ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1208

หลังจากพูดคุยกับหลิวอี้เฟิงแล้ว อู๋เป่ยจึงได้ทราบถึงสถานการณ์ของ สำนักดาบเทียนตี้กับโลกซวนหวง

ไม่นาน ทั้งสองฝ่ายก็เตรียมพร้อมที่จะข้ามมิติแล้ว อู๋เป่ยกับหลิวอี้เฟิงได้ยินอยู่ตรงกลางของค่ายกลข้ามมิติ มีแสงสว่างไสวขึ้นมา และทั้งสองก็ได้หายตัวไป

รู้สึกเหมือนว่าผ่านไปชั่ววินาที และราวกับว่าผ่านไปไม่กี่วินาที ตรงหน้าอู๋เป่ยก็มีแสงสว่าง และปรากฏอยู่ในตำหนักอันสง่างาม

หลิวอี้เฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม : "คุณชาย เรามาถึงสำนักดาบเทียนตี้แล้ว!"

ทั้งสองคนเดินออกมาจากตำหนัก มองไปที่ลานจัตุรัสของประตูด้านนอก มีนักพรตหลายร้อยคนมองพวกเขาอย่างประหลาดใจ

หลิวอี้เฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม : "คนเหล่านี้ล้วนเป็นลูกศิษย์ของสำนักดาบเทียนตี้ พวกเขาคงได้ยินว่าคุณชายกำลังจะมา ฉะนั้นจึงมาต้อนรับด้วยตนเอง"

"คารวะคุณชาย!" ทุกๆ คนกล่าวอย่างพร้อมเพรียงกัน และคำนับต่ออู๋เป่ย ด้วยความเคารพนบนอบเป็นพิเศษ

อู๋เป่ยพยักหน้าให้คนเหล่านี้ แต่เนื่องจากไม่ได้คุ้นเคยกัน เขาจึงไม่ได้พูดอะไรมาก

หลิวอี้เฟิงนำทาง ทั้งสองคนเดินผ่านลานจัตุรัสไป ที่ด้านตรงข้ามเป็นสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ เรียงซ้อนกันหนาแน่น ตกแต่งอย่างงดงาม แม้แต่พระราชวังของโลกมนุษย์ก็ไม่อาจเทียบได้

หลิวอี้เฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม : "คุณชาย ที่นี่คือสำนักดาบเทียนตี้ของพวกเรา!"

อู๋เป่ย : "ทำไมถึงมีบ้านมากมายขนาดนี้ล่ะ ดูเหมือนว่าสำนักดาบเทียนตี้จะมีลูกศิษย์มากมายเลยนะ"

หลิวอี้เฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม : "สำนักดาบเทียนตี้มีประวัติอันยาวนาน ฉะนั้นผู้อาวุโสและลูกศิษย์ล้วนแล้วแต่มีครอบครัว ดังนั้นจึงมีจำนวนคนค่อนข้างมาก"

อู๋เป่ย : "สำนักดาบเทียนตี้มีลูกศิษย์เท่าไหร่เหรอ?"

หลิวอี้เฟิง : "คุณชาย ลูกศิษย์ของสำนักดาบเทียนตี้ โดยคร่าวๆ แล้วแบ่งออกเป็นสามระดับ ระดับล่างสุดคือศิษย์ธรรมดาทั่วไป ลูกศิษย์ประเภทนี้จะมีจำนวนมากที่สุด มีไม่ถึงหนึ่งล้านคน แต่ก็มีหลายแสนคน ศิษย์ทั่วไปไม่จำเป็นจะต้องอยู่ในสำนักดาบเทียนตี้ พวกเขาส่วนใหญ่ได้เรียนรู้แค่วิชาพื้นฐานเท่านั้น คนส่วนมากเรียนรู้อยู่ไม่กี่ปีก็ออกไปหาเลี้ยงชีพแล้ว คนเหล่านี้ที่เข้ามายังสำนักดาบเทียนตี้ ก็เพื่อหางานทำ"

"และในหมู่ลูกศิษย์ธรรมดานี้ ก็มีบางคนที่มีพรสวรรค์ พวกเขาจะได้รับการคัดเลือก เพื่อถ่ายทอดวิชาความรู้ให้มากยิ่งขึ้น และได้รับแหล่งทรัพยากรมากยิ่งขึ้น ได้ชื่อว่าศิษย์พระคัมภีร์ และผู้ที่ค่อนข้างโดดเด่นจากในศิษย์พระคัมภีร์ ก็จะได้รับการฝึกอบรมที่สำคัญ จนกลายเป็นศิษย์หัวกะทิ"

