ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2080

"เจ้าควรตอบให้ตรงไปตรงมาจะดีกว่า" อู๋เป่ยจ้องมองเธอโดยไม่มีท่าทีเห็นใจแม้แต่น้อย หากผู้หญิงคนนี้กล้าเล่นเล่ห์กับเขา เขาจะสังหารเธอในทันที

หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนตอบว่า "ข้าคือศิษย์ของสำนักเซวียนหมิง ข้ามีนามว่าอวิ๋นซ่าง"

"พวกเรามาที่นี่เพื่อตามหาสมบัติล้ำค่าของจักรวาลหลักที่สูญหายไป"

อู๋เป่ยถามว่า "สมบัติอะไร?"

อวิ๋นซ่างตอบว่า "ไม้บรรทัดจวิ้นเทียน ดาบสังหารเทพ, และขวานสะเทือนฟ้า"

อู๋เป่ยกล่าวว่า "ของสามสิ่งนี้เป็นสมบัติของจักรวาลหลัก?"

อวิ๋นซ่างพยักหน้า "ว่ากันว่า ผู้บำเพ็ญในจักรวาลหลักได้เปิดสุสานเซียนโบราณแห่งหนึ่งและพบสมบัติมากมาย มีผู้บำเพ็ญสามคนได้รับสมบัติสามชิ้นนี้ไป ทว่ามีคนที่อิจฉาพวกเขามากมาย เมื่อพวกเขาออกจากสุสานก็ถูกตามล่าจากเหล่าผู้บำเพ็ญเป็นจำนวนมาก สุดท้ายพวกเขาจึงไม่มีทางเลือกและต้องหนีมายังจักรวาลรองเพื่อซ่อนตัว แต่ในท้ายที่สุดพวกเขาก็ถูกจับและสังหารไป ทว่าพวกเขาไม่เคยบอกว่าซ่อนสมบัติทั้งสามไว้ที่ใด"

"หมายความว่า สมบัติเหล่านั้นถูกซ่อนไว้ในจักรวาลเจิ้นตั้นงั้นหรือ?"

"นี่เป็นเพียงข้อสันนิษฐาน แต่ไม่นานมานี้เราได้รับข่าวว่า เผ่าเทพในจักรวาลเจิ้นตั้นได้รับสมบัติชิ้นหนึ่ง เมื่อทราบข่าว สำนักเซวียนหมิงของเราก็ต้องการแย่งชิงสมบัตินั้น จึงส่งศิษย์บางส่วนมาที่นี่เพื่อยึดครองแผ่นดินว่านเซียงก่อน แล้วใช้เป็นฐานในการโจมตีเผ่าเทพ"

อู๋เป่ยกล่าวว่า "ด้วยพลังของพวกเจ้าในตอนนี้ การทำลายเผ่าเทพไม่ใช่เรื่องยาก แล้วเหตุใดจึงต้องทำเรื่องให้ยุ่งยากเช่นนี้?"

อวิ๋นซ่างตอบว่า "เพราะสำนักเซวียนหมิงกังวลว่า หากเผ่าเทพสามารถควบคุมอาวุธสังหารชิ้นนั้นได้ การโจมตีพวกมันโดยตรงอาจทำให้พวกเราต้องเสียสละอย่างมหาศาล ด้วยเหตุนี้ พวกเราจึงเลือกใช้แผนที่รอบคอบมากกว่า"

"แต่ถึงกระนั้น การยึดครองแผ่นดินว่านเซียง ก็ไม่จำเป็นต้องสังหารทุกชีวิตใช่หรือไม่?"

อวิ๋นซ่างก้มหน้าตอบว่า "เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับข้า เป็นศิษย์พี่และเหล่าผู้อาวุโสที่ดูดพลังของทุกชีวิตบนแผ่นดินนี้ไปเพื่อใช้ในการหลอมสร้างบุตรเซียนแห่งเสวียนหมิง"

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว "บุตรเซียนแห่งเสวียนหมิง? นั่นคืออะไรกัน? หรือเป็นศาสตร์มืดที่พวกเจ้าฝึกฝน?"

