ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2128

อู๋เป่ย: "อืม พาพวกนางเข้ามาพบข้าเถอะ"

ในห้องโถง,สองสาวสวยเดินเข้ามา ความงามของทั้งสองไม่ธรรมดา แม้แต่จูชิงเฉิงยังต้องยอมรับว่านางสวยมาก และท่าทางการเคลื่อนไหวของพวกนางก็มีเสน่ห์ที่ไม่อาจบรรยายออกมา ทำให้ผู้ที่เห็นรู้สึกชอบโดยไม่รู้ตัว

ทั้งสองสาวมีรูปร่างที่สมบูรณ์ ผิวพรรณขาวละเอียด หนึ่งในนั้นมีรูปร่างอวบอิ่มใส่เสื้อคลุมสีแดง ส่วนอีกคนรูปร่างเพรียวใส่เสื้อสีเหลือง ทั้งสองสาวก้มคำนับและกล่าวว่า：“ปี้เถาและหรูเสวี่ย ขอต้อนรับนายท่านเจ้าค่ะ！”

อู๋เป่ยดูทั้งสองสาวอย่างพินิจพิเคราะห์ พวกนางไม่มีที่ติจริงๆ ไม่เสียแรงที่จางกู่เยว่คัดเลือกมาจากสาวงามหลายพันคนที่คัดมาอย่างพิถีพิถัน

เขาพยักหน้าเล็กน้อย: “จากนี้ไป ที่นี่ถือว่าเป็นบ้านของพวกเจ้า ไม่ต้องเกรงใจ”

“เจ้าค่ะ นายท่าน” ทั้งสองสาวแลกสายตากัน และยิ้มอย่างอ่อนโยน ก่อนหน้านี้ พวกนางกังวลว่าคนที่ต้องตามจะเป็นคนที่เย็นชาจนชีวิตจะลำบาก

อู๋เป่ยนั่งลงและเตรียมจะดื่มชาคนรับใช้เพิ่งนำชามา แต่ปี้เถากลับยกชามชาไปวางข้างๆ และพูดว่า: “นายท่านเจ้าคะ ข้าถนัดเรื่องการชงชา ให้ข้าชงให้เถอะเจ้าค่ะ”

อู๋เป่ยยิ้มและกล่าวว่า: “จริงหรือ? ถ้าเจ้ารู้เรื่องการชงชาแบบนี้ ก็ต้องเตรียมชาที่ดีๆ มาให้สักหน่อยสิ”

ปี้เถา: “นายท่าน เมื่อมาที่นี่ข้านำชาดีๆ มาด้วย ท่านลองชิมดูสิว่าจะเป็นอย่างไร”

พูดพร้อมกับหยิบกระปุกเล็กๆ ขึ้นมาเปิดออก แล้วกลิ่นหอมของชาก็ลอยออกมา อู๋เป่ยเป็นผู้เชี่ยวชาญในเรื่องนี้ แค่ได้กลิ่นก็เผยสีหน้าประหลาดใจและกล่าวว่า: “ชานี้คั่วได้ดีเลย รสชาติก็ดี ชนิดก็ใช้ได้... อืม... ใช้สมุนไพรด้วยนะ เรียกได้ว่าเป็นชาเทพเลยทีเดียว”

ปี้เถายิ้มอย่างดีใจและกล่าวว่า: “นายท่านก็รู้เรื่องชาเหมือนกัน ข้านับถือจริงๆ เจ้าค่ะ”

นางชงชาอย่างชำนาญ แล้วนำถ้วยชายื่นให้อู๋เป่ย

ในขณะเดียวกัน อีกคนก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ เดินไปที่ด้านหลังของอู๋เป่ยแล้วพูดว่า: “นายท่านข้ารู้วิธีนวด ท่านจะลองไหม?”

อู๋เป่ยตอบว่า: “ได้สิ”

มือเรียวของนางนวดไปที่ไหล่ของอู๋เป่ย ทุกการนวดนั้นถูกต้องและลงตัวมาก ทำให้อู๋เป่ยรู้สึกสบายทันที เขายิ้มและพูดว่า: “พวกเจ้าฝึกฝนกันมาตั้งแต่เด็ก ต้องผ่านความยากลำบากไม่น้อยเลยสินะ?”

หรูเสวี่ย：“ถ้าไม่สามารถทนทุกข์ได้ ก็จะไม่สามารถโดดเด่นออกมา และก็จะไม่มีโอกาสตามนายท่านไปได้ นายท่านเป็นศิษย์อันดับหนึ่ง เป็นคนที่โชคชะตากำหนดมา ท่านคือความหวังของสำนักเซวียนหมิงแห่งอนาคต การได้ติดตามนายท่านเป็นเกียรติยิ่งในชีวิตของพวกเรา”

อู๋เป่ย：“อืม โชคดีของพวกเจ้าจริงๆ ก่อนหน้านี้ อาจารย์ใหญ่คงตั้งใจจะส่งพวกคุณไปที่อื่น”

พูดถึงตรงนี้ ปี้เถาส่ายหัวเบาๆ และถอนหายใจ：“ใช่เจ้าค่ะ ถ้าเป็นอย่างนั้น เราคงไม่สามารถรู้อนาคตของตัวเองได้เลย

ดังนั้นเราจึงรู้สึกขอบคุณนายท่านมากและสัญญาว่าในอนาคตจะดูแลนายท่านเจ้าค่ะ”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า：“อยู่กับข้าไม่ต้องเกร็งขนาดนั้น พวกเราคือครอบครัวกันทั้งนั้น พวกเจ้ารู้จักอวิ๋นซ่างกับคนอื่นๆ รึยัง?”

อวิ๋นซ่างยิ้มและพูดว่า：“หลังจากที่ใช้เวลาด้วยกันมาหนึ่งวัน เราคุ้นเคยกันแล้ว ตอนนี้พวกเราก็เป็นพี่น้องกันแล้วเจ้าค่ะ”

อู๋เป่ยพยักหน้า：“พวกเจ้าสองคน ข้าให้สถานะเป็นได้เพียงสนม หวังว่าคงจะไม่รู้สึกเสียใจ”

ปี้เถายิ้มและพูดว่า：“ท่านนายท่าน การได้อยู่เคียงข้างท่านเป็นเกียรติยิ่งสำหรับพวกเรา เราจะมีความคิดอื่นได้อย่างไร? ไม่ต้องพูดถึงเป็นนางสนม แม้จะเป็นแค่สาวใช้ในบ้านท่าน เราก็พอใจแล้วเจ้าค่ะ”

อู๋เป่ยดื่มชาไปหนึ่งคำ และกล่าวว่า：“พวกเจ้าสองคนก็มีการฝึกฝนแล้ว แต่มันแค่การฝึกพลังลมปราณเท่านั้น ต่อไปนี้ ข้าจะช่วยพัฒนาพลังยุทธ์ของพวกเจ้าเอง”

“ขอบคุณนายท่าน ”สองสาวพูดพร้อมกัน

หลังจากที่ได้พูดคุยกับสองสาวไปสักพัก เวลาก็ใกล้จะถึงแล้ว อวิ๋นซ่างกล่าวว่า：“นายท่าน งานเลี้ยงของศิษย์ชั้นสูงจะเริ่มแล้ว เราควรไปตอนนี้ไหมเจ้าคะ?”

อู๋เป่ยตอบว่า：“ดี ไปกันตอนนี้เลย”