ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1473

เมื่อเห็นว่าเป็นเจ้าแห่งวิชาดาบ อู๋เป่ยก็หัวเราะเยาะ :“เจ้าแห่งวิชาดาบ ขอให้อาจารย์ยกที่นั่งให้ท่าน ท่านคิดว่าท่านเป็นใคร?”

สีหน้าของเจ้าแห่งวิชาดาบเปลี่ยนเป็นเย็นชา :“ผู้อาวุโสกำลังคุยกัน ผู้น้อยอย่างเจ้ามาขัดจังหวะได้อย่างไร?” ทันทีที่พูดจบ จิตวิญญาณแห่งกระบี่ก็ปรากฏขึ้น

เพียวเมี่ยวเทียนจุนก็ส่งจิตวิญญาณแห่งกระบี่ออกมาเช่นกัน จิตวิญญาณแห่งกระบี่ทั้งสองปะทะกันกลางอากาศ ด้วยความเงียบงัน แต่ร่างกายของเพียวเมี่ยวเทียนจุนและเจ้าแห่งวิชาดาบนั้นสั่นเล็กน้อย

“เซี่ยหลิงซาน หากเจ้ากล้าทำร้ายศิษย์ของข้า ข้าจะฆ่าเจ้า!” เสียงของเพียวเมี่ยวเทียนจุนที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าดังขึ้น

เจ้าแห่งวิชาดาบท่านนี้ ชื่อเซี่ยหลิงซาน เขารู้จักกับเพียวเมี่ยวเทียนจุนสมัยยังเป็นเด็ก ต่อมาพวกเขาทั้งสองก็บรรลุต้าหลัว และกลายเป็นซื่อเต้าจวิน

เซี่ยหลิงซานพูดว่า :“จีเซียนอวี่ นิสัยของเจ้ายังเหมือนเดิม แต่ว่า สมัยยังเป็นเด็กเจ้าเอาชนะข้าไม่ได้ ตอนนี้ก็เช่นกัน ส่วนเรื่องที่จะฆ่าข้า เจ้ายิ่งไม่มีโอกาส”

ชื่อจริงของเพียวเมี่ยวเทียนจุน ก็คือจีเซียนอวี่ แต่ไม่มีใครเรียกชื่อเธอมานานหลายปีแล้ว

จีเซียนอวี่หัวเราะเยาะ :“เซี่ยหลิงซาน ในตอนนั้นข้าสามารถฆ่าเจ้าได้ แต่ที่ไม่ฆ่าเจ้า นั่นเพราะว่าข้าไม่ต้องการยั่วยุให้เกิดข้อพิพาทระหว่างทั้งสองฝ่าย”

“ใครมาส่งเสียงดัง? ” ทันใดนั้น แม่ทัพปีศาจก็กระโดดออกมา และจ้องมองไปที่เจ้าแห่งวิชาดาบและเพียวเมี่ยวเทียนจุน “หากท่านทั้งสองมีข้อพิพาทใดๆต่อกัน ก็สามารถไปประลองกันได้ที่แท่นความเป็นความตาย!”

ที่นี่คือเหยาฉือ ที่ประทับของพระแม่ จะไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น

เจ้าแห่งวิชาดาบยิ้มและพูดว่า :“ตกลง! จีเซียนอวี่ เจ้ากล้าต่อสู้กับข้าไหม?”

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ :“เจ้ากล้าท้าทายอาจารย์ของข้าเหรอ? เจ้าอยากสู้ ก็มาสู้กับข้า!”

ทันทีที่พูดออกไป แม้แต่แม่ทัพแห่งจตุรเทพก็ตกตะลึง เนื่องจากอู๋เป่ยดูเหมือนจะเป็นแค่ตี้เซียน แต่เขากลับกล้าท้าประลองกับต้าหลัวจินเซียน! ต้องรู้ว่า ต้าหลัวจินเซียนนั้นเหนือกว่าตี้เซียน ซึ่งสภาวะแห่งชีวิตนั้นเหนือชั้นกว่า!

