ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1851

คุณชายเยี่ยน : “หัวหน้าพรรคให้ผมมาสืบหาข้อมูลของทวีปรกร้าง”

อู๋เป่ย : “นายคิดว่าทวีปรกร้างเป็นยังไง”

คุณชายเยี่ยน : “กองกำลังของทวีปรกร้างกระจัดกระจายเกินไป ไม่สามารถรวมเป็นหนึ่งเดียว ถ้าหากไม่สามารถรวมเป็นหนึ่งเดียวในเวลาอันสั้นได้ จะต้องถูกพวกเหล่าเผ่าเทพและอื่นๆกลืนกินอย่างแน่นอนในอนาคต”

อู๋เป่ย : “หมายความว่า ลัทธิแม่มดต้องการกลืนกินทวีปรกร้างเหรอ”

คุณชายเยี่ยน : “ผมเพียงแค่ทำตามคำสั่ง สำหรับเบื้องบนคิดยังไงนั้น สิ่งที่ผมรู้มีจำกัดอย่างมาก”

อู๋เป่ยฮึหนึ่งที : “ไหนแกบอกว่า ฉันก็รู้จุดประสงค์ของการมาของแกเหมือนกัน ถ้าหากเมื่อกี้ฉันต้องการฆ่าโต้วเป่า ถ้าหากฉันลงมือ พวกแกจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย ตอนนี้ แกสามารถเอาเงินออกมาหนึ่งก้อน ซื้อชีวิตของแกไป”

ตอนนี้อู๋เป่ยขาดเงินอย่างมาก รังต้องใช้ทรัพยากรทุกวัน เป็นเงินทุกอย่าง ดังนั้น เพียงแค่มีโอกาสหาเงินได้ เขาก็ไม่เกรงใจเช่นกัน

สีหน้าของคุณชายเยี่ยนดูแย่ : “อย่างนั้นจักรพรรดิเซียนคิดว่า ชีวิตของผมมีค่าเท่าไหร่”

อู๋เป่ย : “แกสามารถถูกส่งมาสืบหาข้อมูลที่นี่ ตำแหน่งน่าจะไม่ต่ำ เอาแบบนี้ แกเอาเงินออกมาหนึ่งร้อยล้านเต้า ฉันจะไว้ชีวิตพวกแก”

คุณชายเยี่ยนหน้าซีดไปเลย : “หนึ่งร้อยล้านเหรอ จักรพรรดิเซียนกำลังล้อเล่นใช่ไหม”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “ให้เวลาแกคิดสิบลมหายใจ ถ้าหากตกลงก็ไปขอเงินกับครอบครัว ไม่ตกลง ฉันจะฆ่าพวกแกเดี๋ยวนี้เลย!”

มีความหวาดกลัวผุดขึ้นในใจของทั้งสามคน พวกเขารู้ดี อู๋เป่ยพูดแล้วทำได้อย่างแน่นอน คุณชายเยี่ยนรีบติดต่อหาครอบครัว ตระกูลเยี่ยนมีอำนาจอย่างมากในทวีปแม่มดแห่งสวรรค์ แต่ว่าให้พวกเขาเอาเงินออกมาหนึ่งร้อยล้านเต้านั้นก็เป็นเรื่องที่เจ็บปวดอย่างมากเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าตระกูลเยี่ยนเอาออกมาไม่ได้ แต่ให้เอาเงินหนึ่งร้อยล้านเต้าออกมาช่วยลูกศิษย์คนหนึ่งมันไม่คุ้มค่าเล็กน้อย

โชคดีที่คนในครอบครัวของตระกูลเยี่ยนพยายามจัดการเรื่องนี้อย่างเต็มที่ สุดท้ายตระกูลเยี่ยนจึงยอมออกเงินก้อนนี้ เพียงแต่พวกเขาจำเป็นต้องใช้เวลารวบรวมเงิน

อู๋เป่ยเข้าใจ มีความเป็นไปได้ว่าคนกลุ่มนี้อาจจะไม่ตายใจ เขาพูด : “ให้เวลาพวกแกหนึ่งชั่วโมง หนึ่งชั่วโมงมองไม่เห็นเงิน ก็จะให้พวกเขามารับศพของพวกแกไป”

คุณชายเยี่ยนคนนี้ไม่กล้าชักช้า รีบติดต่อคนในครอบครัว สักพักหนึ่ง เขาพูด : “คนในครอบครัวของผมกำลังเดินทางมาให้เร็วที่สุด ท่านจักรพรรดิเซียนโปรดอดทนรออีกนิด!”

รอไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ก็มีเงาหนึ่งปรากฏตัวบนห้องรับแขก ผู้ที่มาเป็นชายชรา ใบหน้าเต็มไปด้วยหนวด ไม่มีผม สวมชุดผ้าลินินสีน้ำเงิน

ชายชราผสานมือทำความเคารพอู๋เป่ย : “ท่านจักรพรรดิเซียน หลานของผมไม่รู้เรื่อง ทำให้ท่านจักรพรรดิเซียนโกรธ ท่านโปรดให้อภัยด้วย!”

อู๋เป่ยมองดูคนผู้นี้ พูด : “แกเป็นผู้ส่งสารของตระกูลเยี่ยนเหรอ”

ชายชรา : “ข้าน้อยเยี่ยนเจวี๋ยยิง เป็นหนึ่งในสี่ผู้อาวุโสของตระกูลเยี่ยน”

อู๋เป่ย : “จ่ายเงินเสร็จ เอาคนไปได้เลย”

ในแขนเสื้อของชายชรา หยิบมีดสีแดงเลือดยาวออกมาหนึ่งเล่ม มีพลังเต้านับพันล้านดวงพลุ่งพล่านบนพื้นผิวของใบมีด แปลกประหลาดอย่างมาก

ชายชรา : “มีดเล่มนี้ ชื่อว่ามีดโลหิตแม่มดแห่งสวรรค์ เป็นหนึ่งในสิบอาวุธที่อันตรายที่สุดของเผ่าแม่มด ถ้าหากท่านจักรพรรดิเซียนต้องการ สามารถใช้มันเพื่อชดเชยเงินบางส่วนได้”

อู๋เป่ยรับมีดโลหิตแม่มดแห่งสวรรค์ สัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งอย่างมากของมัน รับมีดเข้ามาในมือ เขาศักดิ์สิทธิ์พูด : “นี่เป็นอาวุธแห่งยุคสมัยเล่มหนึ่ง เพียงแต่ว่าสิ่งที่ปิดผนึกไว้ข้างในนั้นชั่วร้ายเกินไป เกรงว่าท่านจะปราบมันไม่ได้”

อู๋เป่ย : “แม้แต่ฉันก็ปราบมันไม่ได้เหรอ”

เขาศักดิ์สิทธิ์ : “พลังที่ถูกผนึกไว้ข้างในแข็งแกร่งอย่างมาก”

อู๋เป่ยครุ่นคิดสักพักหนึ่ง พูด : “ของสิ่งนี้ สามารถแทนเงินห้าหมื่นล้านเต้าได้”

เยี่ยนเจวี๋ยยิงพูด : “ได้ นี่เป็นเงินห้าสิบล้านเต้า โปรดเช็คดู”

เขาเอาถุงออกมาหนึ่งใบ อู๋เป่ยกวาดมองหนึ่งที ก็เก็บเอาไว้