หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 380

ปังปังปัง...

จู่ๆ เสียงระเบิดก็ดังขึ้น เสื้อผ้าของเจี่ยงเหวินเจี๋ยขาด กระจัดกระเจิงไปทั่ว และข้อต่อต่างๆ ของเจี่ยงเหวินเจี๋ย ก็เหมือนว่าถูกลูกกระสุนโจมตีเข้าอย่างกะทันหัน กระอักเลือดสดออกมา!

เฉินผิงคลายมือ ร่างกายของเจี่ยงเหวินเจี่ยก็ทรุดล้มลงทันที เลือดไหลหยดทั่วพื้น!

“อ๊ะ...”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยนอนลงกับพื้น ความเจ็บปวดที่รุนแรงทำให้ใบหน้าเขาดูดุร้ายและน่ากลัว

“ลูกชาย...”

เจี่ยงเจิ้งรีบวิ่งไปตรงหน้าเจี่ยเหวินเจี๋ย อุ้มร่างของเจี่ยงเหวินเจี๋ยขึ้นมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า!

“พ่อ...ผม...ผมเจ็บ...”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยมีลมหายใจที่อ่อนแรง ทุกประโยคที่พูด ก็กระอักเลือดออกมาด้วย!

“ลูกไม่ต้องพูดแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว พ่อจะช่วยลูกเดี๋ยวนี้แหละ...”

เจี่ยงเจิ้งจงรีบส่งกำลังภายในไปยังร่างกายของเจี่ยงเหวินเจี๋ย แต่ไม่ว่าเจี่ยงเจิ้งจงจะพยายามแค่ไหน สุดท้ายแล้วดวงตาทั้งสองข้างของเจี่ยงเหวินเจี๋ยก็ปิดลงอยู่ดี ไม่มีเสียงลมหายใจแล้ว

“ลูกชาย ลูกชาย…”

เจี่ยงเจิ้งจงตะโกนสุดเสียง แต่เจี่ยงเหวินเจี๋ยก็ไม่ได้ยินอีกต่อไปแล้ว!

ในตอนนี้ ทุกคนต่างตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าเฉินผิงจะลงมือฆ่าเจี่ยงเหวินเจี๋ย

“แกกล้าฆ่าลูกชายฉัน ฉันจะสับแกให้เป็นหมื่นๆ ชิ้น ฆ่าทั้งเก้าชั่วโคตร...”

เจี่ยงเจิ้งจงมองเฉินผิง พลังบนร่างกายปะทุขึ้นมาทันที!

“พูดไปแล้ว บนเวทีประลอง ชีวิตและความตายถูกกำหนดโดยโชคชะตา หรือว่าเมื่อสักครู่ที่แกทำร้ายซุนเย่าปัง คนในตระกูลของเขาก็จะไม่ตามล้างแค้นแกงั้นเหรอ?”

เฉินผิงหัวเราะเยาะ

“ฉันไม่สนคนอื่น ฉันแค่ต้องการให้แกตาย...”

เจี่ยงเจิ้งจงจ้องมองเฉินผิงอย่างแน่วแน่ พลังแห่งความน่ากลัวได้ปกคลุมเฉินผิงในทันที!

ทั้งเวทีประลอง ล้วนแล้วแต่ถูกพลังแห่งความน่ากลัวของเจี่ยงเจิ้งจงปกคลุม แถมยังมีสัญญาณที่รั่วไหลออกสู่ภายนอกอย่างลับๆ ด้วย!

ผู้คนที่อยู่ใต้เวทีประลองต่างก็เริ่มรู้สึกกดดัน มองไปที่เจี่ยงเจิ้งจงบนเวทีประลองด้วยความตื่นตระหนกตกใจ!

สามารถทำให้บรรยากาศบนเวทีประลองรั่วไหลออกมาด้านนอกได้ ความแข็งแกร่งของเจี่ยงเจิ้งจงคนนี้เกรงว่าจะไปถึงขีดสุดแห่งความน่ากลัวแล้ว!

หมัดของเจี่ยงเจิ้งจงสร้างระลอกคลื่นอยู่ในอากาศ ทันใดนั้นพลังที่มองไม่เห็นได้กลายเป็นเสือที่ดุร้ายตัวหนึ่งในทันที อ้าปากด้วยความกระหาย

“โห่ว…”

เสียงคำรามดังขึ้น เสือพุ่งเข้าหาเฉินผิง!

อ้าปากด้วยความกระหายซึ่งสามารถกลืนกินเฉินผิงได้ทั้งตัว!

“เฉินผิง...”

ซูอวี่ฉีตกใจจนตะโกนขึ้น!

ชื่อเฟิ่งและหลินเทียนหู่ต่างก็กำหมัดแน่น หน้าผากที่ตึงเครียดเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ!

“เกรงว่าเฉินผิงคนนี้จะหลบการโจมตีนี้ไม่ได้แล้ว!”

“ไม่เห็นหมอนั่นตกใจกลัวหรือยังไง ยืนอยู่ไม่ขยับเลย!”

“อายุยังน้อย ถึงแม้ว่ามีความสามารถพิเศษ กลับมายั่วยุตระกูลเจี่ยง แย่แล้วๆ ...”

ผู้คนเห็นความแข็งแกร่งที่เจี่ยงเจิ้งจงแสดงออกมา ทุกคนต่างก็อดไม่ได้ที่จะแอบส่ายหน้า รู้สึกเสียดายแทนเฉินผิง!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร