ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2060

อู๋เป่ยถามศิลาเฒ่าว่า "ในเผ่า ทุกคนสามารถใช้พลังของวัตถุศักดิ์สิทธิ์ได้หรือเปล่า?"

ศิลาเฒ่าตอบว่า "โดยทั่วไปแล้วก็ได้ แต่เพราะร่างกายของแต่ละคนแตกต่างกัน ส่วนใหญ่จะใช้วัตถุศักดิ์สิทธิ์วาดบนร่างกายเพื่อรับพลังเล็กน้อยเท่านั้น มีเพียงคนส่วนน้อยเท่านั้นที่สามารถเก็บพลังนั้นไว้ในร่างกายได้ คนที่เก่งที่สุดคือคนที่สามารถใช้พลังวัตถุศักดิ์สิทธิ์เปลี่ยนแปลงตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ "

อู๋เป่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามว่า "ศิลาเฒ่า ท่านเคยสัมผัสพลังของวัตถุศักดิ์สิทธิ์หรือไม่?"

ศิลาเฒ่าพยักหน้า "จริง ๆ แล้วตอนนี้ข้ายังใช้พลังวัตถุศักดิ์สิทธิ์ได้อยู่ แต่ข้าเป็นเหมือนคนส่วนใหญ่ ใช้พลังได้น้อยมาก แต่ถึงอย่างนั้น หากข้าใช้พลังนี้ คนหนุ่มสาวแปดถึงสิบคนก็ไม่สามารถเข้าใกล้ข้าได้"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วกล่าวว่า "ขอดูวัตถุศักดิ์สิทธิ์บนร่างกายท่านได้ไหม?"

ศิลาเฒ่าหัวเราะแล้วกล่าวว่า "ได้สิ งั้นก็ขออวดความน่าเกลียดแล้วกัน"

ศิลาเฒ่ายืนขึ้น ถอดเสื้อออก เผยให้เห็นภาพวาดใบหน้าประหลาดตรงหน้าอก ล้อมรอบด้วยลายดอกไม้เปลวไฟ จากนั้นเขาร้องเพลงรบ ทำให้จิตใจเข้าสู่สภาวะจดจ่อ วัตถุศักดิ์สิทธิ์บนหน้าอกเริ่มเปล่งแสงออกมา รัศมีอันน่าเกรงขามแผ่ออกมาจากร่างกาย

อู๋เป่ยจ้องมองศิลาเฒ่า แล้วเปิดใช้ ดวงตาแห่งมิติ เห็นเส้นแสงบาง ๆ ลอยเหนือศีรษะของศิลาเฒ่า มีพลังงานไหลเวียนเข้าสู่ร่างกาย ทำให้เขาดูแตกต่างจากเมื่อครู่ อู๋เป่ยยื่นมือคว้าเส้นแสงนั้น ตัดเส้นแสงบางส่วนออกมา พลังงานเสี้ยวหนึ่งตกลงบนฝ่ามือของเขา เมื่อพลังงานนี้เข้าสู่ร่างกาย อู๋เป่ยก็รู้สึกคุ้นเคย สายตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

จี้รัวเฟยถามว่า "ซวนเป่ย เจ้ามองเห็นอะไรหรือ?"

อู๋เป่ยตอบว่า "ถ้าข้ามองไม่ผิด วัตถุศักดิ์สิทธิ์นี้น่าจะเชื่อมโยงกับพลังจากจักรวาลหลัก แต่เพราะความสามารถในการสื่อสารมีจำกัด พลังนี้จึงถูกเจือจางและมีปริมาณน้อยมาก โชคดีที่มันน้อยมาก ไม่เช่นนั้นศิลาเฒ่าคงรับพลังนี้ไม่ไหวและร่างแตกสลายจนตาย"

จี้รัวเฟยกล่าวว่า "นึกไม่ถึงว่าพลังนี้มาจากจักรวาลหลัก วัตถุศักดิ์สิทธิ์พวกนี้ไม่ธรรมดาเลย"

อู๋เป่ยถามศิลาเฒ่าว่า "ใครก็สามารถใช้วัตถุศักดิ์สิทธิ์ดูดพลังได้งั้นหรือ?"

ศิลาเฒ่าหายใจหอบ ก่อนจะตอบว่า "ต้องผ่านการฝึกฝนตามคำสอนและเคล็ดวิชาก่อน"

อู๋เป่ยว่า "บอกเคล็ดวิชาและคำสอนให้ข้าได้ไหม?"

ศิลาเฒ่าพยักหน้าแล้วบอกเคล็ดวิชา อู๋เป่ยลองทำตามทันที วาดวัตถุศักดิ์สิทธิ์บนหน้าอกและเข้าสู่สมาธิ เขาใช้เต้าเซิ่นแปลงร่างอวตาร นั่งขัดสมาธิอยู่ในจักรวาลจำลองของเขา กราบไหว้วัตถุศักดิ์สิทธิ์อย่างศรัทธา

ไม่นานเหนือศีรษะของอู๋เป่ยก็ปรากฏเส้นแสงหนาเท่านิ้วเชื่อมกับความว่างเปล่า พลังจากจักรวาลหลักค่อย ๆ ไหลเข้าสู่ร่างกาย

อู๋เป่ยรู้สึกว่าพลังนี้ถูกเจือจางเหลือเพียงหนึ่งส่วน แต่กลับกลายเป็นว่าไม่เกิดผลกระทบกับร่างกายอู๋เป่ยเลย พลังทั้งหมดกลับถูกดูดกลืนเข้าสู่จักรวาลจำลองของเขา

อู๋เป่ยลืมตาขึ้นแล้วถามศิลาเฒ่า "เจ้ายังติดต่อกับเผ่าที่เคยอยู่ไหม?"

ศิลาเฒ่าดูตื่นตระหนก อู๋เป่ยรีบกล่าวว่า "ไม่ต้องกลัว ข้าอยากติดต่อเผ่าของเจ้าผ่านเจ้า"

ศิลาเฒ่าถามอย่างระแวง "เจ้าจะไปฆ่าพวกเขาหรือ?"

อู๋เป่ยส่ายหน้า "ข้าไม่อยากฆ่าใคร ข้าแค่สนใจวัตถุศักดิ์สิทธิ์"

ศิลาเฒ่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนตอบว่า "ข้าพาเจ้าไปได้ หลายปีที่ผ่านมา ข้าทำการค้ากับพ่อค้า นำสินค้าจากภายนอกเข้าไปขายในเผ่าที่ข้าเคยอยู่"