ชายาแพทย์เสด็จ : ท่านอ๋องควรดื่มยาแล้ว นิยาย บท 3
ตงฟางจิ่งกำผ้ามงคลไว้ เผยอมุมปากหัวเราะอย่างเย็นชา “ที่แท้เป็นเจ้า”
ใบหน้าเล็กเฟิ่งเชียนอวี่แดงทันที
ร้องตะโกนในใจ : ข้าไม่ใช่! ข้าเปล่า! พูดเหลวไหล!!
ขากรรไกรล่างถูกเขาบีบฉับพลัน
เฟิ่งเชียนอวี่ถูกบังคับให้จ้องตาเขา ตงฟางจิ่งก้มมองนาง ดวงตาที่เยือกเย็นลึกไม่อาจหยั่ง “เจ้าคือเฟิ่งหลิงหลงจริงหรือ?”
หัวใจเฟิ่งเชียนอวี่สั่นสะท้าน
ความแตกแล้วหรือ?
เป็นไปไม่ได้นี่นา! ตงฟางจิ่งไม่เคยพบนางกับเฟิ่งหลิงหลงจึงจะถูก!
เฟิ่งเชียนอวี่ยิ้มตอบ มุมปากชาเล็กน้อย “แน่ แน่นอนสิ! เหตุใดท่านอ๋องจึงสงสัยเรื่องนี้?”
ความถากถางที่มุมปากของตงฟางจิ่งยิ่งเข้มข้นแล้ว
เรื่องแต่งงานแทนของตระกูลเฟิ่ง ที่จริงสายลับของเขามารายงานนานแล้ว
เพียงแต่เขาไม่ได้ถือสามากนัก
ผู้หญิงที่แต่งเข้ามา แซ่อะไร ชื่ออะไร ลูกสาวบ้านไหน เขาไม่ได้ใส่ใจ
เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าเฟิ่งเชียนอวี่ที่แต่งงานแทนคนนี้ จะเป็นผู้หญิงที่เจอใต้หน้าผาในวันนั้น…
ซิ้ดเบาๆ ทีหนึ่ง มือที่บีบขากรรไกรล่างของนางค่อยๆ เปลี่ยนเป็นลูบไล้
เพียงแต่มือเย็นเล็กน้อย ไร้ความอบอุ่น
“ข้าแค่ได้ยินมาว่าเฟิ่งหลิงหลง คุณหนูรองจวนอัครเสนาบดีเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมในทุกด้าน ทว่าแม่นางเฟิ่งที่ข้าเจอนอกวังในวันนั้น…”
คิ้วของเขาขมวด จุปากเบาๆ ทีหนึ่ง “คาดคิดไม่ถึงเล็กน้อย”
ใบหน้าเล็กเฟิ่งเชียนอวี่ถูกเขาพูดจนแดงแล้ว
ถ้าหากสวรรค์สามารถให้โอกาสนางอีกครั้ง ไม่ว่าอย่างไรนางก็จะไม่แต๊ะอั๋งเขา!!
“คือว่า…แค่ก ท่านอ๋อง ที่จริงข้า…ที่จริงหลิงหลงก็เป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมและสุภาพมาก คืนนั้นหลิงหลง ที่จริง…”
เฟิ่งเชียนอวี่กะพริบตาปริบๆ มองเขาอย่างจริงใจเป็นพิเศษ “ที่จริงเห็นหน้าตาอันงามเลิศแห่งยุคของท่านอ๋อง ทึ่งจนสมองตามไม่ผ่าน ด้วยความที่อารมณ์ชั่ววูบจึงทำเรื่องเช่นนั้นลงไป!”
“อีกทั้งหลิงหลงรับประกัน สิบเจ็ดปีนี้ เคยทำเช่นนี้กับท่านอ๋องคนเดียว…”
กล่าวอีกนัยก็คือเคยแต๊ะอั๋งแค่เขาคนเดียว และยังเพราะหน้าตาอันงามเลิศของเขาสยบ!
พูดเช่นนี้ เขาน่าจะไม่โกรธแล้วกระมัง??
กำลังกระสับกระส่าย จู่ๆ ก็มีเสียงตวาดด้วยความโกรธดังขึ้น “อ๋องสุนัขรีบมารับความตายได้แล้ว!!”
อาวุธเย็นอันเย็นเยือกโจมตีเข้ามากะทันหัน!!
หัวใจเฟิ่งเชียนอวี่สั่นสะท้าน ม่านตาหดลง เห็นเพียงชายชุดดำหลายคนกระโดดเข้ามาจากหน้าต่าง กระบี่อันแหลมคมในมือแทงมาทางตงฟางจิ่ง พลันดวงตาสีดำตงฟางจิ่งเย็นลง ระหว่างที่เพ้าสีแดงปลิวว่อน ได้กระโดดถอยไปอยู่ที่ข้างกำแพงแล้ว
ได้เย็นเพียงเสียง ‘ฉึก’ แขนยาวตงฟางจิ่งกระพือขึ้น คว้ามือของชายชุดดำคนหนึ่งไว้ ยืมกระบี่เงินของเขา แทงไปที่หน้าอกของอีกคน!
การเคลื่อนไหวไหลลื่นดั่งสายน้ำ คล่องแคล่วอิสระ!
เสียงต่อสู้ก็ดังไปทั้งห้องทันทีเช่นกัน!
เฟิ่งเชียนอวี่ตกใจจนรีบไปหลบข้างกำแพง
นางคิดไม่ถึงว่าจะมีคนมาลอบสังหารในวันแต่งงาน ยิ่งคิดไม่ถึงว่าท่านอ๋องขี้โรคคนนี้จะเป็นวรยุทธ์!
และเหมือนร้ายกาจมากด้วย!!
แต่ตอนนี้นางไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านี้!
นางสนใจแต่ชีวิตน้อยๆ ของตัวเอง!!
นางยืนชิดกำแพง ค่อยๆ เขยิบไปถึงขอบหน้าต่างอย่างระมัดระวัง ตอนที่กำลังจะปีนออกไป เงาสีดำก้อนหนึ่งกลับพุ่งชนเข้ามา
“โอ๊ย! เจ็บจัง!”
นางถูกชนจนหน้ามืด มองเห็นห้องทดลองอีกครั้งระหว่างความเลือนราง!
ห่อเข็ม…
มีดผ่าตัด…
กระบอกฉีดยา…
“เฟิ่งเชียนอวี่ จับเขาไว้!!”
เป็นเสียงของตงฟางจิ่ง
เฟิ่งเชียนอวี่คว้าสิ่งของบนโต๊ะโดยจิตใต้สำนึก
“ฆ่าท่านอ๋องไม่ได้ วันนี้ข้าฆ่าพระชายาลงไปอยู่เป็นเพื่อนแทน!!”
พระชายา!?
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์เสด็จ : ท่านอ๋องควรดื่มยาแล้ว