ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2059

อู๋เป่ยกล่าวว่า: "รัวเฟย ข้าได้รับรายงานมามากมายว่าสถานการณ์ที่นี่ซับซ้อนมาก ศัตรูจากภายนอกมักจะรุกรานบ่อยครั้ง เจ้าที่เป็นผู้พิทักษ์ที่นี่ คงรู้ดีที่สุด ข้าอยากฟังความคิดเห็นจากเจ้า"

จี้รัวเฟยสีหน้าหนักใจและพยักหน้าเบา ๆ : "ไม่ผิด ที่นี่อันตรายมาก ทหารที่คอยปกป้องที่นี่ อัตราการตายสูงมาก เมื่อครึ่งปีที่ผ่านมา ทหารของข้าแทบจะเปลี่ยนกันหมด แทบทุกวันของที่นี่จะต้องรับมือกับการรุกราน และศัตรูก็ไม่กลัวตาย พลังการต่อสู้ของพวกมันยังแข็งแกร่งพอสมควร"

อู๋เป่ยกล่าว: "ข้าจำได้ว่า เมื่อก่อนประตูเมือเซินอู่เป็นที่ตั้งของอาณาจักรสี่ฤดู ถูกสร้างขึ้นโดยอาณาจักรนั้น ตอนนั้นประตูเมืองเซินอู่เคยมีสถานการณ์แบบนี้หรือเปล่า?"

จี้รัวเฟยส่ายหัว: "ตอนนั้นทหารหลายนายของข้าเป็นคนจากอาณาจักรสี่ฤดู ข้าถามพวกเขาว่าในสมัยที่อาณาจักรสี่ฤดูปกครอง ประตูเมืองเซินอู่จะมีการรุกรานแค่ไม่กี่เดือนครั้ง ไม่เหมือนตอนนี้ที่รุกรานถี่ขนาดนี้"

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว: "งั้นสถานการณ์ก็น่าสนใจไม่น้อยเลยล่ะ!"

ทันใดนั้นเสียงระฆังดังขึ้นอย่างเร่งด่วน บ่งบอกว่าอีกแล้วที่มีศัตรูรุกราน

จี้รัวเฟยรีบวิ่งไปที่ประตูเมือง สั่งการทหารให้เตรียมรับมือ

อู๋เป่ยมองไปและเห็นกองทัพชนเผ่าหมื่นคนขี่ม้าป่าขนาดใหญ่พุ่งออกมาจากป่า พวกมันถือดาบโค้งเดินทางอย่างรวดเร็ว จนใกล้ประตูเมือง(เซินอู่

"ปืนใหญ่!" จี้รัวเฟยดูเหมือนจะชินกับสถานการณ์นี้ สั่งการอย่างใจเย็น

ปืนใหญ่ชิ่นเมินถูกจัดเรียงเป็นแถวพร้อมยิงใส่พวกชนเผ่าที่รุกราน เมื่อยิงไปหนึ่งรอบ พื้นดินก็ระเบิดออกหลายครั้งและทำให้ทหารม้าหมาป่าส่วนหนึ่งตายไป

ในยุคที่เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ปืนใหญ่บางตัวที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณมักจะไม่สามารถใช้งานได้ดีเท่าที่เคย แต่ปืนใหญ่โบราณเหล่านี้กลับสามารถสร้างความเสียหายให้ศัตรูได้อย่างมาก

"ธนู!"

หลังจากการยิงด้วยปืนใหญ่หนึ่งรอบแล้ว กองทหารม้าหมาป่ายังคงบุกเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงระยะที่ธนูสามารถยิงได้

เสียงสายธนูดังขึ้นและลูกธนูตกลงไปอีกครั้ง สังหารทหารม้าหมาป่าได้อีกจำนวนหนึ่ง แต่ก็ยังคงมีทหารม้าหมาป่าจำนวนมากที่พุ่งเข้ามาที่ประตูเมือง และมันก็มีพลังในการกระโดดที่น่าทึ่ง กระโดดสูงจนพุ่งไปที่ทหาร

อู๋เป่ยถอนหายใจเบา ๆ แล้วขยับมือขวา มือขนาดใหญ่พุ่งลงจากฟ้า ขณะเดียวกันอากาศก็ถูกบีบอัดจนเกิดคลื่นกระแทกมหาศาลพุ่งไปยังทหารม้าหมาป่า

เสียงดังสนั่น มือขนาดใหญ่กว้างหลายพันเมตรกระแทกลงบนพื้นดิน และทหารม้าหมาป่าทั้งหมดในรัศมีนั้นกลายเป็นหมอกเลือดทันที!

"ตูม! ตูม! ตูม!"

อู๋เป่ยโจมตีต่อเนื่องหลายร้อยครั้งจนคลุมพื้นที่ทั้งหมดที่ทหารม้าหมาป่าตั้งอยู่

หลังจากเสียงดังสะเทือน พื้นดินเต็มไปด้วยเลือดและเศษซาก ทหารม้าหมาป่าทั้งหมดหายไปหมดสิ้น เสียงหมอกเลือดค่อย ๆ หายไป พื้นดินกลายเป็นสีแดงเข้มหนา

ทุกคนตกตะลึง พลังทำลายล้างมหาศาลอะไรขนาดนี้! ในยุคที่เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ยังมีพลังแบบนี้อยู่จริงหรือ? เขาคือใครกัน?

จี้รัวเฟยก็ประหลาดใจไม่น้อย นางกล่าวว่า: " ซวนเป่ย พลังของข้าแทบจะหมดเกลี้ยง แต่เจ้ากลับดูเหมือนมีพลังแข็งแกร่งยิ่งขึ้นกว่าเดิมอีก"

อู๋เป่ยกล่าว: "ชนเผ่าพวกนี้ไม่น่าจะบุกมาทุกวันหรอก ข้าอยากรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังพวกเขา"

จี้รัวเฟยรู้สึกสงสัย: "้ขาหมายถึงมีคนบงการอยู่เบื้องหลัง?"

อู๋เป่ย: "ใช่ ข้าจะอยู่ที่นี่สักพัก จนกว่าคนที่อยู่เบื้องหลังจะอดรนทนไม่ไหวและออกมาเอง"

จี้รัวเฟยหัวเราะ: "ปกติเราจะต้านทานศัตรูได้ แต่การที่เจ้าฆ่าทุกคนในพริบตาเช่นนี้จะทำให้ศัตรูไม่สามารถบุกต่อไปได้แล้ว"