าศิษย์พี่ใหญ่จะมาช่วยคุณไหม ทำไมเขาถึงยังไม่ปรากฏตัว”
หลินชิงเหยาก้มหน้าลง : “เขาอาจจะกำลังมองหาช่วงเวลาที่เหมาะสม”
และมีผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ชื่อว่าหานปิง เธอมีหน้าที่เยือกเย็น พูดอย่างเย็นชา : “อย่าไปคาดหวังกับผู้ชายมากเกินไป ยิ่งคาดหวังมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งผิดหวังมากเท่านั้น”
หานปิงเป็นผู้หญิงกลุ่มแรกสุดที่เข้ามาตำหนักชิงเหลียน พลังยุทธ์ก็สูงที่สุดเช่นกัน เพียงแต่เธอมีประสบการณ์แย่ๆในช่วงวัยรุ่น ดังนั้นเกลียดผู้ชายอย่างมาก
หลินชิงเหยาพูดด้วยรอยยิ้ม : “ศิษย์พี่หาน เขามาแน่นอน”
หานปิงหัวเราะอย่างเย็นชา : “หวังว่านะ”
ยังไม่ทันสิ้นสุดเสียง คนผู้หนึ่งเดินเข้ามา ก็คืออู๋เป่ยที่แปลงร่างเป็นจางเสี่ยวเป่ย
อู๋เป่ยกวาดมองหนึ่งที โบกมือหนึ่งที ก็ปลดข้อจำกัดบนตัวของทั้งสามทันที พูด : “ต่อจากนี้ไปฉันก็คือเจ้านายของที่นี่ พวกเธออยู่ที่นี่และเป็นสาวใช้ของที่นี่แล้วกัน”
เพียงแต่ เขากลับแอบสื่อสารกับหลินชิงเหยาด้วยจิต
“ชิงเหยา ผมคืออู๋เป่ย ตอนนี้ผมแปลงกายเป็นจางเสี่ยวเป่ย เข้ารวมกับสำนักดาบเทียนตี้ กลายเป็นศิษย์ชั้นยอด ตอนนี้ผมค่อนข้างมีตำแหน่ง ต่อจากนี้ไปพวกคุณก็อยู่ข้างกายผมแล้วกัน แบบนี้พวกคุณก็จะไม่ถูกคนอื่นทำร้ายแล้ว”
หลินชิงเหยาดีใจอย่างมาก แต่เธอไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของอู๋เป่ยได้ จึงลุกขึ้นแล้วโค้งคำนับหนึ่งที : “เข้าพบคุณชายจาง”
สมองของฟางหยินหมุนเร็วอย่างมาก รีบโค้งคำนับเช่นกัน : “เข้าพบคุณชายจาง”
หานปิงกลับมีสีหน้าสวยที่เยือกเย็น ไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ ด้วยท่าทางของความอาฆาต
อู๋เป่ยก็ไม่มีเวลาไปถือสาเธอเช่นกัน พูด : “พวกคุณกลับไปที่ตำหนักชิงเหลียนก่อนเถอะ”
หานปิงหันหัวแล้วจากไปเลย ไม่มีความเคารพต่อศิษย์ชั้นยอดอย่างอู๋เป่ยคนนี้เลย ฟางหยินโค้งคำนับเล็กน้อย : “คุณชาย งั้นน้องสาวของตัวก่อนนะ”
หลินชิงเหยาไม่ไป รอให้ห้องข้างหลังเหลือแค่เขาสองคน จู่ๆเธอก็กระโจนเข้ามาในอ้อมแขนของอู๋เป่ย ร้องไห้ออกมา
“ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าคุณต้องมาช่วยฉันแน่นอน!”
ฟ้ารู้ว่าหลายวันที่ผ่านมา ภายในใจของเธอสิ้นหวังมากแค่ไหน ว่านหงเว่ยคนนั้นบอกแล้ว ให้เวลาพวกเธอปรับตัวสักพักหนึ่ง ถ้าหากถึงเวลาแล้วยังไม่ทำตามที่เขาต้องการ เขาก็จะฆ่าคนทั้งหมดของตำหนักชิงเหลียน
หลินชิงเหยาก็ไม่มั่นใจเหมือนกัน ถึงเวลาเธอจะสามารถอดทนได้มากแค่ไหน โชคดีที่อู๋เป่ยยังคงมาแล้ว นอกจากนี้แก้ไขอันตรายได้ภายในพริบตา
อู๋เป่ยตบหลังเธอเบาๆ พูด : “ไม่เป็นไรแล้ว ชิงเหยา ตัวตนของผมคุณอย่าเพิ่งบอกคนอื่นชั่วคราว ต่อจากนี้ไปตำหนักชิงเหลียนยังคงเหมือนเมื่อก่อน”
หลินชิงเหยาพยักหน้าอย่างแรง : “ศิษย์พี่ ตอนนี้คุณกลายเป็นตี้เซียนแล้วเหรอ”
อู๋เป่ยพูด : “อืม ขั้นหยางบริสุทธิ์”
จู่ๆเขาก็นึกถึงเรื่องหนึ่ง พูดด้วยรอยยิ้ม : “ตำหนักชิงมู่ยังมีสมบัติของจักรพรรดิมนุษย์แห่งหนึ่ง พวกเราไปดูกันเถอะ”
หลินชิงเหยาพูดด้วยรอยยิ้ม : “ได้สิ สมบัติของจักรพรรดิมนุษย์ จะต้องล้ำค่ายิ่งกว่าสมบัติของราชามนุษย์อย่างแน่นอน”
มาถึงตำแหน่งของสมบัติของจักรพรรดิมนุษย์ ป้ายนั้นยังคงอยู่ที่นั่น
หลินชิงเหยาพูด : “ก่อนหน้านี้ว่านหงเว่ยคนนั้นต้องการบังคับเปิดสมบัติของจักรพรรดิมนุษย์ ปรากฏว่าไม่ว่าจะทำยังไงก็เปิดไม่สำเร็จ ฮึ เขาจะเทียบกับศิษย์พี่ได้ยังไง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...