"เมื่อเทียบกันแล้ว ศิษย์พระคัมภีร์หลายร้อยคนมักจะใช้ชีวิตและฝึกฝนร่วมกัน และเรียนรู้ในสิ่งเดียวกัน ได้รับแหล่งทรัพยากรเหมือนๆ กัน และยังคงอยู่ในช่วงเวลาของการคัดเลือก แต่ศิษย์หัวกะทินั้นแตกต่างออกไป ศิษย์หัวกะทิทุกๆ คน จะมีผู้อาวุโสที่ได้รับมอบหมายมาคอยถ่ายทอดวิชาความรู้ให้โดยเฉพาะ เพื่อคอยให้คำแนะนำอย่างสุดความสามารถ นอกจากนี้ยังมีทรัพยากรให้อีกมากมาย ในบรรดาสาวกธรรมดานับล้านคน จะสามารถกลายเป็นศิษย์พระคัมภีร์ได้ มีเพียงไม่กี่หมื่นคนเท่านั้น และคนที่จะสามารถกลายเป็นศิษย์หัวกะทิ จะมีเพียงประมาณสามพันคนเท่านั้น"

"ในบรรดาศิษย์หัวกะทิ คือศิษย์สายตรง ศิษย์สายตรง คือผู้อาวุโสที่มีศักยภาพค่อนข้างแข็งแกร่ง โดยเลือกจากศิษย์หัวกะทิที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดจากการฝึกอบรม บางครั้งศิษย์สายตรงก็สามารถเป็นศิษย์ชั้นสูงได้ อาทิเช่นคุณชาย ข้างบน ก็คือศิษย์ชั้นสูง ในปัจจุบันนี้ สำนักดาบเทียนตี้มีศิษย์ชั้นสูงยี่สิบสามท่าน ด้วยฐานะอันสูงศักดิ์ ศิษย์ชั้นนำมักจะถูกเรียกอย่างยกย่องว่า'คุณชาย'"

อู๋เป่ยได้ยินเช่นนี้ ก็กล่าวว่า : "ฉันจำได้ว่าคุณบอกว่า ที่นี่น่าจะมีอาณาเขตของฉันด้วยใช่ไหม?"

หลิวอี้เฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม : "มีแน่นอน อาณาเขตของคุณชาย ท่านประมุขได้เตรียมเอาไว้ให้แล้ว คุณชายต้องการไปดูตอนนี้เลยไหมครับ?"

อู๋เป่ยพยักหน้า : "ไปดูกันหน่อยเถอะ ท่านประมุขก็เข้าฌานอยู่ด้วย และฉันก็ไม่มีคนที่รู้จักเลย ไปดูที่อาณาเขตก่อนจะดีกว่า"

หลิวอี้เฟิงพยักหน้า : "ตกลง เชิญคุณชายตามมาเลยครับ"

ด้วยเหตุนี้ อู๋เป่ยจึงได้เหาะตามหลิวอี้เฟิงไป จากชั้นอากาศสูง อู๋เป่ยได้มองเห็นขอบเขตของแคว้น ทั้งหมดโดยรอบเป็นภูเขาสูง ตรงกลางเป็นแอ่งน้ำขนาดใหญ่มีพื้นที่ประมาณหลายแสนตารางกิโลเมตร มีทุ่งนาอันอุดมสมบูรณ์เป็นพันไมล์ วัวและแกะเป็นฝูง ทุ่งนาที่มองไปสุดลูกหูลูกตา

หลิวอี้เฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม : "คุณชาย ด้านล่างนี้คืออาณาเขตของท่าน นี่เป็นแคว้นเล็กๆ มีชื่อว่าแคว้นอู๋ แคว้นอู๋มีประชากรมากกว่าหนึ่งร้อยล้านคน พัฒนาด้านการเกษตร ชำนาญด้านการทอผ้า การผลิตเสื้อผ้า มาตรฐานในการหลอมทองก็ไม่เลวเลย จากนี้ไป คุณชายก็คือใหญ่ของแคว้นอู๋ ในทุกๆ ปีแคว้นอู๋จะต้องจ่ายแต๊ะเอียให้ท่าน พร้อมหญิงงาม รวมถึงแรงงานที่แข็งแกร่งด้วย"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน