ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 299

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “คุณหมายถึง เทวดา?”

เฉินจื่ออวี๋พยักหน้า : “ไม่ผิด เทวดา!”

อู๋เป่ยไม่ตอบ แต่ถาม : “คุณสามารถบอกผมได้ไหมว่าตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้น”

เฉินจื่ออวี๋พยักหน้า : “ได้”

ในขณะนั้น เธอเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนั้นให้อู๋เป่ยอย่างละเอียด

เจ็ดวันก่อน เธอกำลังทำโอทีในห้องทดลอง จนกระทั่งถึงตีสาม ค่อยลากร่างกายที่เหนื่อยล้ากลับบ้าน ช่วงเช้าตรู่ บนถนนมีคนไม่มาก เมื่อเวลาที่รถขับไปถึงทางแยกแห่งหนึ่ง ตาเธอพร่ามัว รู้สึกเหมือนมีคนเดินตัดหน้ารถ

เธอเหยียบเบรกโดยสัญชาตญาณ หลังจากเสียงเบรกดังสนั่น เขาเห็นกลางอากาศ มีร่างหนึ่งกำลังลอยอยู่ สวมชุดขาว ผมดำ ทั่วทั้งร่างกายเปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมา

เธอตะลึงไปเลย ลงจากรถ มองดูร่างคนที่อยู่กลางอากาศด้วยความอึ้ง

อย่างกะทันหัน เธอรู้สึกถึงเสียงโหยหวนของผีและหมาป่าที่อยู่ข้างหลังเขา ทันทีที่หันกลับไปมอง ร่างที่น่ากลัวนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหาเธอจากระยะไกล

เธอกรีดร้องด้วยความตกใจ วิ่งไปข้างหน้าโดยไม่สนใจรถ วิ่งออกไปหลายกิโลเมตรด้วยลมหายใจเดียว หลังจากนั้นพุ่งเข้าไปในร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง

เมื่อเธอหันกลับไปมองอีกครั้ง ร่างนั้นหายไปแล้ว ผีก็หายไปแล้วเช่นกัน ราวกับว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน และหลังจากนั้น สุขภาพของเธอแย่ สติสตางค์ก็ไม่ค่อยดีเช่นกัน กลับมาพักฟื้นที่อวิ๋นติ่ง

หลังจากอู๋เป่ยได้ยิน คิดสักพักและพูด : “คุณเป็นภาพลวงตา”

เฉินจื่ออวี๋ตะลึง : “ภาพลวงตา?”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “สิ่งที่คุณเห็นคือภาพลวงตาเท่านั้น”

ฟางเช่าชงสีหน้าจริงจัง : “พี่น้องอู๋ เป็นไปได้ไหมว่ามีคนทำสิ่งไม่ดีกับคุณเฉิน?”

อู๋เป่ย : “ไม่แน่ใจ อย่างไรก็ตามยาใหม่เกี่ยวข้องกับตลาดหลายล้านล้านหยวน และกำไรมหาศาลก็ดึงดูดผู้คนให้อยากได้อย่างง่ายดาย ความเป็นไปได้นี้ไม่ต้องตัดออก”

ฟางเช่าชงตะลึง พูดทันที : “ผมจะส่งคนมาคุ้มกันคุณเฉินทันที!”

เฉินจื่ออวี๋กลับสงบอย่างมาก พูด : “ฉันไม่จำเป็นต้องให้คนมาคุ้มกัน”

อู๋เป่ยคิดสักพัก พูด : “เอาแบบนี้แล้วกัน กลับไปผมจะเขียนยันต์ให้ ส่งคนเอามาให้คุณเฉิน คุณพกมันไว้ตลอดเวลา สามารถหลีกเลี่ยงภาพลวงตาของคนอื่นได้”

เฉินจื่ออวี๋เบิกตากว้าง : “คุณว่าอะไรนะ เขียนยันต์? คุณกำลังล้อเล่นใช่ไหม”

อู๋เป่ยเหลือบมองหนังสือของเธอหนึ่งรอบ พูด : “สิ่งที่คุณถือคือหนังสือทางการแพทย์โบราณ คุณลองเปิดอ่านหน้าสามสิบเจ็ดดู มีกรณีทางการแพทย์ที่คล้ายกันอยู่ที่นั่น ผมยังมีเรื่องต้องไปทำ ไม่รบกวนแล้ว”

พูดจบ เขาเขียนสูตรยาและวางไว้บนโต๊ะ ลุกขึ้นและออกไปข้างนอก

ฟางเช่าชงรีบพูด : “คุณเฉิน ไว้ผมมาเยี่ยมอีก”

หลังจากนั้นเขาวิ่งออกไปเลย ถามอู๋เป่ย : “พี่น้องอู๋ ทำไมจู่ๆก็จากไปล่ะ”

อู๋เป่ย : “คนอื่นไม่เชื่อ แล้วทำไมพวกเราต้องทนอยู่ต่อด้วยล่ะ”

ฟางเช่าชงทำอะไรไม่ได้ สามารถทำได้แค่ไปกับเขา

นั่งอยู่บนรถ ฟางเช่าชงพูด : “พี่น้องอู๋ แล้วเรื่องความร่วมมือล่ะ”

อู๋เป่ย : “รอข่าว”

ในเวลานี้ เฉินจื่ออวี๋เกิดความอยากรู้อยากเห็น เปิดหน้าที่สามสิบเจ็ดของหนังสือโบราณ แน่นอนว่ามีกรณีทางการแพทย์บันทึกไว้ ประสบการณ์ของผู้ป่วยคล้ายกับเธอจริงๆ ก็คือตอนที่ออกไปข้างนอกจู่ๆก็เห็น “ผี” นอกจากนี้ปรากฏการณ์นี้ก็เกิดขึ้นบ่อยขึ้นเรื่อยๆ

ช่วงเวลาที่หรั่งมองเห็นผู้ป่วยรายนี้ เขาเริ่มขาดสติ ครึ่งบ้าครึ่งปัญญาอ่อน ดังนั้น หรั่งใช้อุบายเพื่อทำลายภาพลวงตา ทำให้ผู้ป่วยรายนี้กลับมามีสติอีกครั้ง

แต่ในเวลานี้ เขาสูญเสียพลังงานไปเยอะมากแล้ว นับแต่นั้นมาร่างกายอ่อนแอ มีโรคมากมาย ไม่ถึงครึ่งปีก็เสียชีวิตเลย

ระหว่างพูด มีรถคันหนึ่งขับเข้ามา คนขับเดินไปหาพวกเขาพร้อมสลิป ถาม : “นี่คือบ้านของคุณอู๋เป่ยใช่ไหม”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ผมคืออู๋เป่ย”

คนๆนี้พูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณอู๋ พวกเรามายืนยันรายละเอียดบางส่วนของเฟอร์นิเจอร์”

อู๋เป่ยรู้นี่คือคนที่จูชิงเหยียนเรียกมา พยักหน้า ถาม : “มีแผ่นพับไหม”

“มี” เขาหยิบแท็บเล็ตออกมาอย่างรวดเร็ว เปิดเฟอร์นิเจอร์ที่จูชิงเหยียนเลือกมาให้เขาดู

เฟอร์นิเจอร์ที่จูชิงเหยียนเลือก ตามสไตล์การตกแต่งและการออกแบบของอู๋เป่ย เป็นแผนที่กำหนดเองที่กำหนดขึ้นหลังจากการเจรจาระหว่างบริษัทตกแต่งและบริษัทเฟอร์นิเจอร์

เขามองดูสักพัก ค่อนข้างพอใจ เพียงแต่ เฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ทำจากวัสดุคุณภาพสูง มาจากทั่วทุกมุมโลก ดังนั้นราคาค่อนข้างแพง ราคาเฟอร์นิเจอร์ของวิลล่าทั้งหมดถูกคำนวณออกมา สูงถึงสามสิบล้าน

อู๋เป่ยให้เขาเข้ามา หลังจากนั้นโทรศัพท์หาจูชิงเหยียน ขอบคุณการจัดการของเธอ

ณ ขณะนี้ จูชิงเหยียนยังอยู่ในอำเภอเมือง ตอนนี้สถานการณ์ของบริษัทกลับมาปกติแล้ว เธอกำลังพูดคุยเกี่ยวกับโครงการกับลูกค้า อู๋เป่ยไม่กล้ารบกวนมาก พูดไม่กี่ประโยคก็วางสายแล้ว

เดินรอบๆ วิลล่าหนึ่งรอบ เขามาถึงหน้าต้นตั๊กแตน

เพราะต้นตั๊กแตนอยู่ที่มุมกำแพง ดังนั้นจึงมีสถานที่พิเศษที่สงวนไว้สำหรับผนังลานภายใน เพื่อให้ต้นตั๊กแตนเติบโต

เขาวางมือบนต้นตั๊กแตน ด้วยการรับรู้ของปราชญ์แห่งเทพ ในตอนแรก เขายังไม่มีการฝึกฝนปราชญ์แห่งเทพ ตอนนี้สื่อสารกับมันอีกครั้ง ผลจะดีกว่ามาก

ในไม่ช้า มีข้อความบางอย่างผุดขึ้นในสมองของเขา ง่ายอย่างมาก เป็นคำทักทายจากต้นตั๊กแตน

เขายิ้มเล็กน้อย พูด : “แกอยู่บ้านฉันมานานขนาดนี้ มีจิตวิญญาณด้วย เอาแบบนี้แล้วกัน ฉันจะช่วยแกอีกครั้งแล้วกัน”

เขาเรียกคนงานมา ใช้เครื่องขุดหลุม มีการขุดหลุมลึกสามหลุมลึกถึงสิบห้าเมตรรอบๆ ต้นตั๊กแตน กว้างประมาณแขน หลังจากนั้น เขาหยิบหินเซียนออกมาสามก้อนแล้วขว้างเข้าไป หลังจากนั้นกลบดินกลับเหมือนเดิม