ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1914

อู๋เป่ยดูดซับหินจิตวิญญาณ ยีน่ามองเขาครู่หนึ่งและทันใดนั้นก็พูดว่า "อันเตี๋ยอี คุณรู้ไหมว่าในระหว่างเต้าอีดูดซับหินวิญญาณจะตัดการติดต่อกับโลกภายนอก"

อันเตี๋ยอีตะลึงเล็กน้อย เธอจ้องไปที่ยีน่า และถามว่า "คุณพูดแบบนี้หมายถึงอะไร"

ยีน่า: "ฉันหมายถึง แม้ว่าจะเป็นศิษย์พี่หลี่ เขาก็จะไม่เห็น"

อันเตี๋ยอีโกรธมาก: "ยีน่า ถ้าคุณกล้าทําร้ายศิษย์พี่หลี่ ฉันจะเปิดศึกสู้กับคุณ!"

"คุณมีคุณสมบัติที่จะสู้กับฉันไหม" ยีน่า ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนและปลดปล่อยพลังทางจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งรอบตัวเธอ

สีหน้าของอันเตี๋ยอีเปลี่ยนไปอย่างมากและเธอพูดด้วยความโกรธว่า "ยีน่า คุณยังมีความเป็นคนอยู่หรือเปล่า? ถ้าไม่ใช่เพราะศิษย์พี่ของฉันช่วยคุณไว้ คุณคงถูกหมาป่ากินไปนานแล้ว!"

ยีน่านิ่งและพูดว่า "ความเมตตาอะไร? คุณรู้ไหมว่าประตูนี้หมายถึงอะไร? ถ้าคุณฆ่าเขา คุณและฉันจะเป็นที่หนึ่ง!"

อันเตี๋ยอีพูดด้วยน้ําเสียงเย็นชา "ยีน่า คุณน่ากลัวเกินไป! แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณ ฉันก็จะไม่ปล่อยให้คุณทําร้ายศิษย์พี่ของฉัน!" ในขณะที่พูด เธอยืนอยู่ด้านหน้าอู๋เป่ย

ทันใดนั้น ยีน่าก็ยิ้มและนั่งลงอีกครั้ง

อันเตี๋ยอีตะลึง: "คุณ..."

ยีน่าพูดเบา ๆ ว่า "อย่าประหม่า เมื่อสักครู่ฉันแค่ทดสอบคุณ โชคดีที่คุณผ่านการทดสอบ"

อันเตี๋ยอีพูดด้วยความโกรธว่า "ทําไมถึงกล้าทดสอบฉัน? เมื่อพูดถึงการทดสอบ ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะทดสอบคุณบ้าง!"

ยีน่าพูดเบา ๆ ว่า "ฉันขอโทษ ฉันแค่อยากยืนยันว่าคุณจะสามารถทำเพื่อศิษย์พี่ของคุณได้หรือไม่"

อันเตี๋ยอีกําลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่อู๋เป่ยลืมตาขึ้นและพูดเบา ๆ ว่า "ไม่ต้องพูดแล้ว ยีน่า คุณไม่ควรทดสอบอันเตี๋ยอีจริงๆ ฉันเชื่อเธอ

นางรองตกใจ ยีน่าถามว่า "คุณไม่ได้หลับมาโดยตลอดเหรอ"

อู๋เป่ยพูดว่า "สิ่งที่เรียกว่าการดูดซับหินวิญญาณของคุณจะตัดการติดต่อกับโลกภายนอก ซึ่งเป็นความจริง อย่างไรก็ตาม พลังแห่งจิตวิญญาณที่ผมมีนั้นมีคุณภาพสูงมาก พลังแห่งจิตวิญญาณได้รับการขัดเกลาทันทีที่เข้าสู่ร่างกาย ดังนั้นผมจึงยังสามารถรับรู้กับโลกภายนอกได้ในขณะที่ดูดซับหินวิญญาณ