เจ้าแห่งวิชาดาบเซี่ยหลิงซานก็ตกตะลึงเช่นกัน จากนั้นเขาก็หัวเราะเยาะ :“ข้าเป็นถึงมรรคาจารย์ แม้ว่าข้าจะฆ่าเจ้าก็น่าภาคภูมิใจ เอาอย่างนี้ ในเมื่อเจ้ากล้าหาญมาก ก็มาต่อสู้กับทาสปีศาจที่ข้าเลี้ยงไว้ละกัน”

เมื่อพูดจบ ก็มีเงาหนึ่งวิ่งออกมาจากด้านหลังเซี่ยหลิงซาน และกลายร่างเป็นลิงยักษ์สูงหนึ่งพันเมตร ลิงยักษ์ตัวนี้ มีดวงตาสีม่วง กรงเล็บสีเงิน มันเงยหน้ามองฟ้าและคำรามอย่างดุเดือด

เมื่อทุกคนเห็นว่าที่นี่เกิดความขัดแย้งขึ้น ต่างก็จ้องมองมาทางนี้ เพราะมีคนมาร่วมงานพิธีบุญเหยาฉือเป็นจำนวนมากเกินไป จึงมีความขัดแย้งเกิดขึ้นทุกครั้ง อย่างไรก็ตาม ผู้คนที่เกิดความขัดแย้งไม่กล้าจะสร้างความวุ่นวายมากเกินไป และมักจะแก้ไขข้อขัดแย้งนี้ด้วยแท่นประลองความเป็นความตาย

อู๋เป่ยมองดูลิงยักษ์ แล้วประเมินความแข็งแกร่งของมัน ยังเทียบกับเซียนผู้เที่ยงแท้ไม่ได้ เขาพูดว่า :“ตกลง ข้าต่อสู้กับมัน!”

เจ้าแห่งวิชาดาบ :“เจ้าหนู หากว่าเจ้าพ่ายแพ้ ก็ให้อาจารย์ของเจ้าสละที่นั่งซะ”

อู๋เป่ย :“ตกลง แต่ถ้าทาสปีศาจของเจ้าพ่ายแพ้ละ เจ้าก็ต้องชดใช้เช่นกัน”

เจ้าแห่งวิชาดาบเลิกคิ้ว :“อ๋อ เจ้าต้องการให้ข้าทำอะไร?”

อู๋เป่ย :“ถ้าข้าเอาชนะทาสปีศาจได้ เจ้าก็ต้องออกไปจากงานพิธีบุญเหยาฉือ อาจารย์ข้าไม่ต้องการเห็นหน้าเจ้า”

เจ้าแห่งวิชาดาบหรี่ตาเล็กน้อย :“เจ้าหนู มีความมั่นใจเหลือเกิน แต่มีความมั่นใจก็ไม่มีประโยชน์ เมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่ง เจ้าจะต้องตายอย่างอนาถ!”

จีเซียนอวี่กระซิบว่า :“ซวนเป่ย เจ้าต้องระวังตัวให้ดี ทาสปีศาจของเจ้าแห่งวิชาดาบคนนี้มีพลังมาก ก่อนที่เขาจะกลายเป็นเต้าจวิน เขาก็มักพึ่งทาสปีศาจฆ่าคนอยู่เสมอ”

อู๋เป่ย :“อาจารย์ไม่ต้องกังวล แม้ว่าข้าจะเอาชนะเขาไม่ได้ แต่ข้าสามารถฆ่าทาสปีศาจของเขาได้ วันนี้ข้าจะแก้แค้นแทนอาจารย์เอง และให้เจ้าแห่งวิชาดาบคนนี้ออกไปจากงานพิธีบุญเหยาฉือ”

จีเซียนอวี่พูดว่า :“ตกลง!”

เมื่อพูดจบ อู๋เป่ยก็กระโดดขึ้นไปบนแท่นสี่เหลี่ยมสูงใหญ่ที่อยู่ระยะไกล แท่นนี้สูงหลายร้อยเมตร ครอบคลุมพื้นที่กว่าหมื่นไร่ แท่นเป็นสีแดงเข้ม ซึ่งก็คือแท่นแห่งความเป็นความตาย หากผู้คนที่มายังเหยาฉือต้องการแก้ไขข้อขัดแย้ง ก็จะมาประลองเพื่อตัดสินกันที่แท่นแห่งความเป็นความตายนี้!

