แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 458

บทที่ 458 เกิดอะไรขึ้นกับประธานบุริศร์ของเรา

พฤกษ์เห็นมือนรมนเคาะโต๊ะอย่างต่อเนื่องอยู่สักพักหนึ่ง เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ และสีหน้าท่าทางเธอในตอนนี้เหมือนบุริศร์มาก อดไม่ได้ที่จะกังวลเล็กน้อย

“คุณนาย คุณไม่ต้องคิดมากนะครับ ตอนนี้ประธานบุริศร์อาจจะกำลังยุ่งอยู่ รอเขายุ่งในช่วงนี้เสร็จแล้ว เดี๋ยวก็คงโทรหาคุณ”

“อืม!”

นรมนตอบอย่างไม่แยแส ใครก็มองออกว่าเธอตอบอย่างไม่จริงจัง

พฤกษ์ยังอยากพูดอะไรอีก แต่คมทิพย์ห้ามไว้ เธอบ่งบอกให้พฤกษ์ออกไปก่อน

เมื่อภายในห้องเหลือแค่คมทิพย์และนรมน เธอก็ถามขึ้นเสียงทุ้ม “นรมน คุณคิดอะไรอยู่? ถึงฉันจะไม่เข้าใจบุริศร์ แต่ในช่วงนี้เขาก็ดีกับคุณมาก ฉันเชื่อว่าเขาไม่ใช่คนอย่างนั้น นักศึกษามหาวิทยาลัยคนหนึ่ง คงไม่ทำให้เขาทำอะไรได้เป็นพิเศษหรอก บางทีอาจจะติดงานอะไรบางอย่างจริงๆ ก็ได้ คุณไม่ต้องคิดมากนะ”

ตอนนี้เธอเห็นนรมนเป็นแบบนี้ ก็เป็นห่วงจริงๆ

สภาพร่างกายนรมนแย่เกินไป โพนี่เคยบอกว่าเธอห้ามวิตกกังวล เพราะวันนี้มีเรื่องยุ่งวุ่นวายทำให้นรมนวิตกกังวล เธอกลัวจริงๆ ว่านรมนจะพักฟื้นได้ไม่ดี

“ฉันไม่เป็นอะไร ฉันก็เชื่อว่าบุริศร์ไม่ใช่คนแบบนั้น ห้าปีมานี้ เขาต้องการผู้หญิงแบบไหนหรือเปล่า? ยิ่งไปกว่านั้นฐานะของเขา ถ้าเขาต้องการผู้หญิงคนหนึ่งจริงๆ ไม่ต้องพูดอะไร ก็มีผู้หญิงนับไม่ถ้วนตะเกียกตะกายปีนขึ้นเตียงเขา ในห้าปีมานี้เขาไม่มีเรื่องอื้อฉาวเลย วันนี้ห้าปีต่อมาฉันก็ไม่เชื่อว่าเขาจะทิ้งครอบครัวเพื่อนักศึกษาสาวคนหนึ่ง”

ได้ยินนรมนพูดแบบนี้ คมทิพย์ก็โล่งใจในที่สุด

“คุณคิดแบบนี้ได้ก็ดีที่สุดแล้ว ดังนั้นเขาต้องไปทำธุระที่ต่างประเทศแน่นอน คุณไม่ต้องคิดมาก”

“เขาไม่ได้ไปต่างประเทศ หรือจะบอกว่าเขาไปต่างประเทศ แต่ไม่ได้ไปเพราะเรื่องงาน บุริศร์มีเรื่องปิดบังฉัน!”

น้ำเสียงนรมนแน่นอน

เธอไม่ใช่คนโง่ ตอนนี้พฤติกรรมของบุริศร์มันแปลกเกินไป และถ้าแม้แต่ตรินท์ก็ติดต่อบุริศร์ไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นเขาก็จงใจหลบคนพวกนี้แล้ว

ทำไมต้องจงใจหลบคนพวกนี้?

นี่มันไม่มีข้อโต้แย้ง ไม่มีเหตุผลอ่ะ!

นรมนคิดเรื่องนี้ไม่ออก

และในตอนนี้ โพนี่ก็กลับมาแล้ว

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ๆ ก็เงียบแบบนี้?”

เมื่อโพนี่เข้าห้องมาก็พบว่าบรรยากาศแปลกๆ

คมทิพย์อยากพูดอะไรบางอย่าง แต่นรมนพูดขึ้นก่อน

“ไม่มีอะไร คมทิพย์ผู้หญิงคนนี้เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน เพราะฉันตำหนิพฤกษ์ไม่กี่ประโยค ก็เลยโวยวายใส่ฉันจนไม่สบอารมณ์ล่ะ”

คมทิพย์ได้ยินแบบนั้น มุมปากก็กระตุกขึ้นมาอีกครั้ง

เธอกลายเป็นข้ออ้างของหล่อนอีกแล้วเหรอ?

เธอเป็นผู้บริสุทธิ์นะ!

คมทิพย์มองไปที่นรมนด้วยแววตาเศร้าสร้อย นรมนกลับไม่สนใจ

โพนี่ได้ยินแบบนี้ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มแล้วพูดขึ้น “คุณก็จริงๆ เลยนะ ตอนนี้คมทิพย์กับพฤกษ์กำลังรักกัน คุณตำหนิพฤกษ์ต่อหน้าเธอ คมทิพย์ก็ต้องโกรธอยู่แล้ว โอ๊ย น้ำเกลือคุณจะหมดแล้ว ทำไมไม่รู้จักสนใจ?”

จู่ๆ เธอก็พบว่าน้ำเกลือนรมนไม่มีแล้ว

คมทิพย์เป็นคนฉลาด ตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนไปเลย

“เมื่อกี้เอาแต่คุยกัน ไม่ได้มองน้ำเกลือ ขอโทษนะ ตอนนี้ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

คมทิพย์รู้สึกโทษตัวเอง

นรมนกลับดึงหมอนออกมาอย่างไม่ใส่ใจ ถึงขนาดเลือดไหลออกมาจากหลังมือ

“คุณบ้าไปแล้วเหรอ? นี่คุณจะทำอะไร?”

คมทิพย์รีบเอาสำลีเช็ดหลังมือเธอ

นรมนพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่เป็นอะไร ฉันรู้สึกว่าร่างกายดีขึ้นเยอะแล้ว”

โพนี่เห็นเธอเป็นแบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมา

“นรมน คุณเป็นแบบนี้ไม่ได้นะ สภาพร่างกายแย่เกินไป ตอนนี้เลือดไหลเยอะมาก คุณต้องให้น้ำเกลือเพื่อแก้อักเสบและหยุดเลือดอีกครั้ง ถึงคมทิพย์จะโกรธ แต่ก็ห้ามล้อเล่นกับร่างกายตัวเองนะ?”

“ใช่แล้ว นี่คุณกำลังทำอะไรเนี่ย?”

คมทิพย์โกรธมาก ขอบตาแดงเล็กน้อย

นรมนเห็นเธอเป็นแบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจแล้วพูดขึ้น “ฉันคิดว่าตัวเองดีขึ้นมากแล้วจริงๆ”

“คุณเป็นหมอ? หรือฉันเป็นหมอ? ฟังฉันนะ นอนดีๆ ฉันจะให้น้ำเกลือเธอต่อ เรื่องนี้จะไม่มีการคุยอีก”

ตอนนี้โพนี่ค่อนข้างเข้มงวดมาก

นรมนไม่มีทางเลือก ทำได้แค่นอนบนเตียง

โพนี่ฆ่าเชื้อเข็มตรงกลางให้เธอ ไม่นานก็ให้น้ำเกลือเธอเสร็จ

นรมนมองเธอ จู่ๆ ก็ถามขึ้น “โพนี่ คุณเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลทหาร ปกติต้องยุ่งมากไม่ใช่เหรอ?”

“ก็ยังโอเค ป้องของฉันสงสารฉันมาก หลายๆ เรื่องและการผ่าตัดเขาก็แย่งฉันไปทำหมด ฉันค่อนข้างสบายๆ พูดตามตรง ฉันเพิ่งได้ตำแหน่งมา ช่วงสองปีนี้ ป้องเป็นผู้ดูแลโรงพยาบาล ทำไมเหรอ?”

โพนี่หัวเราะเรียบๆ แล้วพูดขึ้น

นรมนก็หัวเราะเช่นกันแล้วพูดขึ้น “คุณชายป้องสงสารคุณมากจริงๆ”

“ใครไม่สงสารภรรยากันบ้างล่ะ? ประธานบุริศร์ของพวกคุณไม่สงสารคุณเหรอ? ฉันได้ยินป้องบอกว่าประธานบุริศร์กล้าทำทุกอย่างได้เพื่อคุณ”

“ก่อนหน้านี้ไม่นานคุณชายป้องไปคลับCrownกับบุริศร์มาคุณรู้ไหม?”

