ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1745

อู๋เป่ย: “ชิงหมิง เจ้าตามจางซิงเย่มานาน ดังนั้นเจ้าต้องรู้ลำดับการฝึกฝนในโลกนี้ใช่หรือไม่? เจ้าคิดว่าใครแข็งแกร่งกว่าระหว่างผู้แข็งแกร่งที่นี่กับคนที่แข็งแกร่งในจักรวาลของเจ้า?”

ชิงหมิงกล่าวว่า: “แน่นอนว่าระดับการฝึกฝนในจักรวาลของเรานั้นสูงกว่ามาก เหตุผลนั้นง่ายมาก จักรวาลที่ท่านอยู่ยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นของวิวัฒนาการและยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะให้กำเนิดสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลัง”

อู๋เป่ย: “ที่นี่เรามีเต้าจวิน แถมยังมีเผ่าเทพ”

ชิงหมิงหัวเราะเยาะ: “สิ่งที่เรียกว่าเผ่าเทพที่ถูกวางไว้ในจักรวาลที่ข้าอาศัยอยู่นั้นสามารถถือเป็นสิ่งมีชีวิตที่ด้อยกว่ามากที่สุด สำหรับเต้าจวินที่เจ้าพูดถึง เมื่อข้าเติบใหญ่ สิ่งที่ท่านเรียกว่าเต้าจวิน- ข้าสามารถฆ่าได้ทันที”

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ: “ชิงหมิง คุยโวแบบนี้สนุกดีหรือไง?”

ชิงหมิง: “จะคุยโม้หรือไม่ ก็เดี๋ยวก็รู้”

จางซิงเย่เห็นอู๋เป่ยเพิกเฉยต่อเขาและนั่งอยู่นิ่งๆอยู่นาน เขาอดไม่ได้ที่จะถาม: "พี่อู๋เจ้าโอไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”

อู๋เป่ยกลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้งและพูดด้วยรอยยิ้ม: “พี่ซิงเย่ ข้าสบายดี ข้าได้กำจัดแสงสีม่วงออกจากร่างกายของเจ้าแล้ว ต่อไปเจ้าจะสามารถฝึกฝนได้”

จางซิงเย่รู้สึกว่าเขาสามารถฝึกฝนได้จริง ๆ เขาอดไม่ได้ที่จะมีความสุขมาก: “ขอบคุณมากพี่อู๋!”

อู๋เป่ย: “จริงๆ แล้ว ข้าควรจะขอบคุณเจ้าต่างหาก นี่ถือเป็นของขวัญขอบคุณของข้า” ขณะที่เขาพูด เขาเคาะนิ้วสองสามทีบนร่างกายจางซิงเย่

ทันใดนั้น พลังลึกลับหลายอย่างก็เข้ามาในร่างของจางซิงเย่ ที่ซ่อนของมนุษย์สี่แห่ง สถานที่ซ่อนลับสามแห่ง และที่ซ่อนสวรรค์สามแห่งก็ถูกเปิดออกโดยพลังเหล่านี้

จางซิงเย่นั่งสมาธิเพื่อรับสัมผัสถึงประโยชน์ของสิ่งเหล่านี้

ชิงซวงที่อยู่ด้านข้างถามว่า: “คุณชายอู๋ ทานเสร็จแล้วหรือยัง?”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า “เรียบร้อยแล้ว คุณชิงซวง ข้าจะจ่ายค่าอาหารให้เจ้าด้วยแล้วกัน” ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบทองคำสองสามแทงออกมาแล้วโยนมันลงบนโต๊ะ

ตอนนี้เมื่อเขาฟื้นพลังฝึกฝนแล้ว เขาสามารถใช้สิ่งของในถ้ำได้ตามปกติ

ชิงซวงเบิกตากว้าง: “เจ้ามีเงินนี่!”

อู๋เป่ย: “คุณหนูชิงซวง เจ้าอยากไปเมืองจักรพรรดิหยกด้วยกันกับข้าไหม?”

ชิงซวง: “แน่นอน ไปกันเถอะ”

แม้ว่าเขาจะฟื้นพลังการฝึกฝนของเขาแล้ว แต่อู๋เป่ยก็ยังคงเข้าไปในรถม้า เพียงกระตุ้นคนขับรถม้าให้เร่งความเร็ว เขาก็รู้สึกว่าทิวทัศน์ทั้งสองด้านเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะรู้สึกตัว คนขับรถม้าก็นำมาถึงหน้าประตูเมืองจักรพรรดิหยกแล้ว!

คนขับรถม้าพูดว่า “อ่า” และตะโกนว่า “นี่มันอะไรเนี่ย!”

ชิงซวงไม่ทันได้สังเกตเห็นอะไร เธอจึงถามว่า “มีอะไรหรือเปล่า?”

คนขับรถม้าตะโกน: “คุณหนู โปรดออกมาดูหน่อยเถิด”

ชิงซวงโผล่หัวออกมาและตกตะลึงทันที เมืองจักรพรรดิหยกก็อยู่ตรงหน้าพวกเขาแล้ว!

เธออุทาน: “เกิดอะไรขึ้น? ข้าเพิ่งขึ้นรถม้ามา จุ่ๆรถม้าก็มาถึงเมืองจักรพรรดิหยกแล้ว นี่ไม่ใช่ความฝันใช่ไหม?”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: “เจ้าไม่ได้ฝัน คุณหนูชิงซวน ข้าขอลา หากเจ้ามีเวลา เจ้าสามารถไปที่สำนักจักรพรรดิหยกเพื่อตามหาข้าได้ทุกเมื่อ”

เขาโบกมือลา ทิ้งให้ชิงซวงตกอยู่ในความงุนงง เมื่อเธอรู้สึกตัวและมองหาอู๋เป่ยอีกครั้ง แต่เขาก็จากไปแล้ว

ในสำนักจักรพรรดิหยก เมื่ออู๋เป่ยปรากฏตัว ไม่มีใครจำเขาได้ เพราะเขาเปลี่ยนรูปลักษณ์ แต่พอเขาเอ่ยชื่อจูอวี่เหยียน จึงไม่มีใครสกัดเขาไว้ได้ เพราะ จูอวี่เหยียนก็เป็นหนึ่งในสาวกที่ทรงคุณค่าที่สุดของสำนัก