ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2042

เมื่อหลินเซียนรุ่ยสงบอารมณ์ลงแล้ว อู๋เป่ยกลับเข้าห้องเพื่อทะลวงเข้าสู่ขั้นจิตวิญญาณนักรบ

เขาได้บรรลุขั้นซุ่ยถี่สิบชั้นแล้ว อีกทั้งยังมีเส้นลมปราณระดับสวรรค์ การทะลวงขั้นสำหรับเขาจึงไม่ใช่เรื่องยากเลย ในเวลาไม่ถึงสองชั่วยาม เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังจากเส้นลมปราณที่ไหลเข้าสู่สมอง จากนั้นในหัวของเขาก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น เปิดพื้นที่กว้างใหญ่ในห้วงเวลาจิตวิญญาณ

ในห้วงเวลานี้ มีพลังจิตวิญญาณไหลเวียนอยู่นับไม่ถ้วน สิ่งที่เขาต้องทำต่อไปคือการรวมพลังเหล่านี้เพื่อก่อเกิดจิตวิญญาณนักรบ

ในตอนนั้นเอง เสียงของอาฉีดังขึ้นมา "ในขั้นจิตวิญญาณนักรบ เจ้าจะปลุกพลังส่วนหนึ่งของพลังแห่งเทพ ดังนั้นวิญญาณนักรบของเจ้าจะน่าสะพรึงกลัวมาก"

อู๋เป่ยตอบว่า "จริงหรือ?"

ไม่นาน เขาเห็นพลังรูปร่างมนุษย์ที่เลือนรางในห้วงจิตวิญญาณ มันดูเหมือนถูกพลังลึกลับบางอย่างพันธนาการเอาไว้ แต่กระนั้นมันยังคงปล่อยพลังจิตวิญญาณออกมาเรื่อยๆ และพลังเหล่านั้นก็ค่อยๆ ก่อตัวเป็นเงาสะท้อน

เมื่อเงาสะท้อนนั้นปรากฏขึ้น มันเริ่มรวบรวมพลังจิตวิญญาณในห้วงเวลาอย่างรวดเร็ว และไม่นานก็กลายเป็นรูปร่างที่เหมือนตัวของอู๋เป่ยเอง นั่นคือจิตวิญญาณนักรบของเขา!

ทันทีที่วิญญาณนักรบก่อตัวสำเร็จ มันเชื่อมต่อกับเส้นลมปราณทั่วร่างกายของเขา อู๋เป่ยรู้สึกได้ทันทีถึงความเข้าใจอย่างลึกซึ้งและละเอียดเกี่ยวกับร่างกายตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่ขั้นซุ่ยถี่ไม่สามารถทำได้

อู๋เป่ยมองไปที่วิญญาณนักรบของตัวเอง และพูดว่า "มีมันแล้ว ต่อไปนี้ข้าสามารถฝึกวิทยายุทธ์ที่แข็งแกร่งขึ้นได้!"

หลังจากนั้น อู๋เป่ยเดินมายังลานบ้านและค้นหาวิชายุทธและเคล็ดลับจากความทรงจำเพื่อฝึกฝนวิทยายุทธ์ต่างๆ เพื่อเพิ่มพูนพลังของตนเอง

เมื่อตกเย็น อู๋เป่ยมาที่ห้องประชุมของตระกูลฉู่ตามสัญญา ในเวลานี้เหล่าสมาชิกแกนหลักของตระกูลมารวมตัวกันอยู่ที่นี่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าของสายต่าง ๆ รวมถึงญาติร่วมรุ่นของฉู่ฉางเกิงประมาณสามสิบคน โดยในกลุ่มนั้นยังมีตัวแทนของคนรุ่นใหม่ที่มีชื่อเสียง เช่น ฉู่เถี่ยลูกชายของรองหัวหน้าสายที่สอง

ฉู่ฉางเกิงนั่งอยู่ในตำแหน่งผู้นำตระกูล เมื่ออู๋เป่ยมาถึง เขากล่าวขึ้นว่า

"ทุกท่าน วันนี้ข้าเรียกพวกท่านมาเพื่อปรึกษาเรื่องสำคัญมากเรื่องหนึ่ง"

รองหัวหน้าสายที่สอง ซึ่งมีชื่อว่าฉู่ฉางซิน กล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า

"ฉางเกิง พวกเรารอฉู่หานมาครึ่งค่อนวัน เรื่องสำคัญที่เจ้าพูดเกี่ยวกับเขาใช่หรือไม่?"