ยีน่ายิ้มและพูดว่า "ดูเหมือนว่าพลังวิญญาณของศิษย์พี่ของฉันจะต้องร้ายกาจมาก อย่างน้อยก็สูงกว่าห้าจักรพรดิ"

อู๋เป่ย: "เมื่อกี้ ผมซึมซับพลังวิญญาณบางอย่าง และรู้สึกเติมเต็มมากขึ้น ผมสามารถบรรลุเข้าไปได้"

จากนั้นเขาก็มองไปที่นางรอง: "ระดับที่สองต้องอันตรายกว่าระดับแรก คุณสามารถอยู่นอกประตูและรอผมได้เลย หรือคุณสามารถมากับผมก็ได้ ขึ้นอยู่กับคุณจะเลือกแบบไหน"

ยีน่าไม่ลังเล: "แน่นอน ฉันอยากไปกับศิษย์พี่ของฉัน"

อันเตี๋ยอียิ้มและพูดว่า "ฉันก็เหมือนกัน ศิษย์พี่ เราจะไม่เป็นภาระสําหรับคุณใช่ไหม

อู๋เป่ย: "อย่าคิดมาก ผมจะปกป้องพวกคุณอย่างดี"

หลังจากพูดจบ ทั้งสามคนก็ก้าวเข้าไปในประตู

แสงที่อยู่ตรงหน้าพวกเขากระพริบ และดูดพวกเขาไปสู่อีกโลกหนึ่ง เมื่อเท้าของพวกเขาสัมผัส พวกเขาพก็บว่าตนเองอยู่บนภูเขาเตี้ย ๆ ล้อมรอบด้วยที่ราบที่ไม่มีที่สิ้นสุดและก็มีรูปปั้นคนขนาดใหญ่นับไม่ถ้วนที่ยืนอยู่บนที่ราบ รูปปั้นคนเหล่านี้ บางรูปปั้นสูงหลายร้อยเมตรและบางรูปปั้นสูงหลายหมื่นเมตร ปกคลุมที่ราบอย่าบแน่นหนา ลักษณะของเงาคนก็แตกต่างกันเช่นกัน บางรูปปั้นทําจากดิน บางรูปปั้นเป็นการแกะสลักหิน บางรูปปั้นทําจากโลหะ และบางรูปปั้นทําจากสารลึกลับ

เมื่ออู๋เป่ยเห็นรูปปั้นเหล่านี้ เขารู้สึกว่าแต่ละรูปปั้นปล่อยลมปราณออกมา บางรูปปั้นแข็งแกร่ง บางรูปปั้นอ่อนแอ ลมปราณของรูปปั้นแต่ตัวแตกต่างกันทั้งหมด

เมื่อเห็นเงาคนนับไม่ถ้วนเหล่านี้ อู๋เป่ยก็ตกตะลึงเล็กน้อย เขาถามว่า "ยีน่า คุณรู้สถานการณ์ในระดับนี้หรือไม่"

ยีน่า: "ฉันเคยเห็นบันทึกบางอย่างในหนังสือโบราณ ระดับนี้ดูเหมือนจะเรียกว่าขั้นรูปปั้นศักดิ์สิทธิ์"

อู๋เป่ย: "พวกนี้เป็นรูปปั้นศักดิ์สิทธิ์หรอ"

ยีน่า: "อืม หากคุณต้องการทำลายขั้นรูปปั้นศักดิ์สิทธิ์ คุณต้องค้นหารูปปั้นที่ทรงพลังที่สุดทั้งหมดสิบรูปปั้น หลังจากตรัสรู้ หนึ่งในนั้นจะมีอี้

เธอบอกเพิ่มเติมว่า "ว่ากันว่ามรดกหลักของห้าจักรพรรดิ ได้มาจากรูปปั้นศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ รูปปั้นเหล่านี้กลายเป็นหินโดยเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุด