ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2115

โฉวกวางไท่โบกมือ: "ไม่เป็นไร มีคนมาแย่งศิษย์กับผม ผมก็เลยต่อสู้กับเขาสักยก พวกเราต่างก็บาดเจ็บ แต่บาดแผลของเขาหนักกว่าหน่อย ศิษย์เอ๋ย อาจารย์ต้องใช้ความพยายามมากเพื่อรับคุณเป็นศิษย์ อย่าทำให้ผมผิดหวังเชียวล่ะ"

อู๋เป่ยรีบพูด: "ศิษย์จะทำให้อาจารย์ภูมิใจ!"

โฉวกวางไท่หัวเราะใหญ่ พูดว่า: "ดี! ศิษย์เอย อาจารย์ก็จะสนับสนุนคุณอย่างเต็มที่ ให้คุณได้เป็นเทียนเฉียวอันดับหนึ่งของสำนักเซวียนหมิง!"

อู๋เป่ยถาม: "ซือจวินครับ ศิษย์ได้ยินมาว่า หัวหน้าพรรคจะยกตำแหน่งให้กับลูกเขยทั้งห้าในอนาคต เป็นความจริงหรือไม่?"

เขาถามอย่างตรงไปตรงมา แต่โฉวกวางไท่ฟังแล้วกลับไม่แปลกใจ พูดว่า: "นี่มันเรื่องที่ชัดเจนอยู่แล้ว หัวหน้าพรรคไม่ยกตำแหน่งให้พวกเราทั้งห้า แล้วจะให้ใครล่ะ? ตอนที่เขาเลือกพวกเรา ก็เพื่อวางแผนขั้นตอนนี้แล้ว"

อู๋เป่ย: "การแข่งขันคงจะดุเดือดมากแน่เลย"

โฉวกวางไท่: "ใช่ ในบรรดาทั้งห้าคน มีเพียงผมที่ขาดศิษย์ที่เป็นอัจฉริยะ จึงถูกพวกเขากดข่มมาตลอด ตอนนี้ดีแล้ว ผมได้รับเทียนเฉียวอย่างคุณคนนี้มาเป็นศิษย์"

เขาพูดเพิ่มเติม: "ตอนนี้ คุณสำคัญมากสำหรับอาจารย์ ยิ่งเจ้าเป็นอัจฉริยะเท่าไร หัวหน้าพรรคก็จะยิ่งให้ความสำคัญกับผมมากขึ้นเท่านั้น ถึงตอนนั้น อาจารย์ก็จะสามารถขอทรัพยากรมากที่สุดให้คุณได้"

ขณะพูดเขาก็ชะงักไปทันที ยื่นมือไปแตะตัวอู๋เป่ย ร้องอุทานว่า: "ร่างกายของคุณ... มีกลิ่นอายบางอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกไม่สบายใจ ไม่สิ ก่อนหน้านีคุณไม่ได้อยู่ในขั้นฝึกฝนร่างกายหรอกหรือ? ตอนนี้เข้าสู่ขั้นฝึกลมปราณแล้วเหรอ?"

อู๋เป่ยยิ้มตอบ: "ใช่ครับ ช่วงนี้ศิษย์ขยันฝึกฝนอย่างหนัก ในที่สุดก็สำเร็จขั้นฝึกลมปราณ"

โฉวกวางไท่พยักหน้า: "ดูเหมือนผู้อาวุโสหลิวก็คงให้คำแนะนำเจ้าไม่น้อย ดีมาก เพียงแค่บรรลุถึงขั้นฝึกลมปราณระดับห้า เจ้าก็จะสามารถไปลองโชคที่ 'ตำหนักปราณเซียน' ได้แล้ว"

อู๋เป่ยยังไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับตำหนักปราณเซียนมาก่อน จึงถาม: "ซือจวิน ตำหนักปราณเซียนนี้มีไว้ทำอะไรหรือครับ?"

