แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 52

บทที่52 คุณก็รู้ไม่น้อยเลยนี่2

นรมนนิ่งไปครู่นึง

“ฉันบอกอะไร คุณบุริศร์ก็จะทำ อย่างนั้นหรอคะ?”

“แน่นอน แค่เธอบอกฉันมา ฉันรับปาก”

แววตาของบุริศร์ที่มองนรมนนั้นจริงจังอย่างมากและแฝงความเอ็นดูเธอและยอมตามใจเธออยู่เล็กน้อย

นรมนคิดว่าตัวเองตาฝาดไปอีกแน่ๆ

เขายอมตามใจฉันงั้นหรอ?

นรมน กลัวว่าที่มีปัญหานั้นไม่ได้อยู่ที่บุริศร์ แต่เป็นตาเธอเองต่างหากที่มีปัญหา

นรมนรีบหันหน้าไปทางอื่น ยิ้มอย่างเย็นชาพูด “นับตั้งแต่ที่ฉันนั้นได้มาถึงเมืองชลธีนี้ คุณเขมิกาไม่เคยมีความเมตตาปรานีต่อฉันเลย ก่อนหน้านี้เธอทำอะไรไว้บ้างคุณบุริศร์คงจะรู้ดีนะคะ แต่เพื่อความร่วมมือกันของทั้งสองตระกูลนั้น ฉันอดทนแล้วค่ะ แต่มาวันนี้ที่ฉันต้องเป็นแบบนี้และเธอก็ยังมาดูถูกเหยียดหยามฉันอีก ถ้าฉันจะบอกว่าฝ่ามือนี้ที่เธอฝากไว้กับฉัน ฉันจะเอาคืนเป็นสิบเท่าล่ะ? คุณบุริศร์ยังคงรับปากไหมคะ?”

“ตกลง！”

คำตอบของบุริศร์ชัดเจนตรงไปตรงมาจนทำให้นรมนถึงกับอึ้งไป

“คุณฟังชัดแล้วนะคะ ว่าฉันต้องการให้เขมิกาได้รับฝ่ามือแบบที่ฉันโดน10ทีและต้องเป็นที่หน้าเท่านั้น”

นรมนย้ำอีกครั้ง

ครั้งนี้บุริศร์ไม่ได้พูดอะไรแต่กลับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพฤกษ์

“ไปที่บ้านใหญ่ตระกูลเล็กโตแล้วพาตัวเขมิกามาที่โรงพยาบาล ผมอยู่ที่ห้องพักผู้ป่วยของดีไซเนอร์แคทเธอรีนะและก็เอาการ์ดมาให้ผมอีกสองคน”

“โอเคครับ คุณบุริศร์”

ถึงแม้ว่าพฤกษ์จะไม่รู้เลยว่าบุริศร์ต้องการจะทำอะไรกันแน่แต่เขาก็ละงานที่กำลังทำอยู่ และรีบไปยังบ้านใหญ่ตระกูลเล็กโตในทันที

นรมนมองไปยังบุริศร์ที่มีท่าทีค่อนข้างเกรี้ยวกราด แล้วก็รู้สึกประหลาดใจ แต่ก็เพียงแค่ครู่นึงเท่านั้น

ความเย็นชาของบุริศร์นั้นนรมนเองก็เจอมากับตัวแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าเพียงเพราะว่าอยากให้เธออยู่ต่อ บุริศร์ถึงขั้นยอมลงมือกับเขมิกา หรือเพียงแค่บุริศร์ต้องการแสดงไปอย่างนั้นให้เธอเห็นแค่นั้นเอง

ยังคิดว่าเธอยังคงเป็นนรมนคนเดิมอยู่งั้นหรอ?

ใจดี ใสซื่อ ยอมที่จะให้อภัยคนอื่นง่ายๆและไม่เคยร้องขอสิ่งใดตอบแทน

น่าเสียดาย นรมนคนนั้นได้ถูกเผาตายไปกับเหตุการณ์ไฟไหม้เมื่อ5ก่อนแล้ว ที่มีชีวิตอยู่ตอนนี้คือคนที่ไร้ซึ่งความรักและความรู้สึก เธอมาเพื่อแก้แค้น

สายตานรมนกลับมาจับจ้องอยู่ที่บุริศร์ เธอแสยะยิ้มแล้วพูดว่า“คุณบุริศร์ก็ทำได้ลงนะคะ ฉันได้ข่าวมาว่าเมื่อก่อนคุณบุริศร์เคยส่งภรรยาตัวเองออกนอกประเทศนี่คะ และภรรยาคุณก็ตั้งท้องอยู่ด้วย แต่คุณกลับไม่ใจอ่อนเลย ผู้หญิงในดวงใจของคุณ กับฉันที่เป็นคนนอก คุณจะทำเพื่อฉันได้จริงๆหรอคะ?”

“เธอยังรู้อะไรมาอีก?”

เรื่องนี้มีไม่กี่คนที่รู้

คนในเมืองชลธีต่างก็รู้ว่าภรรยาของบุริศร์นอกใจทิ้งเขาไป ถึงได้ประสบอุบัติเหตุเพลิงไหม้ แต่แน่นอนว่าไม่มีใครรู้สาเหตุที่แท้จริงว่าภรรยาของเขาถูกส่งให้ต้องไปต่างประเทศจึงจากไป แต่ทว่าเธอรู้ได้อย่างไร?

มือของนรมนเกือบจะบิดผ้าปูที่นอนขาดอยู่ไม่ช้า

ถึงแม้จะผ่านไป5ปีแล้วก็ตาม แต่สภาพและสถานการณ์ในตอนนั้นจนถึงทุกวันนี้เป็นอย่างไร นรมนผ่านและเห็นมันมาด้วยตัวเอง

เพื่อเธองั้นหรอ?

คงคิดว่าตอนนี้นรมนตายไปแล้วสินะ ถึงได้จะพูดอะไรก็ได้

แต่น่าเสียดายที่เธอจำได้หมดทุกอย่าง

เธอยังจำได้ว่าการ์ดสองคนในตอนนั้นพูดจาอย่างโหดเหี้ยม ยังจำได้ไม่ว่าเธอจะขอร้องอ้อนวอนยังไงพวกเขาก็ไม่มีว่าจะช่วยเหลือเธอเลยถึงขั้นบอกเองว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนของบุริศร์

การ์ดข้างกายบุริศร์นั้นนรมน รู้จักดีส่วนใหญ่เป็นพวกทหารที่ปลดออกมาอย่างน้อยๆก็เป็นพวกที่จงรักภักดีต่อบุริศร์ถ้าไม่ได้รับคำสั่งจากบุริศร์พวกเขาจะกล้าทำกับเธอขนาดนั้นหรอ?

และยิ่งไปกว่านั้นก็ยังมีลูกของบุริศร์อยู่ในท้องของเธอทั้งคน！

เพราะฉะนั้นทุกอย่างเป็นเพียงแค่คำโกหก หลอกลวง！

มาถึงขนาดนี้แล้วบุริศร์ยังคิดที่จะโกหกเธอใช่หรือ?ไม่สนว่าเธอใช่ไม่ใช่นรมนคนที่เขาต้องการที่จะปกป้องไว้และโกหมากที่สุดคือใครกันแน่?

ดวงตาของนรมนเริ่มแดงระเรื่อ เธอรีบก้มหน้าทันทีกลัวบุริศร์จะเห็นพิรุท

ในเวลานั้นก็มีเสียงเล็ดรอดมาจากด้านนอก นอกจากนี้ก็ยังมีเสียงที่คุ้นหู เสียงของเขมิกา