ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1448

ภายในร่างกายของเขา พลังทั้งหมดพุ่งเข้ามาในหัวใจของเขา ทำให้เขาแทบจะทรุดตัวลง โชคดีที่ พลังงานที่เก็บไว้ในถ้ำสวรรค์ระเบิดออกมา เติมเต็มเข้าไปในหัวใจของเขา พลังที่ควาฟู่สืบทอดลงมาไม่ใช่เล็กๆเลย คุณภาพนั้นสูงกว่าพลังงานของอู๋เป่ยอย่างมาก เมื่อเวลาที่พลังงานนี้พุ่งเข้ามาในหัวใจ มันเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงทันที

อักขระยันต์ลึกลับปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของหัวใจ เปล่งแสงสีทองออกมา ทุกการเต้นหนึ่งครั้งของมัน ก็จะกลายเป็นทรงพลังมากขึ้น

“ตูบ!”

หัวใจเต้นหนึ่งครั้ง ทั่วทั้งทวีปคุนหลุนสั่นสะเทือนเล็กน้อย

หลังจากพลังงานเข้ามาในหัวใจ หลังจากนั้นเริ่มทำงานตามขั้นตอนของคัมภีร์กำเนิดจี้หมิง และค่อยๆก่อตัวเป็นค่ายกลใหญ่ที่ลึกลับ ชื่อว่าค่ายกลใหญ่จี้หมิงดั่งเดิม ค่ายกลใหญ่นี้มีความต้องการพลังงานสูงอย่างมาก พลังงานในถ้ำสวรรค์ไหลเข้ามาในหัวใจอย่างต่อเนื่อง สร้างค่ายกลขนาดใหญ่

เมื่อเวลาที่พลังงานในถ้ำสวรรค์ถูกดูดซับออกมาหนึ่งในสิบ ในที่สุดค่ายกลใหญ่จี้หมิงดั่งเดิมก็สมบูรณ์แบบแล้ว หัวใจของเขาเต้นอย่างทรงพลัง ปลดปล่อยพลังงานลึกลับอย่างหนึ่งออกมา พลังดั่งเดิม! พลังนี้ เนื่องจากเลือดถูกส่งไปทั่วร่างกาย ซึมเข้าไปในกล้ามเนื้อทุกส่วนของเขา กระดูกทุกชิ้น และเจาะเข้าไปในทุกเซลล์

ทั้งร่างกายของอู๋เป่ย ปลดปล่อยแสงสีทองออกมา ทั้งร่างกายของเขารู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก จนถึงตอนนี้ ในที่สุดเขาก็ฝึกรูปแบบแรกของคัมภีร์กำเนิดจี้หมิงสำเร็จ ฝึกฝนพลังดั่งเดิมออกมา!

ในสมอง หลิงโร่วพูด : “คุณได้รับพลังดั่งเดิมแล้ว มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการฝึกฝนของคุณในอนาคต”

อู๋เป่ยหยุดการฝึกฝน ปล่อยให้พลังดั่งเดิมซึมซับไปทั่วร่างกาย ผ่อนคลายอย่างมาก หลังจากนั้น อู๋เป่ยนอนลงและพักผ่อน ไม่คิดอะไร นอนหลับในไม่ช้า

ทันทีที่ตื่นขึ้นมา ก็มองเห็นเอ้อฮุนนั่งอยู่ตรงหน้า กำลังจ้องมองเขาตรงๆ

อู๋เป่ยถาม : “เอ้อฮุน แกมองอะไร”

เอ้อฮุน : “ทำไมเจ้าถึงไม่ไปส่องหน้าดูล่ะ”

อู๋เป่ยลุกขึ้นมาแล้วมาอยู่ต่อหน้ากระจก พบว่าใบหน้า กระดูก และรูปร่างของตัวเองมีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับพลังดั่งเดิมจี้หมิง

“พลังดั่งเดิมนี้ มันเป็นเอฟเฟกต์มหัศจรรย์ที่ทำให้ผู้คนเกิดใหม่ได้จริงๆ!”

