หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 268

แต่หญิงสาวไม่ตอบคำถามของเฉินผิง พลันกล่าวต่อไปว่า “ลูก บนโลกใบนี้มีเรื่องมากมายที่ลูกไม่รู้ ลูกอย่าสนใจและอย่าไปสำรวจเด็ดขาด เพราะอาณาจักรที่ไม่ล่วงรู้ มีอันตรายมากเกินไป ร่างกายของลูกมีสายเลือดของแม่อยู่ จึงต้องมีบางอย่างที่แตกจากคนธรรมดา แต่ลูกไม่ต้องตื่นตระหนกหรอกนะ จงทำตัวเป็นคนธรรมดาสามัญเถอะ!”

“อย่าก้าวเข้าไปในโลกแห่งการฝึกตนเป็นเซียนโดยเด็ดขาด ยิ่งกว่านั้นอย่าไปที่เกาะสะกดมังกร อย่าไปเป็นอันขาด ได้เห็นลูกยังมีชีวิตอยู่อย่างเป็นสุข แม่ก็วางใจแล้ว ลูกไม่ต้องคิดที่จะตามหาแม่ ลูกไม่มีทางตามหาพบ จำคำของแม่ไว้ อย่าไปที่เกาะสะกดมังกร อย่าไปเป็นอันขาด...”

ร่างของหญิงสาวค่อยๆ เลือนรางลงไปเรื่อยๆ และหายไปในที่สุด

“คุณเป็นใครกันแน่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น”

เฉินผิงตะโกนเสียงดัง แต่ไม่มีใครตอบกลับเขาเลย!

ภายในห้องกลับคืนสู่ความสงบ มีเพียงเหล่าฝุ่นผงบนพื้นเท่านั้น ที่บอกบ่งเฉินผิงว่าทุกอย่างที่เพิ่งจะเกิดขึ้นล้วนเป็นความจริง!

“เกาะสะกดมังกร ทำไมถึงเป็นเกาะสะกดมังกรอีกแล้ว นี่มันเกิดอะไรขึ้น...”

เฉินผิงจมดิ่งอยู่ในภวังค์ เขาไม่เข้าใจหญิงสาวที่เรียกตัวเองว่าแม่คนนี้เอาซะเลย ทำไมถึงห้ามตัวเขาก้าวเข้าไปในโลกแห่งการฝึกตนเป็นเซียนและห้ามตัวเขาไปที่เกาะสะกดมังกร

แต่ตาเฒ่ามังกรกลับพาตัวเขาเข้าไปในโลกแห่งการฝึกตนเป็นเซียน กลับบอกเรื่องราวของเกาะสะกดมังกรให้กับตัวเขา บอกเฉินผิงว่าเขามีพลังแข็งแกร่งมากเมื่อไหร่ ต้องไปที่เกาะสะกดมังกรให้ได้

คนหนึ่งบอกให้ไป คนหนึ่งห้ามเขาไปอย่างสุดชีวิต ตอนนี้เฉินผิงสับสนเสียแล้ว!

คิดหนักมาค่อนคืนแล้ว แต่เฉินผิงก็ยังไม่เข้าใจ มีเรื่องมากมายที่เขาไม่รู้ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจ!

“คงต้องเสริมพลังให้แข็งแกร่งก่อน หลังจากเดือนกรกฎาคมวันที่สิบห้าค่อยว่ากันอีกที บางทีการไปเกาะไร้นาม อาจจะทำให้รู้เรื่องบางเรื่องที่ตัวเองอยากรู้ก็ได้!”

เฉินผิงถอนหายใจและไม่คิดเกี่ยวกับมันอีก จากนั้นก็เอาผ้าห่มคลุมหัวพลันหลับไป!

...

บาร์เฟิ่งหวง!

“พี่เหล่ย พี่ยังกลัวเฉินผิงอยู่เหรอ พี่ยกบริษัทให้เขาไปตั้งสองแห่งแล้วนะ เขายังเคยบอกว่าจะไม่มาหาเรื่อง พี่จะกลัวอะไรอีกล่ะ”

เกิ่งซานซานซักถามเซียวเหล่ย!

คำพูดของเกิ่งซานซาน ทำให้ผู้คนมากมายรอบตัวส่งสายตาไตร่ตรองมาในชั่วพริบตา ทุกคนต่างมองมาที่เซียวเหล่ย ผู้ซึ่งเคยเป็นคุณชายที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลเซียว ตอนนี้กลายมาเป็นแบบนี้เสียแล้ว แถมยังยกบริษัทให้คนอื่นด้วย!

เมื่อรับรู้สายตาของคนรอบข้าง เซียวเหล่ยจึงทำสีหน้าโกรธเคือง “เธอพูดเหลวไหล พี่จะกลัวเขาทำไม พี่ไม่กลัวเขาเลยสักนิด พี่ไม่กลัวใครทั้งนั้น...”

เซียวเหล่ยดื่มไปเยอะ ตอนนี้เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไรคือความกลัว!

“พี่เหล่ย ในเมื่อพี่ไม่กลัว งั้นเราคบกันต่อดีไหม การ์ดแต่งงานก็ส่งไปแล้ว แต่งานแต่งกลับจัดไม่สำเร็จ พี่ไม่กลัวว่าตัวเองจะกลายเป็นตัวตลกให้คนอื่นหัวเราะเหรอ”

เกิ่งซานซานเข้าไปกอดคอเซียวเหล่ยและกล่าว!