หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 376

“เหล่าซุน คุณต้องระวังตัวหน่อย...”

อู่ลิ่วอีเหมือนว่าจะเห็นอะไรบางอย่าง จึงเตือนซุนเย่าปังไปประโยคหนึ่ง

พูดจบ อู่ลิ่วอีและชื่อเฟิ่งเห็นดังนั้น จึงขึ้นเวทีประลองด้วยกัน!

“ในเมื่อแกแน่วแน่ที่จะประลองฝีมือ งั้นฉันก็จะให้แกดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของฉัน!”

เจี่ยงเจิ้งจงพูด ทันใดนั้นจิตวิญญาณการต่อสู้อย่างมหึมาก็ปะทุออกมาจากร่างกายของเขาทันที

พลังบนร่างกายทั้งสองก็พันกันทันที ลมพัดอย่างบ้าคลั่งม้วนอยู่บนเวทีประลอง และด้านล่างเวทีประลองผู้คนกลับไม่รู้สึกถึงแรงกดดันเลยแม้แต่น้อย!

เพราะว่าบนเวทีประลองถูกสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษ บนเวทีประลองสองฝ่ายประชันกัน ไม่ว่าบรรยากาศจะดุเดือดแค่ไหน ก็จะไม่ส่งผลต่อคนที่อยู่ด้านล่างเวทีปะลอง ไม่เช่นนั้นการประลองฝีมือกันระหว่างปรมาจารย์กำลังภายในของสองผู้ยิ่งใหญ่ ทั้งสถานที่เกรงว่าจะถูกทำให้พังทลาย!

“หอกสังหาร...”

ซุนเย่าปังตะโกนเสียงดัง จากนั้นสะบัดมือทั้งสองขึ้นไปบนอากาศ ทันใดนั้นหอกยาวด้ามหนึ่งปรากฎขึ้นบนมือ

ปรมาจารย์กำลังภายใน สามารถควบแน่นชี่กลายเป็นวัตถุ สามารถเปลี่ยนความแข็งแกร่งในร่างกายให้เป็นอาวุธชนิดต่างๆ ได้ อีกทั้งยังสามารถควบคุมชี่ไปทำร้ายคน!

หอกยาวในมือของซุนเย่าปัง ทันใดนั้นก็วาดออกมาเป็นดอกไม้สองสามดอก แต่ละดอกกลายเป็นอาวุธแหลมคมในทันที และพุ่งเข้าหาเจี่ยงเจิ้งจง!

“ปรามาจารย์กำลังภายใน สมคำร่ำลือจริงๆ สุดยอดเกินไปแล้ว!”

“ความแข็งแกร่งของซุนเย่าปังคนนี้เพิ่มพูนขึ้นไม่น้อยเลย ดูเหมือนว่าเมื่อก่อนเก็บซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้!”

“เกรงว่า คราวนี้เจี่ยงเจิ้งจงได้เจอคู่ต่อสู้เข้าแล้ว!”

ผู้คนใต้เวทีประลองมองเห็นซุนเย่าปังที่ใช้กระบวนท่านี้ออกมา แต่ละคนต่างก็ตกตะลึงอย่างมาก วิพากษ์วิจารณ์กันยกใหญ่!

และหลินเทียนหู่ที่อยู่ข้างๆ เฉินผิง ยิ่งมองอย่างตกตะลึงจนพูดไม่ออก ในแววตาเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและอิจฉา เขาเป็นราชาโลกใต้ดินในหงเฉิง มาถึงตรงนี้ถึงค้นพบว่า ความแข็งแกร่งในจุดนี้ของตน สำหรับคนอื่นแล้วมันเป็นเพียงเรื่องตลก!

ความแตกต่างของพลังอันยิ่งใหญ่ ทำให้หลินเทียนหู่รู้สึกด้อยค่าในตัวเองและอับอายขายหน้า!

เฉินเผิงมองออกถึงความรู้สึกด้อยค่าในตัวเองของหลินเทียนหู่ ยิ้มเบาๆ และตบหัวไหล่หลินเทียนหู่และกล่าวว่า “วางใจเถอะ ความแข็งแกร่งของคุณจะต้องดีพอที่จะเหนือพวกเขาแน่”

หลังจากที่มีหอกยาวในมือของซุนเย่าปังสัมผัสกับอากาศนั้นแล้ว ทันใดนั้นก็กลายเป็นขี้เถ้าปลิวไปในทันที และพลังงานก็กระจายไปอีกครั้ง!

“นี่มัน...”

ซุนเย่าปังกลัวจนหน้าถอดสี และถอยหลังไปเรื่อยๆ !

ผู้คนเห็นฉากนี้ ก็สูดหายใจเข้าพร้อมกัน ไม่คิดว่าความแข็งแกร่งของเจี่ยงเจิ้งจงจะกลายเป็นความน่ากลัวได้ขนาดนี้ ไม่เช่นนั้นจะกล้าบอกได้ยังไงว่าเป็นผู้นำสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้!

ชื่อเฟิ่งเห็นฉากนี้ คิ้วขมวดเล็กน้อย เธอไม่คิดว่าเจี่ยงเจิ้งจงจะรักษาความแข็งแกร่งได้อยู่ตลอด

“ซุนเย่าปัง ตอนนี้ถึงคราวฉันแล้ว...”

เจี่ยงเจิ้งจงพูดจบ ทันใดนั้นร่างกายก็กลายเป็นเงาร่างซ้อน และไปอยู่ตรงหน้าซุนเย่าปังทันที!

ซุนเย่าปังไม่ทันได้ตอบสนอง ก็ถูกเจี่ยงเจิ้งจงตบไปที่หน้าอกฉาดหนึ่ง ทั้งคนกระอักเลือดออกมาในอึกเดียว!

แม้ว่าซุนเย่าปังพ่ายแพ้อย่างพินาศ เจี่ยงเจิ้งจงคนนั้นเหมือนว่ายังไม่ได้คิดที่จะปล่อยเขาไป ใช้ฝ่ามือตบลงไปบนตัวของซุนเย่าปังอย่างไม่หยุดยั้ง ร่างของซุนเย่าปังเกิดเสียงแตกร้าวอยู่สักพัก!