โฉวกวางไท่ยิ้มตอบ: "ในนั้นเก็บปราณเซียนสามสายจากเจิ้นตั้นหลัก หากเจ้ามีพรสวรรค์ดีพอ ก็จะได้สัมผัสกับปราณเซียนบ้าง ทำให้เปลี่ยนแปลงตัวตนและพรสวรรค์ได้รับการยกระดับอย่างมหาศาล แน่นอนว่าโอกาสนั้น

น้อยมาก นับตั้งแต่บรรพบุรุษได้รับปราณเซียนสามสายนั้นมา มีเพียงคนเดียวที่ได้สัมผัสกับปราณเซียน เขาต่อมาได้กลายเป็นอาจารย์ทวดผู้ก่อตั้งสำนักเซวียนหมิง"

อู๋เป่ยเริ่มสนใจ รีบถาม: "ซือจวิน ปราณเซียนเหล่านี้มาจากที่ไหน มีเฉพาะสำนักเซวียนหมิงของเราหรือครับ?"

โฉวกวางไท่ตอบ: "มีคนพูดว่า ตอนนั้นผู้แข็งแกร่งขอบเขตแห่งเต๋าที่เปิดเจิ้นตั้นโบราณหมิง ได้ปล่อยปราณเซียนสามร้อยสายเข้ามาที่นี่ ส่วนที่มาของปราณเซียน ไม่มีใครทราบ พวกเรารู้เพียงว่ามันทรงพลังมาก แค่ได้สัมผัสเพียงเล็กน้อยก็สามารถเปลี่ยนแปลงตัวตนและประสบความสำเร็จที่ไม่ธรรมดา"

อู๋เป่ย: "เช่นนั้น ปราณเซียนอีกสองร้อยเก้าสิบเจ็ดสายที่เหลือ เป็นของกลุ่มอื่นๆ หรือครับ?"

โฉวกวางไท่: "ใช่ การที่สำนักเซวียนหมิงของเราได้รับสามสายในนั้น ก็ถือเป็นโชคด้วย ปราณเซียนสามชนิดนี้ หนึ่งคือปราณเซียนเซวียนหมิง หนึ่งคือปราณเซียนไท่เจีย และหนึ่งคือปราณเซียนหลงหู่ ตอนแรกอาจารย์ทวดได้สัมผัสกับปราณเซียนเซวียนหมิงเพียงเล็กน้อย จึงได้มีร่างเซียนเซวียนหมิง แล้วจึงก่อตั้งสำนักเซวียนหมิงอันยิ่งใหญ่ขึ้น"

อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจมาก: "แค่ได้สัมผัสเพียงเล็กน้อย ก็สามารถก่อตั้งสำนักเซวียนหมิงได้ ปราณเซียนนี้ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!"

โฉวกวางไท่: "อาจารย์หวังว่าคุณก็จะได้สัมผัสมันบ้าง หากเจ้ามีร่างเซียนเซวียนหมิงด้วย สำนักเซวียนหมิงก็จะให้คุณเป็นศิษย์อันดับหนึ่ง มีทรัพยากรมากที่สุด!"

อู๋เป่ย: "ซือจวิน ปราณเซียนนี้ไม่สามารถถูกฝึกฝนให้เป็นของตัวเองได้หรือครับ?"

เมื่อได้ยินอู๋เป่ยถามเช่นนั้น โฉวกวางไท่ก็หัวเราะ: "นั่นมันปราณเซียนนะ แม้แต่ในเจิ้นตั้นหลักก็เป็นสิ่งที่ทรงพลังมาก จะเป็นไปได้อย่างไรที่พวกเราผู้บำเพ็ญจากเจิ้นตั้นรองจะฝึกฝนมันได้? คุณอย่าคิดมากไป แค่ได้สัมผัสเล็กน้อยก็พอแล้ว"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ครับ"

อาจารย์และศิษย์คุยกันเป็นเวลานาน อู๋เป่ยก็ได้รู้เรื่องความลับมากมายของสำนักเซวียนหมิง

สุดท้าย โฉวกวางไท่พูด: "พรุ่งนี้ ผมจะจัดพิธีรับศิษย์