ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2013

อู๋เป่ยลอยอยู่กลางอากาศ จ้องมองฉางเสวียนกวงด้วยสายตาเย็นชา แล้วตวาดว่า "ข้าฆ่าคนมามากมาย วันนี้ข้าจะเอาชีวิตแกด้วย!"

"โครม!"

อากาศสั่นสะเทือน เขาพุ่งมาอยู่ตรงหน้าฉางเสวียนกวงอย่างฉับพลัน แล้วซัดหมัดเข้าใส่

ฉางเสวียนกวงเป็นผู้แข็งแกร่งแห่งยุคที่สอง ในร่างมีตราประทับแห่งยุค ร่างกายแข็งแกร่งมาก แต่เมื่อโดนหมัดของอู๋เป่ย เขากลับหลบไม่ทัน โดนชกเข้าที่หน้าอกเต็มๆ

เขาครางออกมา รู้สึกว่ากระดูกแตกไปหลายซี่ ใจหายวาบ พอจะยกมือโต้กลับ ก็โดนตบเข้าที่หน้าอีกที

"แปะ!"

ฉางเสวียนกวงถูกซัดลงพื้น อู๋เป่ยกระโดดลงมาจากอากาศ เหยียบลงบนอกของเขาอย่างแรง

"กร๊อบ!"

ผู้แข็งแกร่งแห่งยุคที่สองที่ทรงพลัง หน้าอกยุบ ลูกตาถลน ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด

"คุยกันดีๆก็ได้!" เขาตะโกน

"กร๊อบ!"

อู๋เป่ยเหยียบขาซ้ายของเขาจนหัก พูดเสียงเย็น: "ลัทธิเซียนไท่ชิงเคยทำอะไรให้พวกเจ้าโกรธหรือ ทำไมถึงได้ฆ่าคนบริสุทธิ์มากมายขนาดนี้?" เขาถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

ฉางเสวียนกวงตอบ: "เรื่องนี้ข้าไม่รู้จริงๆ ต้องเป็นฝีมือลูกชายไร้ค่าของข้าแน่ๆ! ลัทธิเซียนไท่ชิงสำหรับตระกูลฉางของพวกเราแล้ว ไม่มีค่าอะไรเลย ข้าไม่มีทางสนใจหรอก"

"กร๊อบ!"

อู๋เป่ยเหยียบขาอีกข้างของเขาจนหักด้วย พูดเสียงเย็นชา: "ลูกไม่สั่งสอน เป็นความผิดของพ่อ!"

"หยุดเดี๋ยวนี้!"

เสียงตะโกนดังมาจากท้องฟ้า ชายชราผมขาวคนหนึ่งฉีกมิติออก ปรากฏตัวขึ้นไม่ไกลนัก เขาถือไม้เท้า ตัวเตี้ยและผอม แต่ลมปราณกลับแข็งแกร่งกว่าฉางเสวียนกวงมาก

เมื่อเห็นชายชรา ฉางเสวียนกวงดีใจมาก: "บรรพบุรุษฉาง!"

ที่แท้ คนผู้นี้คือบรรพบุรุษของตระกูลฉาง เขาเข้าฌานไม่ออกมาตลอด วันนี้ที่ออกมาก็เพราะทายาทที่แข็งแกร่งที่สุดกำลังถูกคุกคามชีวิต

ชายชรามองอู๋เป่ย พูดว่า: "เด็กน้อย พอได้แล้ว เรื่องราวทั้งหมดข้ารู้แล้ว อย่างนี้แล้วกัน ตระกูลฉางของพวกเราจะชดเชยให้เจ้า แล้วให้เรื่องนี้จบลงตรงนี้ เจ้าว่าอย่างไร?"

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ: "ถ้าข้าฆ่าครอบครัวเจ้าทั้งหมด แล้วให้ค่าชดเชยเจ้าหน่อย เจ้าจะยอมไหม?"

บรรพบุรุษฉางสีหน้าบึ้งตึง: "เด็กน้อย ข้าเห็นเจ้ามีพรสวรรค์ไม่ธรรมดา ถึงได้พูดดีๆกับเจ้า เจ้าอย่าได้ไม่รู้จักบุญคุณ!"

"ไม่รู้จักบุญคุณ? หึ! อาหลี่ จับตัวเขามาให้ข้า!"

อาหลี่ที่ยืนอยู่ในลานบ้าน พอได้ยินก็กลายเป็นลำแสง ทะลุห้วงเวลามากมาย มาถึงมิติลับที่บรรพบุรุษฉางอยู่โดยตรง แล้วจับตัวเขาไว้

จากนั้น เธอก็ลากบรรพบุรุษฉางลงมาที่พื้น กดหัวให้เขาคุกเข่าลงกับพื้น

บรรพบุรุษฉางเป็นผู้แข็งแกร่งแห่งยุคที่สาม พลังเหนือกว่าฉางเสวียนกวง แต่ต่อหน้าอาหลี่ เขาช่างอ่อนแอเหลือเกิน ทั้งตกใจทั้งโกรธ "เจ้าเป็นสิ่งมีชีวิตแห่งความวุ่นวาย?"​​​​​​​​​​​​​​​​

อาหลี่ตีที่หัวของเขาทีหนึ่ง พูดว่า: "ตะโกนอะไรนักหนา ตะโกนอีกข้าจะกินเจ้า" พูดพลางยิ้มโชว์ฟันขาวของเธอ ทำเอาบรรพบุรุษฉางตกใจรีบหันหน้าหนี

เมื่อเห็นบรรพบุรุษฉางถูกควบคุมตัวด้วย ฉางเสวียนกวงก็สิ้นหวังโดยสมบูรณ์ พูดว่า : "สหาย พูดกันดีๆได้ เจ้าต้องการอะไร ตระกูลฉางของพวกเรายินดีทำตามทั้งหมด!"

อู๋เป่ยครุ่นคิดครู่หนึ่ง ถามว่า: "ข้าได้ยินมาว่า ตระกูลฉางของพวกเจ้าเป็นหนึ่งในอำนาจใหญ่ของทวีปฉางไห่ ไม่ทราบว่าดินแดนของพวกเจ้ากว้างใหญ่แค่ไหน?"

ฉางเสวียนกวง: "ดินแดนของตระกูลฉาง ครอบครองพื้นที่ราวหนึ่งในสิบของทวีปทั้งหมด บวกอีกนิดหน่อย"

อู๋เป่ย: "หนึ่งในสิบ ก็ไม่เล็กเลยนี่!"