อวิ๋นซ่างตอบว่า "มันคือศาสตร์แห่งการฝึกตนโดยการดูดซับพลังชีวิตของสรรพสิ่ง"

"แล้วใครกันที่กำลังฝึกตนโดยใช้บุตรแห่งเซียนนี้?"

อวิ๋นซ่างกล่าวว่า "ผู้อาวุโสหลิว"

อู๋เป่ยกล่าวว่า "แล้วผู้อาวุโสหลิวอยู่ที่ไหน?"

"ไม่ไกลจากที่นี่" อวิ๋นซ่างตอบ

อู๋เป่ยถามต่อว่า "หากเขาหลอมสร้างบุตรแห่งเซียนสำเร็จ พลังของเขาจะเพิ่มขึ้นมากเพียงใด?"

อวิ๋นซ่างตอบว่า "มากกว่าตอนนี้สิบเท่าหรือมากกว่านั้น"

อู๋เป่ยกล่าวว่า "ดี! ข้าจะปลอมตัวเป็นผู้บำเพ็ญในชุดน้ำเงินเมื่อครู่ และเจ้านำข้าไปพบผู้อาวุโสหลิว"

อวิ๋นซ่างตกตะลึง รีบถามว่า "เจ้าคิดจะทำอะไร?"

อู๋เป่ยยิ้มเย็น "แน่นอนว่าข้าจะฆ่ามัน! สิ่งมีชีวิตบนแผ่นดินว่านเซียงต่างไร้ซึ่งความผิด แต่ต้องถูกสังเวยให้กับการฝึกตนของมัน มันต้องชดใช้!"

อวิ๋นซ่างจ้องมองเขา "ข้าไม่เข้าใจว่าเหตุใดเจ้าจึงต้องทำเช่นนี้ แต่ผู้อาวุโสหลิวแข็งแกร่งมาก ข้าต่อหน้าเขาเป็นเพียงมดปลวก เจ้าแน่ใจหรือว่าต้องการรับมือกับเขา?"

อู๋เป่ยตอบว่า "นั่นเป็นเรื่องของข้า สิ่งที่เจ้าต้องทำคือพาข้าไปพบมัน"

อวิ๋นซ่างไม่พูดอะไรอีก และเริ่มนำทางไป

ทั้งสองทะยานไปข้างหน้าเป็นระยะเวลาหนึ่ง ไม่นานก็มาถึงเขตพระราชวังแห่งหนึ่ง เดิมทีสถานที่นี้เป็นของขุมกำลังใหญ่แห่งหนึ่งในแผ่นดินว่านเซียง แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นที่พักของเหล่าผู้บำเพ็ญจากสำนักเสวียนหมิง

อวิ๋นซ่างและอู๋เป่ยร่อนลงมายังสวนอันเงียบสงบแห่งหนึ่ง ทันทีที่พวกเขามาถึง ก็มีเสียงดังออกมาจากในเรือน "อวิ๋นซ่าง เจ้ามาที่นี่มีธุระอันใด?"

อวิ๋นชางมองไปที่อู๋เป่ยก่อนพูดขึ้นว่า "ผู้อาวุโสหลิว พวกเรามีเรื่องจะรายงาน"

"เข้ามาได้" เสียงตอบกลับดังขึ้น

ทั้งสองเดินเข้าไปในห้อง ก็พบว่ามีแท่นหยกสีขาวตั้งอยู่ ตรงกลางแท่นนั้นมีชายวัยกลางคนคนหนึ่งนั่งขัดสมาธิอยู่ พลังปราณของเขาน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก เทียบได้กับระดับยอดฝีมือของจักรวาลเจิ้นตั้น

เมื่อชายวัยกลางคนเห็นอู๋เป่ย คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันเล็กน้อยแล้วถามว่า "เจ้าเป็นใคร?"

"ฟิ้ว!"