ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1968

อาวฟางกลอกตาขึ้นมองแล้วพูดว่า “ฝ่าบาท ท่านจะตรงเข้าหาบรรพบุรุษปีศาจอย่างเปิดเผยเลยหรือ?”

อู๋เป่ยพูดเสียงนิ่ง “แค่บรรพบุรุษปีศาจ ตัวตนเล็กน้อย ไม่ต้องห่วงว่าจะกล้าโจมตีประเทศเทียนติ่ง สิ่งที่ทำอยู่ต้องมีแรงผลักดันซ่อนอยู่เบื้องหลัง ข้าจะต้องหามันให้เจอ”

อาวฟางจึงกล่าวอย่างเคารพ “หากฝ่าบาทจะไป เสี่ยวหลงจะรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง”

อู๋เป่ยจึงเชิญหลี่เย่าซือไปด้วย และทั้งสองพ่อลูกก็ออกเดินทางไปยังตำหนักมังกรตงไห่

การมาตำหนักมังกรครั้งแรกของหลี่เย่าซือและอู๋เป่ย ทำให้พวกเขาทั้งคู่ต้องแหวกว่ายลงไปในน้ำ ก่อนที่จะเข้าไปสู่เขตน้ำวงกลมหนึ่ง เมื่อผ่านมันไป พวกเขาก็พบกับอีกส่วนหนึ่งของทะเล

ที่นี่มีเกาะน้อยใหญ่กระจายไปทั่ว ทิวทัศน์สวยงามกว่าโลกภายนอกมาก ภายใต้ทะเลลึกมีปราสาทขนาดยักษ์ตั้งอยู่ และไม่เพียงแต่ใต้น้ำเท่านั้นที่มีปราสาท บนเกาะเองก็มีปราสาทอันงดงามมากมาย

อู๋เป่ยได้รับเชิญให้ไปที่ตำหนักอันวิจิตรบนเกาะ ที่นั่น บรรพบุรุษมังกรได้นำลูกหลานมาร่วมบูชา

“ไม่ต้องเกรงใจ” เขาพูดด้วยท่าทีสงบ

เมื่อทุกคนที่มาถึงนั่งลงแล้ว ก็มีสาวใช้ผู้หนึ่งนำชามาช่วยถวายอู๋เป่ยสังเกตเห็นว่าที่นี่มีเผ่าพันธุ์มนุษย์อาศัยอยู่จำนวนมาก และยังมีสิ่งมีชีวิตที่มีลักษณะครึ่งมนุษย์ครึ่งมังกรอีกด้วย

อู๋เป่ยจึงถามขึ้น “อาวฟาง พวกเขาคือคนที่ท่านจับมาหรือ?”

ในขณะนั้น อาวฟางได้แปลงร่างเป็นมนุษย์แล้ว รีบตอบ “ไม่ใช่เช่นนั้น หลายๆ คนหนีความขัดแย้งจากภายนอกมาหลบภัยที่ทะเล ข้าจึงเห็นใจและรับพวกเขาบางคนเข้ามาอยู่ที่นี่ เผ่าพันธุ์มังกรของเราย่อมไม่ใช่ทาสพวกเขา แท้จริงแล้ว เรามีการติดต่อกันอย่างสม่ำเสมอ รวมถึงการสมรสด้วย”

อู๋เป่ยพยักหน้าเบาๆ “ก็ถือว่าเรามีปฏิสัมพันธ์กันไม่น้อย ครอบครัวของเรามีมังกรเลี้ยงอยู่ พูดไปแล้วก็น่าจะเป็นผู้ใหญ่ของท่าน เพราะท่านมีสายเลือดมังกรยักษ์อยู่ในตัว”

อาวฟางตาโตขึ้นอย่างตกใจ “เป็นผู้ใหญ่ของเสี่ยวหลงเหรอ? สายเลือดมังกรของท่านบริสุทธิ์มากแค่ไหน?”

อู๋เป่ยมองไปที่อาวฟางด้วยสายตานิ่งๆ “สายเลือดมังกรยักษ์ของท่าน มีแค่หนึ่งในพันใช่ไหม?”

อาวฟางถอนหายใจเบาๆ แล้วพูด “ตอนนี้ยังไม่ถึง แต่ในสามถึงห้าร้อยปี ข้าน่าจะทำได้ค่ะ”

อู๋เป่ยส่ายหัว “เลือดของเจ้าเบาบางเกินไป บรรพบุรุษของเจ้า มีสายเลือดมังกรยักษ์ถึงประมาณสี่เปอร์เซ็นต์เลยทีเดียว”

อาวฟางฟังแล้วรู้สึกอิจฉาอย่างยิ่ง “อยากพบกับบรรพบุรุษท่านนั้นจัง! หากข้ามีสายเลือดมังกรยักษ์ที่ทรงพลังเช่นนั้น ต่อให้เป็นบรรพบุรุษปีศาจอย่างปี้ซวนก็ไม่สามารถหยามได้!”

มังกรยักษ์แห่งความโกลาหลนั้น เป็นจอมอำนาจในเหล่าสิ่งมีชีวิตแห่งความโกลาหล ส่วนเลือดของปี้ซวนที่อยู่ตรงหน้าก็ไม่ต่างจากเศษซาก

อู๋เป่ยพูด “นอกจากนี้ ข้ายังเคยพบกับน้องชายของเจ้า เดิมเขาเป็นมังกรปีศาจ”

เมื่อได้ยินชื่อของน้องชาย อาวฟางรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย จึงถามขึ้น “เขาเป็นอย่างไรบ้าง?”

อู๋เป่ยตอบ “ข้าเคยช่วยเขาครั้งหนึ่ง ให้เขารวบรวมดราก้อนบอลใหม่ได้”

อาวฟางถอนหายใจเบาๆ แล้วพูด “ในอดีตข้ายังเด็กอยู่ และเคยทำร้ายเขา ตอนนี้กลับรู้สึกเสียใจมาก”

อู๋เป่ยตอบ “เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของเจ้า ข้าไม่ขอถาม แต่ข้าจะถามเรื่องหนึ่ง อาวฟาง เจ้ามีแผนการอย่างไร?”

อาวฟางรีบพูด “ข้าจะทำตามคำสั่งฝ่าบาททุกประการ!”

อู๋เป่ยพูด “บรรพบุรุษปีศาจปี้ซวน ข้าจะจัดการเอง เจ้าก็แค่รอคำสั่งอยู่เฉยๆ”

อาวฟางรู้สึกดีใจ เขาต้องการหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง จึงคิดว่าแค่รอดูสถานการณ์ดีที่สุด เขาจึงพูด “ฝ่าบาททรงเฉลียวฉลาดยิ่งนัก!”

อู๋เป่ยพูดต่อ “ข้าได้ยินมาว่าความสัมพันธ์ระหว่างตำหนักมังกรกับอิ๋วหวงดีพอสมควร?”

อาวฟางพูด “อิ๋วหวงมีบรรพบุรุษที่แข็งแกร่งอย่างอิ่งซงอยู่เบื้องหลัง ซึ่งมีพลังไม่น้อย การรักษาความสัมพันธ์ที่ดีจะเป็นประโยชน์กับตำหนักมังกรของเราเช่นกัน”

อู๋เป่ยพยักหน้า “ตอนนี้อิ๋งโจวเป็นเขตแดนของข้า ต่อไปทั้งสองฝ่ายสามารถติดต่อกันได้มากขึ้น”