สถานการณ์ด้านนี้ ดึงดูดความสนใจของพระแม่ เธอมองมาทางนี้ ยิ้มและพูดว่า :“เด็กคนนั้นเป็นคนตระกูลใด ดูเหมือนจะเป็นแค่ตี้เซียนถ้ำสวรรค์ แต่กลับกล้าต่อสู้กับทาสปีศาจ”

หลังจากฆ่าลิงยักษ์แล้ว เขาก็เก็บเงินเดิมพันหนึ่งแสนล้านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก่อน แน่นอนว่า เงินหนึ่งแสนล้านนี้ มีเงินเดิมพันของเจ้าแห่งวิชาดาบอยู่ด้วยสองหมื่นล้าน

เมื่อเห็นทาสปีศาจถูกฆ่า สีหน้าของเจ้าแห่งวิชาดาบก็ดูแย่มาก เขารู้จักทาสปีศาจของเขาดี ความแข็งแกร่งเหนือกว่าเซียนผู้เที่ยงแท้ ชายผู้นี้ใช้พลังยุทธ์ขั้นดินแดนถ้ำศักดิ์สิทธิ์ และมีความสามารถในการฆ่าผู้แข็งแกร่งที่เหนือกว่าเซียนผู้เที่ยงแท้ เข้าทำได้อย่างไร?

อู๋เป่ยเหลือบมองเจ้าแห่งวิชาดาบ :“เจ้าแห่งวิชาดาบ เจ้าออกไปได้แล้ว แน่นอนว่า ถ้าเจ้ายืนกรานที่จะอยู่ต่อ เราก็ทำอะไรไม่ได้”

ยังไงซะเขาก็คือต้าหลัวเต้าจวิน ย่อมไม่ต้องการเสียหน้า เจ้าแห่งวิชาดาบจ้องไปที่อู๋เป่ยด้วยแววตาที่เย็นชา จากนั้นก็ลุกขึ้นและจากไป และที่นั่งของเขา ก็ถูกคนอื่นยึดไปอย่างรวดเร็ว

อู๋เป่ยกลับมาอยู่ข้างๆเพียวเมี่ยวเทียนจุน ยิ้มและพูดว่า :“อาจารย์ ทักษะการใช้ง้าวของผมไม่เลวเลยใช่ไหม?”

เพียวเมี่ยวเต้าจวิน :“ไม่เลว ง้าวของเจ้า ทำให้ทุกคนที่นี่ต่างตกตะลึง”

ในขณะนี้ สาวใช้คนกนึ่งก็เดินเข้ามา เธอยิ้มและพูดว่า :“คุณชายหลี่ พระแม่เชิญท่าน”

อู๋เป่ยประหลาดใจ :“พระแม่ต้องการพบผมเหรอ?”

สาวใช้พยักหน้า :“คุณชายไม่ต้องกังวล พระแม่แค่คิดว่าคุณชายมีคุณสมบัติพิเศษ ดังนั้นจึงต้องการพบคุณชาย”

เพียวเมี่ยวเต้าจวิน :“ซวนเป่ย ไปเถอะ” เธอรู้ลักษณะพฤติกรรมของพระแม่เป็นอย่างดี การเข้าพบครั้งนี้ ย่อมมีประโยชน์ต่อศิษย์ของเธออย่างแน่นอน

จากนั้นอู๋เป่ยก็หยุดคิดมาก และเหาะตามสาวใช้ไปที่แท่นดอกบัวของพระแม่ เมื่อเหาะเข้าใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ เขาสามารถเห็นรูปร่างของแท่นดอกบัวได้อย่างชัดเจน รากของแท่นดอกบัวนี้เจาะลึกเข้าไปในส่วนลึกสุดของจักรวาล และดูดซับพลังงานวิเศษที่สุดทุกชนิด!

ก่อนหน้านี้เขาอยู่ห่างมาก เขาไม่คิดว่าพระแม่จะรูปร่างสูงใหญ่ แต่เมื่อเข้าไปใกล้ๆ ก็พบว่าพระแม่มีรูปร่างที่สูงถึงหนึ่งหมื่นเมตร แม้แต่ร่างของเขาในตอนนี้ ก็ดูเล็กมากเมื่ออยู่ต่อหน้าพระแม่

“ข้าน้อยหลี่ซวนเป่ย คารวะพระแม่!” อู๋เป่ยโค้งคำนับอย่างนอบน้อม

พระแม่ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า :“เด็กน้อย ไม่คาดคิดว่าเจ้าจะเป็นผู้เที่ยงแท้โบราณ ดีมาก!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