ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1869

อู๋เป่ยมองไปที่หมายเลขหนึ่งที่ใครๆ ก็ตามหาในก่อนหน้านี้ พูดอย่างเฉยเมยว่า: "ประเดี๋ยวคุณยังจะสู้กับฉันไหม?"

สาวงามโยนดอกไม้ในมือออกไปในหนึ่งร้อยดอก เก้าสิบเก้าดอกร่วงหล่นบนเวทีทางฝั่งของอู๋เป่ยอยู่ ผู้ที่ไม่ลงคะแนนให้เป็นเพราะเธอโหวตเร็วเกินไป แต่ตอนนี้สายเกินไปที่จะเสียใจ

เมื่อเห็นดอกไม้เก้าสิบเก้าดอก ทุกคนก็ประหลาดใจอย่างมาก

ดวงตาของผู้คนที่เหลือต่างอิจฉา อดรนทนไม่ไหวอยากจะรุมขึ้นไป ฉีกอู๋เป่ยเป็นชิ้นๆ

พิธีกรก็ประหลาดใจเช่นกัน เขายิ้มและพูดว่า: "ทุกท่าน มีฉากน่าประหลาดใจปรากฏขึ้นในการประชุมซ่างชิงนี้ ในบรรดาสาวงามหนึ่งร้อยคน สาวงามเก้าสิบเก้าคนได้เลือกชายในฝันในเวลาเดียวกัน!"

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ อู๋เป่ยตกตะลึงจึงรีบถามพิธีกรว่า “ชายในฝัน? หมายความว่าฉันต้องแต่งงานกับพวกเธอเหรอ?”

พิธีกรยิ้มแล้วพูดว่า “คุณชายหมายเลขเก้า นี่คือกฎของการประชุมซ่างชิ่งแต่ไหนแต่ไร คุณไม่รู้เหรอ?”

ใบหน้าของอู๋เป่ยซีดลง ให้ได้เช่นนี้สิ แต่งงานกับคนเก้าสิบเก้าคนพร้อมกัน ยังจะมีเวลาฝึกตนที่ไหนกัน? จึงพูดอย่างจริงจังทันที: "ฉันคนเดียวแต่งงานกับผู้หญิงมากมายเช่นนี้ มันคงจะมากเกินไปแล้ว ฉันคิดว่า…..."

"คุณชาย!" ก่อนที่เขาจะพูดจบ พวกผู้หญิงก็กระโดดขึ้นไปบนเวทีทีละคน ช่างเป็นความงามที่มิอาจเปรียบเทียบกันได้ ต่างมีจุดเด่นของตนเอง แต่ละคนมีความงามที่แตกต่างกัน ราวกับลมแห่งฤดูใบไม้ผลิที่พัดมากระทบหน้า

ผู้ชอบดูความครื้นเครงในกลุ่มผู้ชมต่างก็อิจฉาและตลกขบขัน

“ปรากฎว่าเขาไม่รู้ว่าดอกไม้นั้นเป็นการโหวตให้ชายในฝัน ฮ่าฮ่า แต่งงานกับคนเก้าสิบเก้าคนพร้อมกัน เกรงว่าเขาคงจะไม่สามารถดูแลทั่วถึงได้?”

“ฮิฮิ ให้เจ้าหมอนี่หมดแรงไปเลยยิ่งดี กูไม่สามารถหาได้สักคน แต่เขาได้ถึงเก้าสิบเก้าคน มันไร้เหตุผลจริงๆ!”

“จะว่าไป ถ้าเขาสามารถก้าวสู่หนทางแห่งผู้เที่ยงแท้ได้ อนาคตของผู้หญิงเหล่านี้จะยังคงสว่างไสว แม้แต่ครอบครัวที่อยู่ข้างหลังพวกเธอก็จะผงาดขึ้นมาด้วย”

“บุคคลนี้ทรงพลังมาก หมายเลขหนึ่งที่เป็นที่โปรดปรานของทุกคน แต่กลับพ่ายแพ้ต่อเขาไปอย่างง่ายดายด้วยกระบวนท่าเดียว”

“มันพูดยาก ในบรรดาหกสิบคนนี้ คนไม่ธรรมดารวมตัวกันในที่เดียว มีบางคนซ่อนตัวได้ลึกมาก คนไหนแข็งแกร่งกว่ากัน อย่างน้อยต้องรอจนกระทั่งครึ่งหลังถึงจะชัดเจน”

“ถูกต้อง รอบต่อไปนี้เป็นการแข่งปัญญาและความสามารถ ทุกคนไปที่กำแพงหยกแห่งยุค เพื่อตรัสรู้ศาสตร์ลับของแต่ละยุค คนที่ตรัสรู้มากที่สุด แน่นอนก็คือผู้ที่มีคุณสมบัติดีที่สุด”

