ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1788

ชายหนุ่มพูดอย่างเคร่งขรึม "แม่ ลูกไม่รังเกียจพ่อ พ่อของข้าก็คือพ่อของข้า จะจนหรือรวย จะรุ่งโรจน์หรือธรรมดา ข้าไม่เคยทอดทิ้งเขา แม้ว่าพ่อของข้าจะกลายเป็นคนธรรมดา แต่ข้าหลิวหมิง ก็จะสนับสนุนเขาไปจนตาย”

ทันใดนั้นชายคนนั้นก็กระแทกโต๊ะและพูดอย่างเย็นชา "เอาสิ อย่ากลับมาอีกนะ ! "

จากนั้น ชายวัยกลางคนก็ปรากฏตัวขึ้น ซึ่งเป็นพ่อของฟ่านชุนหลี อดีตพ่อตาของหลิวจือโหมว

ดูเหมือนว่าชายวัยกลางคนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ เขาพูดอย่างใจเย็ "หมิงเอ๋อร์ อยู่กับปู่ที่นี่ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารและเสื้อผ้า เจ้ามีอนาคตที่สดใสในอนาคต ถ้าเจ้าไปกับเขาวันนี้ เจ้าจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน”

ชายหนุ่มตอบกลับ "ท่านปู่ ท่านจะเป็นปู่ของหมิงเอ๋อร์ตลอดไป แต่วันนี้หมิงเอ๋อร์จะต้องไป"

ชายวัยกลางคนถอนหายใจและส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หลิวจือโหมวรู้สึกประทับใจมากกับคำพูดของลูกชาย เขาหัวเราะชอบใจ จากนั้นพูดขึ้นว่า "หมิงเอ๋อร์ พ่อบอกไว้แล้วใช่ไหม หากพ่อฟื้นฟูพลังยุทธ์ไม่ได้ พ่อจะไม่กลับมาหา"

ทันทีที่ได้ยินดังนั้น ฟานชุนหลีก็ตกตะลึงและถามขึ้น "อะไรนะ ท่านฟื้นฟูพลังยุทธ์แล้วหรือ"

หลิวจือโหมวปล่อยออร่าของ ต้าเต้าจวินทันที เขาพูดขึ้นอย่างใจเย็น "ข้าไม่เพียงฟื้นฟูพลังยุทธ์เท่านั้น แต่ยังก้าวไปอีกขั้นหนึ่งด้วย ข้าเป็นต้าเต้าจวินแล้ว"

หนุ่มน้อยดีใจมาก ดวงตาของเขาเป็นประกาย "ท่านพ่อ ท่านปรุงยาและกลับมาเป็นปรมาจารย์ปรุงยาห้าดาวอีกครั้งได้ไหม"

หลิวจือโหมวยิ้มและพูดว่า "หมิงเอ๋อร์ ในตอนนี้พ่อน่าจะอยู่ในระดับหกดาวแล้ว ข้าจะไปทดสอบในอีกไม่กี่วันข้างหน้า"

ทุกคนมองหน้ากัน ทำไมจู่ ๆ เขาถึงฟื้นฟูได้ล่ะ

ชายวัยกลางคนหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า "จือโหมว วันนี้เจ้ามาที่นี่เพื่อดูหมิ่นเราอย่างนั้นหรือ"

หลิวจือโหมวกล่าว "ท่านคิดมากไปแล้ว ข้ามาที่นี่เพียงเพื่อมาเอาตัวหมิงเอ๋อร์ ระหว่างเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันมานานแล้ว ข้าไม่มีเวลามาดูหมิ่นท่านหรอก"

พูดจบเขาก็พาลูกชายใช้แสงล่องหนออกไป

ฟานชุนหลีครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง แต่เรื่องมาถึงจุดนี้และแก้ไขไม่ได้แล้ว นางเหลือบมองสามีคนปัจจุบัน ผู้ชายที่ทำงานเคียงข้างพ่อของนางและรู้สึกไม่ชอบเขาอย่างอธิบายไม่ถูก

