หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 390

หลังจากลงจากรถ ชื่อเฟิ่งมองไปที่วิลล่าสุดหรูหราของตระกูลเจี่ยง และหันไปพูดกับเฉินผิง “คุณเฉิน คุณยังไม่มีที่อยู่ที่เสิ่งเฉิงพอดีเลย วิลล่านี้สามารถใช้เป็นที่พักของคุณเฉินได้นะ!”

เฉินผิงพยักหน้า และไม่ได้ปฏิเสธ ที่จริงเขาคงไม่สามารถอยู่ในบ้านของกู่หลิงเอ๋อร์ได้ตลอดเวลา และตอนนี้ซูอวี่ฉีก็มาด้วย เฉินผิงก็ยิ่งไม่สามารถอาศัยอยู่กับกู่หลิงเอ๋อร์ได้!

กู่หลิงเอ๋อร์เห็นเฉินผิงพยักหน้าเห็นด้วย ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกใจหายเบาๆ แต่ก็รีบปรับอารมณ์และเตือนตัวเองอย่างหนักแน่นในใจ “เฉินผิงคือเพื่อนชายที่แสนดีของเธอ กู่หลิงเอ๋อร์ เธอต้องเคารพตัวเองนะ...”

เมื่อเดินเข้าไปในวิลล่า มองไปที่การตกแต่งที่หรูหรา และยังมีของโบราณพวกนั้น สามารถจินตนาการได้ว่าชีวิตของเจี่ยงเจิ้งจงนั่นช่างฟุ่มเฟือยแค่ไหน!

เฉินผิงนั่งคุยกับซูอวี่ฉีและก็กู่หลิงเอ๋อร์ในห้องนั่งเล่น รอให้ชื่อเฟิ่งไปค้นทั้งตระกูลเจี่ยง!

แต่หลังจากนั้นไม่นาน คนจากสำนักชื่อเฟิ่งก็รีบวิ่งปรี่เข้ามาทันที “คุณเฉินครับ เจ้าสำนักขอให้คุณไปพบ...”

เมื่อเห็นถึงท่าทางรีบเร่งของคนจากสำนักชื่อเฟิ่ง เฉินผิงก็รีบลุกขึ้นทันที “เกิดอะไรขึ้น?”

“ผมก็ไม่ทราบครับ!” คนจากชื่อเฟิ่งตอบกลับ

เฉินผิงเดินตามคนจากสำนักชื่อเฟิ่งคนนั้นไป ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ต่างอยากรู้อยากเห็น จึงตามไปด้วย!

เมื่อพวกเขามาถึงลานที่ลับตาคนในวิลล่า ก็เห็นชื่อเฟิ่งและหลินเทียนหู่พาผู้คนไปล้อมรอบอยู่ตรงลานบ้าน ดวงตาแต่ละคนมีแต่ความโกรธเคือง

“ชื่อเฟิ่ง เกิดอะไรขึ้น?”

เฉินผิงถามชื่อเฟิ่ง

“คุณเฉิน คุณลองดูเอาเองเถอะ!” ชื่อเฟิ่งพูดถึงห้องหนึ่งในลานแห่งนี้

เฉินผิงมองไปทางห้องที่อยู่เบื้องหน้าและพบว่าในนั้นมีหญิงสาวถูกขังเอาไว้มากกว่าสิบคน เมื่อหญิงสาวเหล่านี้เห็นเฉินผิงและพวกเขา ก็ต่างหวาดกลัวและขดตัวเข้าหากัน เห็นได้ชัดว่าตกใจไม่เบา!

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” เฉินผิงขมวดคิ้วเป็นปม

เฉินผิงมองไปรอบๆ วิลล่า สุดท้ายสายตาก็มองไปยังสถานที่ที่อยู่ไม่ไกลทางด้านทิศตะวักตกเฉียงใต้!

ในสายตาของเฉินผิง เห็นเพียงควันสีดำพวยพุ่งออกมาจากสถานที่นั้น จากนั้นก็เกิดการควบแน่นกลายเป็นเมฆสีดำกลางอากาศ แล้วไม่นานมันก็กระจายหายไป!

“แรงอาฆาตหนักเช่นนี้เชียว?”

ดวงตาของเฉินผิงกลับมาดังเดิม สีหน้าเปลี่ยนไปจนยากจะคาดเดา

เฉินผิงเดินสาวเท้าเร็วๆ ตรงไปยังทางทิศตตะวันตกเฉียงใต้ ส่วนชื่อเฟิ่งและคนอื่นๆ ที่เห็นเหตุการณ์ก็ตามหลังไปติดๆ

หลังจากวิ่งไปประมาณสามสี่ไมล์ เฉินผิงก็หยุดอยู่บนกระสอบทรายเล็กๆ เห็นว่าทั่วทุกแห่งของที่นี่ล้วนเป็นดินที่ขุดขึ้นมาใหม่

เฉินผิงชำเลืองมอง และทันใดนั้นก็พบต่างหูอันหนึ่งอยู่ในดิน พบต่างหูอยู่ในสถานที่แห่งนี้ นี่ทำให้ใบหน้าของเฉินผิงหม่นหมองเป็นอย่างมาก!