ล้างหน้าเสร็จ เขาไปพบเพียวเมี่ยวเต้าจวิน

เพียวเมี่ยวเต้าจวินพูด : “ซวินเป่ย ตำหนักดาบคุนหลุนกำลังเข้าสู่เส้นทางที่ถูกต้องแล้ว อาจารย์ควรกลับแล้ว”

อู๋เป่ยรู้ดี เขาไม่สามารถให้อาจารย์เฝ้าอยู่ที่นี่ตลอดเวลา พูด : “อาจารย์ ท่านไม่อยู่อีกสองสามวันเหรอ”

เพียวเมี่ยวเต้าจวิน : “ไม่แล้ว ให้ศิษย์พี่หลิงเว่ยของนายอยู่อีกสักพักหนึ่ง ช่วยนายจัดการตำหนักดาบ นายก็ห้ามขี้เกียจ ตั้งใจฝึกฝนดีๆ”

อู๋เป่ย : “ครับ”

เพียวเมี่ยวเต้าจวิน : “แหวนหยกที่อาจารย์ทวดมอบให้นาย นายมีเวลาก็ศึกษาเยอะๆ”

คุยกันสักพักหนึ่ง เพียวเมี่ยวเต้าจวินบอกลาและจากไป

ส่งอาจารย์ไปแล้ว อู๋เป่ยพูดกับหลิงเว่ย : “ศิษย์พี่ ผมต้องออกไปหนึ่งรอบ สองสามวันนี้ต้องรบกวนคุณแล้ว”

หลิงเว่ย : “ไม่เป็นไร ฉันจะสอนวิธีการทำงานให้กับผู้อาวุโส ด้วยวิธีนี้จะทำให้นายไม่ต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองในอนาคต”

อู๋เป่ยดีใจอย่างมาก : “ศิษย์พี่รอบคอบจริงๆ”

ตำหนักดาบมีหลิงเว่ยดูแล อู๋เป่ยวางใจอย่างมาก หลังจากนั้นกลับมาดูแลสองแม่ลูก

อยู่บ้านกับลูกชายสองวัน เขาให้เอ้อฮุนดูแลบ้าน วันที่สามก็ไปหลงจิงแล้ว ลองคำนวณวันดู ในอีกไม่กี่วัน จะถึงเวลาที่จักรพรรดิต้องพิชิตแคว้นต้าซีเป็นการส่วนตัว ก่อนหน้านี้เขาเคยสัญญากับนายพลเว่ยหยวนว่าจะร่วมทัพด้วย

กลับมาที่ค่ายกองทัพต้องห้าม เหล่าทหารกำลังฝึกฝน การออกกำลังกายทั้งห้าชุดของเขามีผลที่น่าทึ่ง สอบถามสถานการณ์ก่อน หลังจากนั้นเขาค่อยไปพบเว่ยหยวน

มองเห็นอู๋เป่ยกลับมา เว่ยหยวนดีใจอย่างมาก : “ใต้เท้าอู๋ ในที่สุดท่านก็กลับมาแล้ว”

อู๋เป่ยเห็นความกังวลในน้ำเสียงของเขา จึงถาม : “นายพล เกิดอะไรอะไรเหรอ”

เว่ยหยวนถอนหายใจเบาๆหนึ่งที พูด : “จักรพรรดิยกเลิกการเดินทางไปต้าซีอย่างกะทันหัน นอกจากนี้เป็นเวลาสามวันแล้วที่ไม่เข้ามาในศาล”

โจวหยวนทง : “ฉันเป็นคนของต้าเทียนจุน ไม่มีผลกระทบต่อฉันมากเท่าไหร่ เพียงแต่น้องสามนายเป็นถึงผู้ฝึกสอน นอกจากนี้ยังกุมตำแหน่งอุปราช ถ้าหากองค์ชายไม่พอใจนายล่ะก็ อย่างนั้นจะเป็นเรื่องยากสำหรับนาย”

