ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2083

เขาถามว่า: "นอกจากดาบมังกรแล้ว วิธีการที่ทรงพลังที่สุดของตระกูลเสวียนเหอคืออะไร?"

จงเสวียนหลิง: "นอกจากดาบมังกรแล้ว ตระกูลเสวียนเหอเองก็มีอาวุธใหญ่หนึ่งชิ้น ชื่อว่า ตำราแห่งการเรียก ซึ่งได้ยินมาว่าสามารถใช้หนังสือเล่มนี้ในการเรียกพลังชั่วร้ายจากจักรวาลหลักขึ้นมาได้ นั่นคือเหตุผลที่ตระกูลเสวียนเหอสามารถขึ้นเป็นหนึ่งในแปดตระกูลใหญ่ได้"

อู๋เป่ย: "เรียกพลังจากจักรวาลหลักงั้นเหรอ? ฟังดูน่าสนใจดี!"

จงเสวียนหลิงไม่รู้ว่าอู๋เป่ยมีผู้ฝึกวิชาปีศาจจากจักรวาลหลักซ่อนอยู่ข้างกาย

จงเสวียนหลิง: "ดังนั้นข้ารู้ตัวดีว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ ตระกูลจงของข้าจะต้องเลือกยอมอยู่ภายใต้หรือถูกทำลายไป"

หลี่เย่าซือ: "ท่านพ่ออยู่ที่นี่ ท่านพี่ไม่ต้องกังวล ตระกูลเสวียนเหอถึงจะทรงพลังแค่ไหนก็ไม่สามารถเอาชนะเราได้"

จงเสวียนหลิงยังคงลังเลอยู่: "แต่เบื้องหลังตระกูลเสวียนเหอคือทั้งเผ่าเทพ มันอาจจะทำให้พวกท่านเดือดร้อนได้"

อู๋เป่ย:"ไม่ต้องปิดบัง ข้ามาที่อาณาจักรเทพโต้วซวีนี้เพื่อจะสร้างชื่อเสียง ถ้าท่านพี่จงมีความกล้าหาญ ข้าสามารถช่วยท่านรวมอำนาจในอาณาจักรเทพโต้วซวีได้"

จงเสวียนหลิงอึ้งไป: "รวมอาณาจักรเทพโต้วซวี?"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ใช่ และถ้าเป็นไปได้ ท่านจะได้ควบคุมอาณาจักรเทพอื่นๆ อีกด้วย"

จงเสวียนหลิงรู้สึกประหลาดใจและสงสัยว่าเป็นไปได้หรือไม่ที่จะควบคุมอาณาจักรเทพโต้วซวี

อู๋เป่ยสามารถมองออกถึงความไม่มั่นใจของจงเสวียนหลิง แต่เขาก็ไม่ได้แปลกใจจึงพูดว่า: "ท่านพี่จงไม่ต้องกังวลข้ามาที่นี่เพื่อเผยแพร่เส้นทางแห่งเซียนมนุษย์ด้วย"

แน่นอนว่าจงเสวียนหลิงเคยได้ยินเกี่ยวกับเส้นทางแห่งเซียนมนุษย์ เพราะในจักรวาลเจิ้นตั้นมีผู้ฝึกหลายคนที่กำลังฝึกฝนอยู่ และผลลัพธ์นั้นดีมากและไม่ถูกขัดขวางจากเผ่าเซียน

จงเสวียนหลิงนึกขึ้นได้และถามด้วยความตกใจ: "เผยแพร่เส้นทางแห่งเซียนมนุษย์! ท่านคือผู้ที่สร้างเส้นทางแห่งเซียนมนุษย์งั้นเหรอ?"

อู๋เป่ยยิ้ม และภายในจักรวาลเจิ้นตั้น เส้นทางแห่งเซียนมนุษย์และจักรพรรดิมหาสูงสุด ก็เริ่มสั่นไหว และลมแห่งพลังอันกว้างใหญ่ก็ตกลงมา ซึ่งการกระทำนี้เป็นการยืนยันตัวตนของอู๋เป่ยได้เป็นอย่างดี

จงเสวียนหลิงรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง จึงรีบคำนับอู๋เป่ย: "ไม่คิดเลยว่าท่านคือผู้ที่ยิ่งใหญ่!"

เขายิ้มและกล่าวว่า: "ตั้งแต่ได้ยินเกี่ยวกับเส้นทางแห่งเซียนมนุษย์ ข้าก็เริ่มลองฝึกฝนดูและพบว่า ผลลัพธ์ของมันดีกว่าวิธีการฝึกของเทพเซียนมาก"

อู๋เป่ย: "โอ้ แล้วหลังจากนั้นท่านก็ไม่ได้ฝึกฝนหรือ?"

จงเสวียนหลิง: "ข้าเป็นเซียนบรรพกาลไปแล้ว การหันหัวกลับมันยากเกินไป แต่ก็ได้ให้ลูกหลานบางคนฝึกวิถีเซียนในลับๆ"

อู๋เป่ย: "จริงๆ ข้าก็ฝึกจนถึงเซียนบรรพกาลเหมือนกัน มีปัญหาหลายอย่างในสี่ระดับนั้น"

จงเสวียนหลิง: "ใช่เลย เสียดายที่ข้าเกิดเร็วไป ถ้าข้ายังหนุ่มอยู่ คงจะพยายามฝึกฝนมากกว่านี้"

อู๋เป่ย: "ดังนั้น ข้าจึงอยากให้คนจากอาณาจักรเทพโต้วซวีสามารถฝึกวิถีเซียนได้ อย่างที่ข้าทราบ อาณาจักรเทพโต้วซวีส่วนใหญ่เป็นมนุษย์"

จงเสวียนหลิง: "ใช่ อาณาจักรเทพมีมนุษย์จำนวนมาก และหลายคนก็ไม่มีสิทธิ์ฝึกฝน ถ้าสามารถทำให้วิถีเซียนแพร่หลายได้ ทุกคนจะมีโอกาสฝึกฝนได้ นี่คงจะเป็นเหตุการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!"

อู๋เป่ย: "ตอนนี้ ข้าอยากจะสร้างสำนักศึกษาเซียนในดินแดนของท่านก่อน ในช่วงแรกข้าจะนั่งคุมเอง ท่านคิดว่าไง?"

จงเสวียนหลิง: "แน่นอนดีมาก อย่างน้อยประชาชนในอาณาจักรขอข้าก็จะมีโอกาสไปที่นั่น"