เมื่ออู๋เป่ยมาถึงสำนักหลิงซีตาน เขาขอให้ปรมาจารย์ด้านปรุงยาหุ่นเชิดทำการสกัดยาอายุวัฒนะต่อไป ในเวลาเดียวกัน เขาได้ช่วยเหล่าเย่ากลั่นหม้อหยกและได้วัสดุยาได้สำเร็จ

ตอนนี้เหล่าเย่าสามารถจัดหาวัตถุดิบยาได้เพียงพอสำหรับการทำยาอายุวัฒนะของเขา ในเวลาเพียงไม่กี่วันอู๋เป่ยได้มอบยาอายุวัฒนะจำนวนมากให้กับโจวซวนกู่ จากนั้นสำนักหลิงซีตานก็ขายพวกมันไป

เมื่อหลิวจือโหมวมาถึงที่นี่ เขาเต็มใจที่จะรับใช้อู๋เป่ยในฐานะเจ้านายของเขา ตั้งแต่นั้นมาเขาก็รับใช้และอยู่เคียงข้างอู๋เป่ย

อู๋เป่ยกำลังจะเปิดร้านขายยาอายุวัฒนะในเมืองหลวงจักรพรรดิ และคงจะดีไม่น้อยถ้ามีหลิวจือโหมวคอยดูแล

ดังนั้นเขาจึงกล่าวอำลาโจวซวนกู่ จากนั้นก็พาจือโหยว หลิวจือโหมวและลูกชายของเขาไปยังเมืองที่เจริญรุ่งเรืองที่สุด ซึ่งก็คือเมืองหลวงจักรพรรดิ

เมืองหลวงจักรพรรดิเป็นที่ซึ่งต้าเทียนจวินทรงประทับอยู่ และเป็นที่ตั้งของราชสำนักเซียนด้วย ผู้ที่สามารถตั้งถิ่นฐานในเมืองหลวงจักรพรรดิได้นั้น ล้วนแต่เป็นคนร่ำรวยหรือมีฐานะสูง ไม่มีใครที่เป็นคนธรรมดา

เมื่อมองจากท้องฟ้า เมืองหลวงจักรพรรดิประกอบด้วยเวลาและพื้นที่รวมกันนับไม่ถ้วน อาจดูไม่ใหญ่นัก แต่จริง ๆ แล้วภายในนั้นซับซ้อนและกว้างใหญ่มาก บางครั้งก็มีโลกใหญ่ซ่อนอยู่หลังลานบ้าน

ดังนั้นจึงไม่ควรประมาทตระกูลในเมืองหลวงจักรพรรดิ

ในเมืองหลวงจักรพรรดิ หากเจอคนบนถนน ระดับพลังยุทธ์ของพวกเขาไม่ได้อ่อนแอเสมอไป ผู้เที่ยงแท้ เซียนเทพก็สามารถพบเห็นได้ในทุกที่ นอกจากนี้ยังพบเจอผู้ฝึกตนจากขอบเขตรอบโลก บุคคลที่มีความสามารถสูงซึ่งซ่อนตัวอยู่ ผู้มีฝีมือมากมายราวกับเมฆได้

อู๋เป่ยเห็นทันทีว่ามีห้องใต้หลังคาลอยอยู่บนท้องฟ้า และพ่อค้าก็ทำธุรกิจเกี่ยวกับสิ่งประดิษฐ์ที่มีมนต์ขลัง ร้านค้าแบบนี้ที่ลอยอยู่ในอากาศนั้นมีความโดดเด่นมาก แต่ราคาก็สูงมากเช่นกัน ไม่ใช่สถานที่ที่คนทั่วไปเอื้อมถึง

หลิวจือโหมวเคยไปเมืองหลวงจักรพรรดิมาหลายครั้ง เขาจึงรู้ในเรื่องนี้ เขากล่าวขึ้นว่า "ท่านครับ ราคาสำหรับร้านค้าที่ลอยอยู่ในอากาศเช่นนี้สูงมาก ค่าเช่าเริ่มต้นที่หนึ่งพันล้านเต้า"