หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 374

ไม่นาน รถก็มาถึงบริเวณรอบๆ ของสถานที่นัดพบ นักสืบของศาลาพิทักษ์ธรรมจำนวนมากคอยอารักขาอยู่แต่ละปากทาง ตรวจสอบรถทุกคันที่ผ่านไปผ่านมา！

“เฉินผิง พวกคุณต้องระวังตัวกันหน่อยนะ คนของตระกูลเจี่ยงมาจำนวนมาก เป็นยอดฝีมือทั้งหมด หนึ่งในนั้นมีรถอยู่คันหนึ่งไม่รู้ว่าคนที่นั่งอยู่นั้นเป็นใคร ขับเข้าไปแล้ว！”

กู่หลิงเอ๋อร์เดินมา พูดกำชับเฉินผิง

“รู้แล้วน่ะ！”เฉินผิงพยักหน้า

กู่หลิงเอ๋อร์โบกไม้โบกมือ ปล่อยให้รถผ่านไป พวกเฉินผิงเข้าไปในสถานที่นัดพบ！

เข้ามายังสถานที่นัดพบ ยังมีคนของสมาพันธ์คอยคุ้มกัน แต่ว่ามีชื่อเฟิ่งอยู่ พวกเขาเข้ามาได้อย่างง่ายดาย！

ตอนที่เฉินผิงและชื่อเฟิ่งเดินลงมาจากรถพร้อมกัน ดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากทันที

ถึงยังไงเวทีประลองในวันนี้ ตัวละครหลักก็คือชื่อเฟิ่งและเจี่ยงเจิ้งจง ผู้คนก็มองว่าสองคนนี้ท้ายที่สุดแล้วใครจะเป็นผู้คว้าชัยชนะ

“คุณท่าน คนๆ นั้นคือเฉินผิงไม่ใช่เหรอ”

ในเวลานี้ พ่อบ้านตาเฒ่าหลิวที่อยู่ข้างกายของเจี่ยงเจิ้งจง ชี้ไปยังเฉินผิงที่อยู่ข้างกายของเฉินผิงพร้อมกล่าว

เจี่ยงเจิ้งจงขมวดคิ้ว นัยน์ตาเต็มเปี่ยมไปด้วยไอสังหาร ถึงยังไงศัตรูก็อยู่ตรงหน้า เขาจะไม่โมโหได้ยังไงกัน ！

“ทำไมเฉินผิงถึงอยู่ด้วยกันกับชื่อเฟิ่งได้”

ใบหน้าของเจี่ยงเจิ้งจงเต็มไปด้วยความสงสัย！

พ่อบ้านตาเฒ่าหลิวก็ส่ายหน้า เขาก็ไม่แน่ใจว่าทำไมเฉินผิงถึงได้อยู่ด้วยกันกับชื่อเฟิ่ง

“แม่งเอ๊ย…”

และเจี่ยงเหวินเจี๋ยที่อยู่ด้านหลังของเจี่ยงเจิ้งจง หลังจากที่เห็นเฉินผิงปรากฏตัวอย่างไม่คาดคิด เดือดเป็นฟืนเป็นไฟทันที เดินพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว！

“เฉินผิง แกนี่ช่างกล้าหาญมากนะ สถานที่แบบนี้แกก็กล้ามา วันนี้ฉันจะเอาชีวิตของแก เพื่อแก้แค้นให้พี่สาวของฉัน”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยเดินมาถึงตรงหน้าของเฉินผิงอย่างกราดเกรี้ยว ปล่อยหมัดทุบไปยังเฉินผิง！

“จุ๊ๆ อย่าพูดจามั่วซั่ว ระวังจะหาเรื่องใส่ตัว ไม่ได้ยินชื่อเฟิ่งเรียกเฉินผิงคนนั้นว่าคุณเฉินเหรอ ดูเหมือนว่าเบื้องหลังของไอ้หมอนี่จะไม่ธรรมดา！”

“ในเวลานี้มีละครสนุกๆ ให้ดูแล้ว ตระกูลเจี่ยงและชื่อเฟิ่งนั่นดูเหมือนว่าจะสู้กันจนถึงตายไม่ตายไม่หยุด！”

ผู้คนต่างก็พูดแสดงความคิดเห็นกัน ก็ยิ่งตั้งหน้าตั้งตารอสำหรับเวทีประลองที่กำลังจะจัดขึ้น！

ชื่อเฟิ่งเชิญเฉินผิงไปนั่งบนที่นั่ง ที่นั่งของพวกเขาอยู่ตรงข้ามกับตระกูลเจี่ยงพอดี คนของตระกูลเจี่ยงแต่ละคนต่างก็มองเฉินผิงด้วยความโมโห เฉินผิงกลับไม่สนใจแม้แต่น้อย ในทางกลับกันจ้องเขม็งไปยังคนที่สวมหมวก ที่สนใจแค่ก้มหน้ากินและดื่ม ที่อยู่ข้างกายของเจี่ยงเจิ้งจง！

เพราะว่าคนที่สวมหมวกผู้นั้น ก้มหน้าลงสนใจแค่กินกับดื่มเท่านั้น เฉินผิงมองไม่เห็นใบหน้าของคนผู้นั้น แต่เขากลับสัมผัสถึงความพรั่งพรูของพลังชี่ที่ออกมาจากตัวของคนผู้นั้น！

บนตัวคนของโลกแห่งศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดล้วนแต่พรั่งพรูไปด้วยพละกำลังแห่งการต่อสู้ แต่คิดไม่ถึงว่าบนตัวของคนๆ นี้จะพรั่งพรูด้วยพลังชี่ สิ่งนี้ทำให้เฉินผิงให้ความสำคัญขึ้นมาแล้ว

“หรือว่าตระกูลเจี่ยงก็เชิญผู้บำเพ็ญเพียรมางั้นเหรอ？”เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ว่าจากที่เฉินผิงตรวจสอบอย่างละเอียด พบว่าพลังชี่ที่อยู่บนตัวของคนผู้นั้นอ่อนแออย่างมาก และไม่เหมือนกับผู้บำเพ็ญเพียร！

“อีกเดี๋ยวตอนที่ขึ้นไปบนเวที คุณเองจะต้องระมัดระวังหน่อย！”

เฉินผิงพูดกำชับชื่อเฟิ่ง