ก่อนหน้านี้ ฉู่เถี่ยลูกชายของเขาได้ทำร้ายฉู่หานจนบาดเจ็บสาหัส ทำให้เขาภาคภูมิใจในฝีมือลูกชายและพูดเรื่องนี้อยู่บ่อยๆ

ฉู่ฉางเกิงตอบกลับไปอย่างสงบนิ่งว่า "ใช่แล้ว พี่รอง ฉู่หานเขามีเส้นลมปราณที่ทรงพลังยิ่งกว่าเดิม ข้าตัดสินใจจะทุ่มทรัพยากรของตระกูลถึง 70 ส่วนเพื่อสนับสนุนการเติบโตของเขาโดยเร็วที่สุด"

ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกมา ห้องประชุมก็เกิดเสียงฮือฮาขึ้นมาในทันที การทุ่มทรัพยากรถึง 70ส่วนให้กับคนเพียงคนเดียว ทำให้หลายคนไม่พอใจ

ฉู่ฉางซินเป็นคนแรกที่คัดค้าน "อะไรนะ! 70 ส่วนของทรัพยากร? ฉางเกิง ฉู่หานมีคุณสมบัติอะไรถึงกล้ารับทรัพยากรขนาดนั้น!"

ฉู่ฉางเกิงยังคงสงบนิ่งและตอบกลับว่า "พี่รอง ถ้าเป็นเส้นลมปราณทองคำล่ะ เพียงพอหรือไม่?"

"เส้นลมปราณทองคำ!"

ทุกคนถึงกับกลั้นหายใจด้วยความตกใจ รู้สึกว่านี่เป็นไปไม่ได้!

ฉู่เถี่ยเป็นคนแรกที่ไม่เชื่อ เขาลุกขึ้นและมองไปที่อู๋เป่ยด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย "หมอนี่น่ะหรือมีเส้นลมปราณทองคำ? คนที่ถูกข้าสู้จนเกือบตาย จะเป็นผู้มีเส้นลมปราณทองคำได้ยังไง?"

คนอื่นๆพากันเห็นด้วย"จริง!ท่านผู้นำ ท่านทำเช่นนี้เพราะต้องการครอบครองทรัพยากรของตระกูลเองหรือเปล่า?"

ฉู่ฉางเกิงตอบอย่างใจเย็นว่า "หากพวกเจ้าไม่เชื่อ เราจะทดสอบกันเดี๋ยวนี้"

แม้กระทั่งตัวฉู่ฉางเกิงเองก็ยังมีความสงสัยว่าฉู่หานจะมีเส้นลมปราณทองคำจริงหรือไม่

เขาหยิบไม้บรรทัดสีขาวที่ดูคล้ายหยกขึ้นมา ด้านบนสลักอักขระยันต์ไว้อย่างประณีต ไม้บรรทัดนี้แบ่งเป็นส่วนๆ ซึ่งแสดงถึงระดับต่างๆของเส้นลมปราณ

อู๋เป่ยรับไม้บรรทัดมา จากนั้นพลังในเส้นลมปราณของเขาก็เริ่มหลั่งไหลออกมา ทันใดนั้น ส่วนล่างสุดของไม้บรรทัดก็ส่องแสงสว่างเจิดจ้าจนทำให้ทุกคนตะลึงงัน!

จากนั้นไม้บรรทัดยังคงส่องแสงขึ้นไปเรื่อยๆ เริ่มจากระดับเส้นลมปราณทองแดง ขึ้นไปเป็นเส้นลมปราณเงิน และต่อด้วยเส้นลมปราณทองคำ แสงบนไม้บรรทัดยังคงสว่างขึ้นจนถึงจุดสูงสุดของระดับเส้นลมปราณทองคำ ก่อนที่อู๋เป่ยจะหยุดปล่อยพลังเข้าไป โดยแสงหยุดอยู่ที่ขอบสูงสุดของเส้นลมปราณทองคำ เกือบจะทะลุเกณฑ์สูงสุด