พฤกษ์เห็นท่าทางกังวลใจเป็นห่วงของคมทิพย์ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจแล้วพูดขึ้น

“นายสามารถทำให้ป้องบอกได้เหรอว่าบุริศร์ไปไหน?”

“ไม่แน่ใจ แต่ก็อาจจะรู้อะไรบางอย่าง คุณอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนคุณนายเถอะ ถ้าเป็นไปได้ ใช้โอกาสนี้ดูว่าสุขภาพร่างกายคุณนายเป็นอะไรกันแน่ ฉันว่าถ้าประธานบุริศร์เป็นห่วงสุขภาพคุณนาย จะต้องรีบกลับมาเร็วๆ แน่นอน”

ได้ยินพฤกษ์พูดแบบนี้ คมทิพย์ก็พยักหน้า

“โอเค นายก็ระวังด้วย ถ้ามีข่าวอะไรก็ต้องบอกฉันนะ ฉันรู้ว่าความสัมพันธ์ของนายกับบุริศร์ดีมาก แต่ฉันไม่สามารถทนเห็นนรมนเสียใจรู้สึกแย่โดยที่ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน ถ้าเขาทำเรื่องไม่ดีกับนรมน ฉันต้องไม่ให้อภัยเขาแน่ๆ”

“รู้แล้ว ประธานบุริศร์ไม่ทำหรอก ไม่ต้องเป็นห่วง”

พฤกษ์ชอบคมทิพย์ที่ทำทุกอย่างได้เพื่อเพื่อนอย่างคมทิพย์ ดวงตาเขามีความอ่อนโยนแวบเข้ามา คมทิพย์ที่เห็นก็รีบเก็บกรงเล็บตัวเอง กระแอมไอแล้วพูดขึ้น “ฉันเข้าไปก่อนนะ”

“โอเค กลับมาจะซื้อเค้กวอลนัตที่คุณชอบมาฝาก”

คำพูดของพฤกษ์ทำให้สีหน้าคมทิพย์แดงระเรื่อเล็กน้อย

“ใครบอกนาย รีบไปซะ”

ขณะที่พูดเธอก็รีบหันตัวเดินไปทางห้องนรมน แต่มุมปากก็อดไม่ได้ที่จะยกขึ้นมา

พฤกษ์เห็นเธอเป็นแบบนี้ก็ยิ้ม แล้วออกไปทันที

เมื่อนรมนนอนหลับแล้วตื่นขึ้น โพนี่ก็นำน้ำเกลือออกแล้ว และเธอก็รู้สึกว่าร่างกายดีขึ้นมากเลย เลือดข้างล่างก็ไม่ไหลเยอะขนาดนั้นแล้ว

“ขอบคุณนะคะ โพนี่”

“ไม่เป็นอะไร ในนี้มียาแก้อักเสบ กินวันละสามเม็ด ตั้งใจทานนะ พรุ่งนี้ฉันจะมาดูอาการคุณอีกครั้ง คุณต้องตั้งใจพักผ่อนให้มากๆ อย่าขยับเยอะเกินไปนะ รู้ไหม?”

โพนี่กำชับอย่างระมัดระวัง นรมนพยักหน้ารับปาก

คมทิพย์ไปส่งโพนี่ที่นอกประตู ถามขึ้นเสียงเบา “คุณหมอโพนี่ ร่างกายนรมนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า? แค่เป็นผลจากการแท้งจริงๆ เหรอ?”

“ใช่ ร่างกายอ่อนแอเกินไป แล้วก็ติดเชื้อแบคทีเรียบางอย่าง ทำให้เลือดออกมาค่อนข้างเยอะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ตั้งใจดูแลสุขภาพร่างกายก็ไม่เป็นอะไรแล้ว”

คำพูดของโพนี่ทำให้คมทิพย์วางใจลงบ้าง

“งั้นก็ดีค่ะ ลำบากคุณแย่เลย”

“ไม่เป็นไรค่ะ อย่าลืมให้เธอทานยานะ”

“ได้เลยค่ะ!”

คมทิพย์ไปส่งโพนี่ ระหว่างนั้นแม่นรมนก็โน้มน้าวให้โพนี่อยู่ทานอาหารอย่างต่อเนื่อง แต่โพนี่ไม่ตกลง

หลังจากคมทิพย์ไปส่งโพนี่แล้ว กำลังจะกลับไป พฤกษ์ก็รีบเข้ามาหา

“แย่แล้ว ตระกูลโตเล็กเกิดเรื่องแล้ว!”