หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 214

“ทำไม นายไม่กล้า?”

เลี่ยวเฟยมองไปที่เฉินผิงด้วยความดูถูกและยิ้มหยัน!

“ฉันมีอะไรไม่กล้ากัน วันนี้ฉันจะทำให้นายได้เห็นว่าวิชาเซียนมันเป็นอย่างไร!”

เฉินผิงพูดจบก็ยื่นมือไปตีหน้าผากของเสี่ยวหรูที่อยู่บนเตียงเบาๆ!

เสี่ยวหรูตกใจมากและรีบถอยไปด้านหลัง จากนั้นก็ไปหลบอยู่ด้านหลังนักพรตปู้ซวี

“คุณเฉินครับ ท่านจะเปลื้องผ้าลูกสาวของข้าต่อหน้าคนเยอะขนาดนี้ ดูจะ...”

อาจารย์ปู้ซวีค่อนข้างที่จะทำใจไม่ได้!

ถ้าเปลื้องเสื้อผ้าออก ความบริสุทธิ์ของลูกสาวคงจะไม่เหลือแล้ว!

“อาจารย์ปู้ซวีเข้าใจผิดแล้วครับ ผมแค่จะดูดพลังงานเย็นออกจากร่างของหญิงสาวเท่านั้น ดังนั้นไม่จำเป็นต้องเปลื้องเสื้อผ้า!”

เมื่อสักครู่นี้ที่เฉินผิงต้องเปลื้องเสื้อผ้าเพื่อรักษานั้น เป็นเพราะต้องปรับแก้ร่างผลึกน้ำแข็งของเสี่ยวหรู เพื่อให้เธอไม่ต้องทุกข์ทรมานจากความเย็น!

ถ้าเพียงแค่ดูดพลังงานเย็นออกมาก็ไม่จำเป็นต้องเปลื้องผ้า!

อาจารย์ปู้ซวีได้ยินแบบนั้นก็สบายใจขึ้นมา จากนั้นก็ประคองลูกสาวและพูดขึ้น “เสี่ยวหรู คุณเฉินท่านนี้เป็นคนรักษาให้ลูก ลูกไม่ต้องกลัว!”

ภายใต้คำปลอบโยนของอาจารย์ปู้ซวี เสี่ยวหรูก็ใจเย็นลงและนั่งอยู่บนเตียงอย่างสงบเสงี่ยม

เฉินผิงวางมือลงบนหน้าผากของเสี่ยวหรูเบาๆ จากนั้นพลังงานเย็นก็ถูกดูดเข้าไปในร่างกายของเฉินผิงทันที!

ถึงแม้ว่าเมื่อสักครู่นี้เลี่ยวเฟยจะใช้ถาดชีซิงดูดพลังงานเย็นในร่างกายของเสี่ยวหรูออกไปมากแล้ว แต่ก็ไม่ได้ดูดออกไปทั้งหมด ยังมีบางส่วนที่ยังเหลืออยู่ในร่างกายของเสี่ยวหรู และภายในวัดเหลยหมิงนี้ ทุกที่ต่างเต็มไปด้วยพลังงานเย็น ดังนั้น ร่างกายของเสี่ยวหรูก็จะดูดพลังงานเย็นเข้ามาด้วยตัวเองอีกอยู่ดี

มือของเฉินผิงค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีขาวและลามไปถึงแขน เหมือนกับชั้นน้ำแข็งหนาๆ อย่างไรอย่างนั้น!

เฉินผิงหรี่ตาลง เปิดให้จิตตวิสุทธิหมุนไปรอบๆ ให้ได้มากที่สุด และไม่หยุดหลอมรวมพลังงานเย็น เพียงแต่พลังงานเย็นนั้นมีมากเกินไป ตอนนี้เฉินผิงยังฝึกลมหายใจถึงขั้นที่ห้าเท่านั้น ดังนั้น ถึงแม้ว่าจะเปิดจิตตวิสุทธิให้ได้กว้างที่สุดแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถหลอมรวมพลังงานเย็นทั้งหมดนี้ได้!

เพียงไม่นาน แขนของเฉินผิงก็ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งหนาทึบ และแพร่กระจายไปยังส่วนต่างๆ ของร่างกายอีกด้วย

เมื่อเห็นแบบนั้น เลี่ยวเฟยก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มหยันออกมา!

ซูเหวินจงตาไวมือไวและจับซูอวี่ฉีเอาไว้ได้ทัน ไม่ให้เธอพุ่งตัวเข้าไป!

พลังงานเย็นนี้ แม้แต่เฉินผิงยังรับไม่ไหว ซูอวี่ฉีพุ่งตัวเข้าไปจะไม่เป็นการเข้าไปตายเลยหรือ

“เฉินผิง...”

ซูอวี่ฉีตะโกนออกไปพร้อมกับดวงตาที่เปียกชื้น!

ถึงแม้ว่าเธอกับเฉินผิงจะรู้จักกันได้ไม่นาน และทั้งสองคนก็บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไร แต่ในใจของทั้งคู่ต่างก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกนั้นของอีกฝ่าย!

ตอนที่อยู่กับเฉินผิง ซูอวี่ฉีรู้สึกสบายใจมาก เธอก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าความรู้สึกนี้คืออะไรกันแน่!

และตอนนี้ เมื่อเห็นเฉินผิงถูกแช่แข็ง ซูอวี่ฉีรู้เพียงแค่อยากจะเข้าไปช่วยเขา โดยที่ไม่สนใจความปลอดภัยของตัวเองเลยแม้แต่น้อย!

“ฮ่าๆๆ สาวน้อย ไม่ต้องเสียใจไปหรอก ชายหนุ่มมีอยู่มากมาย ทำไมจะต้องไปผูกตัวเองไว้กับคนคนเดียวด้วยล่ะ เธอลองดูฉันสิ ถ้าเทียบกับไอ้หนุ่มเฉินผิงนี่ ฉันดีกว่าเป็นร้อยเท่า ขอแค่ทำให้ฉันมีความสุข ฉันจะทำให้เธอเจริญรุ่งเรืองไปทั้งชีวิตเลย!”

เลี่ยวเฟยกวาดสายตาไปทั่วร่างกายของซูอวี่ฉีอย่างไม่ปิดบัง!