พิธีกรเห็นเหล่าสาวงามไม่เข้าท่า จึงกล่าวว่า “สาวๆ โปรดลงจากเวทีก่อน อย่ารบกวนการแข่งขันรอบต่อไปของสามีพวกคุณ"

เมื่อเหล่าหญิงสาวได้ยิน จึงถอยกลับทีละคน เพราะกลัวว่าจะทำให้การแข่งขันรอบต่อไปของอู๋เป่ยล่าช้า

พิธีกร: "รายการแรกไม่มีความสงสัย คุณชายหมายเลขเก้าของเราชนะ นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าหญิงสาวทุกคนเล็งไปที่คุณชายหมายเลขเก้า และหวังว่าคุณชายหมายเลขเก้า จะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง เดินทางสู่หนทางแห่งผู้เที่ยงแท้"

เขาหยุดชั่วคราว: "ต่อไปเราจะเข้าสู่รายการที่สอง เป็นการแข่งขันที่สำคัญมาก คุณชายทั้งหกสิบคนที่อยู่ในที่นั่ง จะเดินทางไปที่กำแพงหยกแห่งยุคพร้อมๆ กันเพื่อตรัสรู้ศาสตร์ลับแห่งยุค ภายในกำแพงหยก ผนึกศาสตร์ลับแห่งยุคหนึ่งร้อยแปดประการ แต่ละศาสตร์มีพลังอันน่าเหลือเชื่อ แต่ละครั้งที่คุณตรัสรู้ศาสตร์ลับได้สำเร็จ คุณจะได้รับสิบคะแนน”

พิธีกรเหลือบมองอู๋เป่ยแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณชายหมายเลขเก้า เพราะคุณเป็นอันดับแรกที่เหล่าสาวงามเลือกออกมา ดังนั้นคุณจึงสามารถเป็นคนแรกที่จะตรัสรู้”

อู๋เป่ยถาม: พิธีกร สามารถตรัสรู้ได้นานแค่ไหน?"

พิธีกรยิ้มและพูดว่า: "ไม่มีการจำกัดเวลา อย่างไรก็ตาม ศาสตร์ลับบนกำแพงหยกแห่งยุคนั้นจะปรากฏเพียงชั่วครู่ และทุกคนสามารถเห็นมันได้เพียงครั้งเดียว ดังนั้นคุณจึงมีโอกาสหนึ่งร้อยแปดครั้ง เวลาเพียงประมาณหนึ่งในสี่ของชั่วโมงเท่านั้น ส่วนจะตรัสรู้ได้กี่ศาสตร์นั้น ขึ้นอยู่กับพรสวรรค์ของคุณชาย”

หลังจากพูดเช่นนี้ ประตูที่มีแสงสว่างก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าอู๋เป่ย ด้านหลังประตูไฟมีกำแพงหยกขนาดใหญ่ห้อยอยู่ในจักรวาล มันมีขนาดใหญ่มาก ต่อหน้าของมันพวกดวงดาวต่างมีขนาดเล็กเท่าถั่วเขียว

พิธีกร: "เชิญเข้าประตูนี้"

อู๋เป่ยก้าวเข้าไปในประตูแสง ทันใดนั้น เขาก็อยู่ในส่วนลึกของจักรวาล เห็นกำแพงหยกแห่งยุคขนาดใหญ่นั่น

กำแพงหยกแห่งยุคดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของเขา มีแสงประกายผ่านและมีเงานับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น ดวงตาแห่งมิติของอู๋เป่ยทำความเข้าใจภาพอย่างชื่นชมเหล่านี้ได้ทันที ฝังลึกลงไปในจิตใจของเขา จากนั้นจึงวิเคราะห์และแยกแยะสิ่งเหล่านั้น

แสงลึกลับเก้าสีในร่างกายของเขาสั่นไหว ช่วยให้เขาตรัสรู้ถึงพลังแห่งความรอบรู้ ก่อนที่เขาจะตรัสรู้ได้อย่างแจ่มแจ้ง แสงที่สองก็ประกายเข้ามา และเขาก็ทำเครื่องหมายไว้อีกครั้ง

เช่นเดียวกันนั้น ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งในสี่ของชั่วโมง แสงลึกลับหนึ่งร้อยแปดดวงก็ลอยขึ้นมา และเขาก็ทำความเข้าใจพวกมันทั้งหมดได้ จากนั้น กำแพงหยกแห่งยุคเริ่มสลัว และเขาก็เดินออกจากประตูแสงทันที