อู๋เป่ย : “ตำแหน่งอุปราชว่างเปล่าโดยเนื้อแท้ ตำแหน่งผู้ฝึกสอนจักรพรรดิเป็นคนให้ ผมไม่กังวลหรอก”

โจวหยวนทง : “นายและฉันไม่เป็นกังวล แต่น่าจะมีคนมากมายที่กำลังกังวล ไม่ผิดพลาดอะไร อีกไม่นานจะมีการสู้รบอันดุเดือดเกิดขึ้นในพระราชสำนัก ท้ายที่สุดแล้วไม่มีองค์ชายคนใดที่เป็นตะเกียงประหยัดน้ำมัน รัเสนาบดีเหล่านั้นก็จะถือโอกาสเสริมสร้างอำนาจของตนเองด้วย และมีการสู้รบแย่งชิงกัน ก็จะมีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตแน่นอน ต่อให้นายและฉันไม่เข้าไปพัวพันด้วย ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะได้รับผลกระทบจากมันด้วย”

ติงม่อ : “เรื่องแบบนี้คิดมากก็ไม่มีประโยชน์ พี่ใหญ่ น้องสาม ยังจำสถานที่ที่ผมพูดถึงนั้นได้ไหม”

อู๋เป่ย : “พี่รองหมายถึงทะเลซิงซิ่วในทวีปรกร้างเหรอ”

ติงม่อพยักหน้า : “น้องสาม ถ้าหากนายมีเวลาว่าง พวกเราไปด้วยกันหนึ่งรอบ”

โจวหยวนทง : “ได้ ฉันจะไปทวีปรกร้างกับน้องชายทั้งสองหนึ่งรอบ เพียงแต่ ในมือของฉันยังคงมีเรื่องเล็กน้อย หลังจากสิบวันพวกเราค่อยออกเดินทาง น้องสาม ถ้าหากนายมีเวลา ช่วยฉันปรุงยาศักดิ์สิทธิ์หลงเซี่ยงอีกสักหน่อย”

หลายวันที่ผ่านมา โจวหยวนทงเตรียมวัตถุดิบยาเอาไว้ไม่น้อย ล้วนแล้วใช้สำหรับปรุงยาศักดิ์สิทธิ์หลงเซี่ยง

อู๋เป่ยพูด : “ได้”

ในวันนั้น เขาเอาวัตถุดิบยามาปรุงเป็นยาอายุวัฒนะแล้ว ปรุงยาศักดิ์สิทธิ์หลงเซี่ยงระดับตำนานออกมายี่สิบสี่เม็ด เขาเก็บไว้สิบสองเม็ด ส่วนที่เหลือสิบสองเม็ดมอบให้โจวหยวนทง

ช่วงเวลานี้ยังมีอีกเก้าวัน ปรุงยาอายุวัฒนะสำเร็จ เขาจึงกลับบ้านก่อน

หลี่เหมยก็ตั้งท้องลูกของเขาแล้วเหมือนกัน ในเวลานี้เขาก็ต้องช่วยหลี่เหมยปรับสมดุลทางร่างกายเช่นกัน

เขากลับมาถึงบ้าน อยู่กับหลี่เหมยหลายวัน ใช้ชีวิตในโลกของทั้งสอง

ในวันนี้ อู๋เป่ยกำลังกินอาหารเที่ยงกับหลี่เหมย จู่ๆก็รู้สึกได้ว่าพื้นสั่นสะเทือนอย่างแรงสักพัก ทำให้บ้านหลายหลังใกล้ซิ่งหลงพังและถล่ม ส่งผลให้มีผู้บาดเจ็บจำนวนมาก

เขาตกใจอย่างมาก ใช้ตาเทพกวาดมองไปรอบๆนับพันไมล์ทันที ทันใดนั้นก็พบว่า บนเนินเขาที่อยู่ไม่ไกลแห่งหนึ่ง มีสัตว์อสูรตัวหนึ่งร่อนลงมา สัตว์อสูรตัวนี้ ลำตัวมีความยาวพันเมตร เป็นหมูป่ายักษ์ตัวหนึ่ง!