ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2082

ชายวัยกลางคนที่นำอยู่รูปร่างสูงใหญ่และทรงพลัง เขาคือจงเสวียนหลิงผู้นำตระกูล เขาจ้องมองหลี่เย่าซือด้วยสายตาอาฆาตก่อนจะกล่าวอย่างดุดันว่า"เจ้าหนู เจ้ากล้ามาที่นี่อีกเหรอ!"

เนื่องจากครั้งที่แล้วเขาได้ลงมือทำร้ายชายวัยกลางคนไป หลี่เย่าซือจึงรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ เขาจึงก้าวไปข้างหน้าพร้อมประสานมือกล่าวว่า"ท่านลุงจง คราวก่อนเป็นข้าที่ผิดเอง ข้ามาเพื่อขอโทษ และครั้งนี้...บิดาของข้าก็มาด้วย"

อู๋เป่ย ยิ้มพลางกล่าวว่า"พี่จง ข้าได้ยินชื่อเสียงของท่านมานานนัก ข้าได้ทราบว่าบุตรชายของข้าได้ทำร้ายท่านไป ข้ารู้สึกผิดเป็นอย่างยิ่ง จึงตั้งใจมาเยี่ยมเยียนท่านด้วยตัวเอง"

เมื่อได้ยินว่าอู๋เป่ยคือบิดาของหลี่เย่าซือ สีหน้าของชายวัยกลางคนก็ยิ่งดูแย่ลง เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า"อะไรนะ? ลูกตีข้าไปแล้ว ทีนี้พ่อยังจะมาซ้ำอีกหรือไง?"

อู๋เป่ยรีบพูดขึ้นว่า: "พี่จง ท่านเข้าใจผิดแล้ว ข้ามาเพื่อช่วยท่านแก้ปัญหา!"

จงเสวียนหลิงฮึดฮัดอย่างหนัก: "เจ้าจะช่วยข้าแก้ปัญหาอะไรได้!"

อู๋เป่ยมองไปที่หลี่เย่าซือเพียงแวบเดียว หลี่เย่าซือก็หยิบเอายาอายุวัฒนะที่เพิ่งปรุงเสร็จออกมา ยานี้สามารถช่วยให้ เซียนบรรพกาล ทะลวงระดับต่อไปได้

ยาอายุวัฒนะที่อู๋เป่ยปรุงขึ้นนั้น มีพลังแห่งวิถีเต๋าแฝงอยู่ พอจงเสวียนหลิงเห็นมันก็รับรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่ายานี้มีประโยชน์มหาศาลต่อเขา!

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที ก่อนจะเอ่ยถามว่า

"นี่คือโอสถอะไรกัน?"

หลี่เย่าซือยิ้มก่อนจะตอบว่า

"นี่คือยาไท่ซื่อที่บิดาข้าหลอมขึ้นมา ท่านลุงจง พลังยุทธ์ของท่านติดอยู่ที่ระดับ เซียนบรรพกาลขั้นต้นมาโดยตลอด หากท่านกลืนกินโอสถนี้ ย่อมสามารถทะลุขีดจำกัดได้อย่างแน่นอน"

จงเสวียนหลิงเบิกตากว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ

"โอสถเช่นนี้มีอยู่บนโลกด้วยรึ?"

อู๋เป่ยหัวเราะเบา ๆ ก่อนกล่าวว่า"หากพี่จงไม่เชื่อ ก็ลองกินดูดูสิ"

จงเสวียนหลิงย่อมไม่ยอมกินยาอายุวัฒนะของคนอื่นง่ายๆ เขากล่าวว่า:"จะมีประโยชน์หรือไม่ข้าค่อยศึกษาเองในภายหลัง แต่ตระกูลจงของข้าไม่ต้อนรับพวกเจ้า"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นพวกเราจะไม่รบกวนอีก"

เขาหันหลังจะจากไป แต่หลี่เย่าซือกลับกล่าวขึ้นว่า: "พ่อ ข้าได้ยินมาว่า เทพโบราณหวนไห่กำลังจะลงมือกับตระกูลจง ท่านไปไม่ได้! ถ้าท่านไม่ช่วยตระกูลจง เกรงว่าตระกูลจงคงถึงจุดจบแน่!"

อู๋เป่ยถอนหายใจเบาๆ:"ลูก แม้ว่าพ่อจะมีวิธีรับมือกับเทพโบราณหวนไห่ แต่ลุงจง ยังโกรธอยู่ ช่างเถอะ รอให้เขาใจเย็นลงอีกไม่กี่ปีก่อน ค่อยว่ากันใหม่"

เมื่อได้ยินว่าอู๋เป่ยดูเหมือนจะมีวิธีรับมือกับเทพโบราณหวนไห่ สีหน้าของจงเสวียนหลิงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ภายในใจเขาเกิดความเคลื่อนไหว เขารีบเรียกอู๋เป่ยไว้ ก่อนจะเอ่ยถาม

"พวกเจ้ารู้เรื่องของเทพโบราณหวนไห่ด้วยหรือ?"

อู๋เป่ยยิ้มพลางตอบว่า "แน่นอนว่ารู้ ข้ายังเคยไปพบเทพโบราณหวนไห่มาด้วยตัวเองเลย"

จงเสวียนหลิงขมวดคิ้วเล็กน้อย พลางมองอีกฝ่ายด้วยความสงสัย "แล้วเจ้ามีวิธีอะไร?"

อู๋เป่ย : …

"วิธีการไม่ใช่สิ่งสำคัญ สิ่งสำคัญคือข้าสามารถทำให้เทพโบราณหวนไห่ไม่เป็นภัยต่อ ตระกูลจงอีกต่อไป"

จงเสวียนหลิงเป็นคนที่ยึดถือความเป็นจริง เขาครุ่นคิดอยู่ไม่กี่วินาทีก่อนจะกล่าวว่า

"เมื่อมาเยือนถึงที่ ก็นับเป็นแขก เชิญทั้งสองเข้าไปนั่งในห้องโถงก่อนเถิด"

เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในโถงใหญ่ของตระกูลจง หญิงสาวคนหนึ่งก็วิ่งออกมา นางดูอายุราวสิบแปดปี ใบหน้างดงามอ่อนหวาน นางคือจงฉู่

เมื่อเห็นจงฉู่ หลี่เย่าซือก็แกล้งขยิบตาให้นาง แต่จงฉู่กลอกตาใส่เขาด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเดินไปข้างหน้าแล้วทำความเคารพอู๋เป่ย

"สวัสดีค่ะ ลุงหลี่"

อู๋เป่ยยิ้มก่อนจะกล่าวว่า "สวัสดี จงฉู่"

จงเสวียนหลิงกระแอมเบาๆ ก่อนจะพูดขึ้นว่า "เรื่องของเทพโบราณหวนไห่ ทางตระกูลจง กำลังหาวิธีรับมืออยู่"

อู๋เป่ยหัวเราะเบาๆ ก่อนกล่าวว่า"เทพโบราณหวนไห่ เป็นผู้แข็งแกร่งแห่งยุคที่อยู่มาถึงแปดกัลป์ ไม่ทราบว่าพี่จงมีแผนจะรับมือเขาอย่างไร?"