หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 211

“ที่แท้อาจารย์ลุงอู๋เหวยก็อยู่ด้วยหรือนี่ ไหนลองให้ผมลองทายดูหน่อยสิว่าอาจารย์ลุงมาทำอะไรที่นี่!” เลี่ยวเฟยไม่ได้โกรธ แต่สีหน้าเต็มไปด้วยการถากถาง “ผมเดาว่าท่านคงจะมารักษาศิษย์น้องหญิงล่ะสิ ได้ยินว่าท่านได้ชิ้นส่วนของคทาหยกมา คงจะใช้สิ่งนั้นมารักษาศิษย์น้องหญิงอย่างแน่นอน เพียงแต่ผมจะบอกท่านไว้ ศิษย์น้องหญิงเป็นร่างผลึกน้ำแข็ง ของไร้ประโยชน์พรรค์นั้นน่ะทำอะไรไม่ได้หรอก ดีไม่ดีถ้าไม่ระวังอาจจะทำศิษย์น้องแตกก็ได้!”

ทันทีที่เลี่ยวเฟยพูดจบ อาจารย์ปู้ซวีและนักพรตอู๋เหวยต่างก็อึ้งไป สายตาเต็มไปด้วยความตะลึงและคาดไม่ถึง พวกเขาไม่รู้เลยว่าทำไมเลี่ยวเฟยคนนี้ถึงรู้เรื่องพวกนี้ด้วย

“ท่านพูดอะไรของท่าน ร่างผลึกน้ำแข็งอะไรกัน พูดจาเหลวไหลชัดๆ ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!”

เพียงชั่วพริบตาเดียว แส้ในมือของนักพรตอู๋เหวยก็ลอยไปทางเลี่ยวเฟย!

เมื่อสักครู่นี้เฉินผิงก็พูดถึงร่างผลึกน้ำแข็งอะไรบางอย่าง ตอนนี้เลี่ยวเฟยก็ยังมาพูดเรื่องนี้อีก ถ้าเกิดว่าเป็นเรื่องจริงขึ้นมา นักพรตอู๋เหวยจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ดังนั้นเขาจึงต้องไล่เลี่ยวเฟยคนนี้ออกไป!

เลี่ยวเฟยยิ้มเยาะและจับแส้ของนักพรตอู๋เหวยไว้ “อาจารย์ลุงอู๋เหวย อายุก็ขนาดนี้แล้ว อย่าใช้ความรุนแรงกันเลยครับ เดี๋ยวเอวจะเคล็ดเอา ถ้าเป็นอย่างนั้นละก็ อาจารย์แม่ผู้งดงามคงจะทุกข์ใจ!”

“เจ้า ข้าจะฆ่าเจ้า!”

นักพรตอู๋เหวยโกรธมาก หลังจากโยนแส้ไปแล้วก็เดินเข้าไปเตะเลี่ยวเฟย!

เป็นเรื่องจริงที่นักพรตอู๋เหวยแต่งงานกับภรรยาที่อายุน้อยกว่าตัวเองมาก และงดงามมากด้วย แต่ตอนนี้เลี่ยวเฟยที่เป็นผู้น้อยกลับมาพูดจาหยาบคายแบบนี้ นักพรตจะทนได้ได้อย่างไร!

เลี่ยวเฟยรับเตะของนักพรตอู๋เหวยและยิ้มอย่างเย็นชา จากนั้นก็เตะกลับไป

ผลัวะ...

นักพรตอู๋เหวยถูกเตะจนปลิวไป และล้มพับอยู่ที่พื้น

“ศิษย์พี่...”

อาจารย์ปู้ซวีสีหน้าตื่นตระหนกและรีบเข้าไปช่วยพยุงนักพรตอู๋เหวยขึ้นมาทันที

สายตาของนักพรตอู๋เหวยเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาคิดไม่ถึงว่าเวลาสั้นๆ เพียงสองปีที่ไม่ได้เจอกัน ความสามารถของเลี่ยวเฟยจะแข็งแกร่งขึ้นมากขนาดนี้!

เฉินผิงมองเลี่ยวเฟยแบบไม่กะพริบตา วินาทีที่เลี่ยวเฟยโจมตีนั้น เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานที่เคลื่อนไหว

นักพรตอู๋เหวยพูดจบก็ลงมือกับเลี่ยวเฟยอีกครั้ง!

“ศิษย์พี่!” อาจารย์ปู้ซวีขวางเขาไว้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเลี่ยวเฟย!

“ลงมือหรือ พวกท่านไม่มีทางทำอะไรผมได้หรอก ทำไมต้องหาเรื่องให้ตัวเองด้วยล่ะ ผมบอกแล้วว่าผมจะมารักษาให้ศิษย์น้อง ทำไมพวกท่านไม่เชื่อผมล่ะ”

เลี่ยวเฟยรู้สึกร้อนใจขึ้นมา

“เลี่ยวเฟย ข้าไม่เชื่อเจ้าก็เพราะเรื่องที่จะรักษาให้เสี่ยวหรูนี่แหละ พูดข้อเสนอของเจ้ามาเถอะ”

อาจารย์ปู้ซวีพูดขึ้น

“อาจารย์อาปู้ซวี ผมกับเสี่ยวหรูเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ผมแค่อยากจะรักษาให้เสี่ยวหรูเท่านั้น จากนั้นก็ให้เธอแต่งงานกับผม แค่นั้นคงไม่เกินไปหรอกใช่ไหม”

เลี่ยวเฟยยิ้มออกมาเล็กน้อย สายตาจดจ้องไปทางเสี่ยวหรูที่นอนอยู่บนเตียงอย่างคุ้นเคยสนิทสนม!